Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie ta droga

Marek.zak1

Przez Marek.zak1
w Fraszki i miniatury poetyckie

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marek.zak1

Marek.zak1

Opublikowano
Opublikowano

 

-Mistrzu, jestem samotny i chcę się ożenić.

-Widzę, że chciałbyś życie diametralnie zmienić,

lecz gdy z tego powodu tylko chcesz się związać,

każdy ci powie, że to decyzja niemądra.

Wkrótce dojdzie do ciebie, że życie we dwoje,

nie będzie lekarstwem, lecz trującym napojem.

 

6
iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
Opublikowano

Zgadzam się z przekazem wiersza. Związek (jeśli ma być szczęśliwy) opiera się na wzajemnym dawaniu. Jeśli jest się nastawionym, że związek tylko  zrekompensuje nasze braki (np poczucie samotności) oraz różnorakie potrzeby - to czeka nas porażka :(

Oczywiście, w szczęśliwym wzajemnym dawaniu znajdzie się i miejsce na pomoc w potrzebie, ale jest to konsekwencja szczęśliwości a nie wyciąganie od partnera tego i owego.

Widać Marku, że masz doświadczenie w tym względzie :)

Marek.zak1

Marek.zak1

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@iwonaroma Dzięki za wpis. Tak to wygląda, a taką tezę, że wiele osób wybiera związek, bo się czuje samotnymi i to nie jest dobre, bo powinien zacząć się od dawania, no i uczucia, przeczytałem niedawno w jakiejś dyskusji w necie. Samotność w związku jest znanym tematem  i tutaj niejeden wiersz o tym też był. Tu doświadczeń osobistych nie mam:). Pozdrawiam serdecznie. 

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Michał Czachorowski
      „Tak samo”

      Przez Michał Czachorowski · Opublikowano

      10/10/2025 „Tak samo”   Czasami przychodzi znienacka, w zwykły, nużący wieczór. Tak! Zrobię to — odważę się. Idę, jestem, chodzę, mówię, poznaję. Raz czuję zachwyt, częściej przychodzi znużenie. Serce rozpalone lawą fizyczności, ciśnieniem ogromnym, próbującym wydostać się na powierzchnię po latach uśpienia. I nagle przychodzi chwila, która mówi: błędne koło. Przecież tym razem miało być inaczej. Było inaczej, a skończyło się tak samo.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • _Maryanne_
      Niezgody

      Przez _Maryanne_ · Opublikowano

      Kto wie, czy winni                       są, czy niewinni;                      t a m /c i  nadają                      na innej linii...                        Ja zaś odbieram                      na  własnej  fali,                      więc myślą żeśmy                      się nie spotkali.        
    • Corleone 11
      Spowiedź

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      @Berenika97    Jak w rzeczywistym życiu: czasem tym, czego potrzeba, aby "(...).Wszystko poszło świetnie (...), jest <<(...) "Stuprocentowy, najprawdziwszy, autentyczny grzech" (...)>> . Przy założeniu, że przy Osobowym Wszechświecie, mieszczącym w Sobie dobro i zło, grzech jako taki w ogóle istnieje.     Dobrze napisane opowiadanie, które  przeczytałem z zaciekawieniem. Serdeczne pozdrowienia.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Migrena
      posrzeptawiani

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Roma ten wiersz . nie na niego  prosty klucz polifoniczny z filmu Szpiedzy tacy jak my.  Tu trzeba użyć czytanki chińskich harcerzy;   i wychodzi, że :   podmiot liryczny staje w obliczu chaosu, w którym jego życie i tożsamość zostały nagle zdeformowane lub zdezorganizowane. "dąży do odrodzenia się i uzyskania trwałej formy ('wiersza) To jest reakcja. Skoro człowiek jest "z liter złożony", to musi się na nowo ułożyć. Formą, która nadaje sens i trwałość, jest właśnie wiersz – coś uporządkowanego, sensownego i pięknego, w przeciwieństwie do bezładu liter. Czyli: Z chaosu chce stworzyć sensowną całość. Uproszczona wersja tego zdania: W obliczu życiowego zamętu ("poprzestawiani") podmiot liryczny stara się odrodzić i znaleźć trwały, uporządkowany sens swojej egzystencji.   po ginie z tonikiem nie ma lotnych myśli .
    • Alicja_Wysocka
      Niewinna jesień

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @violetta, Ja chyba pierwszy raz widzę trzy zwrotki u Ciebie. Faktycznie, jak Kozucha Kłamczucha (taka bajeczka)  co skarżyła się, że Zazulka jej nic do jedzenia nie dała.  I mówi: - Jak biegłam przez mosteczek chwyciłam jeden listeczek - jak biegłam przez grobelkę chwyciłam wody kropelkę.   A boczki miała mocno wypukłe od jedzenia, kłamczuszka jedna.    A gdzie zdjęcie? Nasturcje są ogniste, ładnie odbijają się w oczach.     

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...