Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dla kogo wiersz


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trudno z takim przekazem czytać wiersze żonie

i zdobyć się w pisaniu choćby na westchnienie

przecież ona w zazdrości żywym ogniem płonie

i spokój  życia mogą strawić te płomienie...

 

Nie jestem ryzykantem sweterków nie noszę

choćby nawet misterne miały warkoczyki

żonę o zrozumienie moich wierszy proszę

wręczając ulubione czerwone goździki...

 

Pozdrawiam Adam

Edytowane przez Adaś Marek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zdrada

 

lubię się otrzeć o żonkę w kuchni

pogładzić klepnąć to tu to tam

aby wieczorem mniej się natrudzić

wtedy łatwiejsza jest wstępna gra

 

kontynuuję więc po obiedzie

dwa czułe słówka i w szyjkę cmok

choć niby w domu nic się nie dzieje

a już jej oczka maślane są

 

lecz dzisiaj obiekt karesów zmieniam

czy to jest zdrada a bo ja wiem

to nie Marysia Zośka czy Genia

muszę na jutro dopieścić wiersz

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@andreas

takiej instrukcji nie przewidziałem

lata praktyki już chylę czoła

nie ma co warczeć złościć i czubić

super recepta sielskość dookoła 

 

trzeba się otrzeć " o żonkę w kuchni

pogładzić klepnąć to tu to tam

aby wieczorem mniej się natrudzić

wtedy łatwiejsza jest wstępna gra"

 

niechaj ten klucz zapamiętają

ci nabzdyczeni durni faceci

otwiera zamek z słodkością całą

zwłaszcza tym wiernym słabym poetom

:))

@jan_komułzykant

czarne wizje tutaj kroisz

jakby trochę z bajki innej

kwit do pralni dom pod zastaw

własność wspólna - nie powinien 

 

patologii wokół sporo

on z siekierą ona z nożem

a sweterek nocną porą

przyda się gdy zimno na dworze

:)

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

niechaj ten kluczyk zapamiętają

ci nabzdyczeni durni faceci

otwiera zamek z słodkością całą

zwłaszcza tym wiernym słabym poetom

 

Z kluczykiem lepiej mi się czytało

nie grzmij Waćpanie na taką zmianę

boję się mierzyć siłę poetów

więc przy goździkach raczej zostanę.

 

Pozdrawiam Adam

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Oczywiście wiele można w temacie róż   Róża, lasy i świat "Nie czas żałować róży, kiedy płoną lasy - Nie czas lasów żałować, kiedy płonie świat, Gdy obszar ziemski jedną staje się Saharą... Nie czas żałować świata, gdy wznowił się chaos, Gdy dnia i godziny nikt nie wie, Kiedy Bóg, kulą ziemską w pierś trafiony, padł I powstał jak lew w swym gniewie! - Gdy noc każda najgłębszą czerni się żałobą... - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - Jednak żałuję róży i płaczę nad sobą." MPJ    
    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...