Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

z perspektywy parapetu


Rekomendowane odpowiedzi

 

z obydwu stron przepaść 

wersami zachodzą powieki

a pręgi światła 

drżą 

 

łagodny szum 

tysiącami tonów

zrodzonych z ciszy

przywraca zmysły  

 

w kolorze

poświaty księżyca

twoje uda

szeleszczące jedwabie 

 

i ja

kot stary na parapecie

wpatrzony w ciebie

jak w okno 

 

przytulam do serca

obraz jeziora

w białej koronie

z ptaków

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...