Laurka

[Sylwester_Lasota]

Zjadła Laura dinozaura

i krzyknęła: Wiwat!

Śpi na laurach teraz Laura

we śnie wiśnie zrywa.

 

Już wymarły dinozaury,

nic się nie powtórzy.

Nie ma nawet śpiącej Laury,

chociaż się bajdurzy.

 

Życie buja wciąż wśród bajek

i prawd nieprawdziwych.

Zjadły Laurę dinozaury

- coraz większe dziwy!

 

Powiesz pewnie, że bez sensu

jest ten głupi wierszyk,

lecz ja przyjmę to bez stresu

- przecież to nie pierwszy.

 

 

 

 

 

 

Edytowane 10 Czerwca przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)

[Stary_Kredens]

@Sylwester_Lasota zabawa wskazana słowami też 

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

[Łukasz Jasiński]

Ładnie 

 

Łukasz Jasiński 

[Alicja_Wysocka]

Dinozaury były z cukru

Laura z marcepana.

nie strasz dzieci, bo się boją

będą płakać proszę pana

 

Myślę, że jest dla dzieci :)

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzieci mają dzisiaj bajki

straszne, choćby te z Japonii,

a w nich smoki prują flaki,

nie bał bym się o nie.

 

Nie tak łatwo je przestraszyć,

jak by mogło nam się zdawać.

Gdy podpadnie im dorosły,

może zacząć się obawiać.

 

 

 

 

Dla dzieci małych i dużych :)

 

Dzięki i pozdrawiam.

 

 

 

 

:)))

 

Dziękuję.

Również pozdrawiam.

Dziękuję.

 

Pozdrawiam.

[Jacek_Suchowicz]

to nie pierwszy nie ostatni

wymyślony wierszyk

co ci czasu chwile skradnie

i uśmiech wśród dzieci

 

nie wnikajmy z czego Laura

ani dinozaury

fakt strawieni już do rana

i wracać nie chciały

 

dla dorosłych morał krótki

gdy mają ochotę

walnąć sobie lufkę wódki

i zagryźć łososiem

:)))

 

ps koniecznie wędzonym

 

 

 

Edytowane 10 Czerwca przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Alicja_Wysocka Sylwestrze, chyba kiedyś to opowiadałam. 

Mały Juruś, był takim słodkim dzieckiem, że kiedyś mu powiedziałam, że go zjem bo jest słodziakiem, i on wtedy okropnie się przestraszył i płakał. No nie mogłam go uspokoić. 

Chyba nigdy nikomu już tak nie powiem. 

[Marek.zak1]

Bezpretensjonalny i zabawny wierszyk. Tylko tyle i aż tyle. Pozdrawiam. 

[wierszyki]

O jak ja lubię takie :)

 

Ciut tajemnicy: skąd te wiśnie

Czy aby chmurki się żegnają

Z dniem, który kończy się jak szkolny

Rok ze świadectwem oczu Laur. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Naram-sin]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A jednak czasami, zwłaszcza w wierszach dla dzieci, ten brak sensu bywa uroczy. Do wyobraźni dzieciaków przemawia groteska i gry ze słowami, tak samo jak lubią bawić się np. jedzeniem.

 

 

[Wiesław J.K.]

@Sylwester_Lasota Ponoć są miejsca na planecie ziemia, gdzie żyją w czasach obecnych dinozaury, a jak spotkam Laurę to zanucę jej ten wierszyk, który niech pozostanie tylko laurką. Pozdrawiam.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[andreas]

@Sylwester_LasotaŚwietnie!!! Podobno dla dzieci trzeba pisać tak jak dla dorosłych, tylko trochę lepiej.

Pozdrawiam serdecznie.

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Zwędził Jacek dinozaura

koledze po fachu,

a widziała wszystko Laura,

nie ma sprawy, brachu.

 

Znowu wierszyk się nie klei,

chociaż płynie gładko.

Bedą pewnie wszyscy mieli

znów ubaw z nakładką.

 

To by było chyba tyle,

co tu dodać więcej (?),

wirtualnie głowę chylę

i pozdrawiam jeszcze.

 

 

 

 

 

 

Słowa są przyczyną nieporozumień.

 

Mały Książę, Antoine de Saint-Exupéry.

 

Czasami rzeczywiście lepiej ugryźć się w język, niż coś powiedzieć. Niestety, zdarza mi się mieć z tym problem i też już nieraz ta "szczerość" obracała się przeciwko mnie :)))

 

Pozdrawiam.

 

 

 

 

Dziękuję :)

 

Również pozdrawiam.

 

 

 

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiśnie dojrzałe zrywać w sadach

chyba już pora jest najwyższa,

więc zamiast o nich tu rozprawiać,

lepiej kosztować wiśnie pyszne.

 

Pozdrawiam :)

 

 

 

 

 

 

Tak, to prawda, jest wiele groteskowych wierszy, pozornie bez sensu, lecz ciągle uroczych, napisanych dla dzieci.

Dziękuję za życzliwe słowo.

 

Pozdrawiam.

 

 

 

Kiedyś myślałem, że dinozaury, to gady, ale, nomen omen, w jakiejś książce dla dzieci o nich, przeczytałem, że to była zupełnie odrębna grupa zwierząt, a najbliżej spokrewnione z nimi są... ptaki. Tak, że może żyją bliżej nas niż nam się wydaje ;).

 

Również pozdrawiam.

 

 

 

 

Podobno.

 

Serdecznie dziękuję.

Również pozdrawiam.