Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy obudziłem się następnego ranka, natychmiast przypomniałem sobie o Zenku. Wszedłem do sypialni i usiłowałem go zbudzić. Najwymyślniejsze jednak sposoby, z pryskaniem wodą włącznie nie przynosiły żadnego skutku. To znaczy, przynosiły... Wzmagały jeszcze chrapanie, którego donośność przypominała potęgę brzmienia organów z wielkiej katedry. Zrezygnowany udałem się do pracy spożywając po drodze śniadanie w barze mlecznym. Brrr! Ohyda! Chciałem się zwolnić u szefa na ten dzień, ale akurat musiałem zająć się ważną delegacją z kooperującej z nami firmą z Japonii. Nie mogłem się ich pozbyć w miarę szybko, bo azjaci są niesamowicie dociekliwi i zalewali mnie dziesiątkiem pytań: A dlaczego, a jak, a kiedy... Szlag by to trafił! Kiedy późnym popołudniem wszedłem do klatki schodowej dobiegł mnie skądś, z góry hałas podniesionych głosów, dzika muzyka i walenie jakimiś przedmiotami o siebie. Tknięty złym przeczuciem rzuciłem się na górę przeskakując po dwa stopnie naraz. Drzwi do mojego mieszkania były otwarte, a wewnątrz... Tego się nie da opisać. Mój osobisty krasnoludek wraz z grupą podobnych jemu kilku tęgich chłopów siedział w salonie. Na stole leżało wielkie pęto suchej kiełbasy, kilka słoików kwaszeniaków i cała bateria butelek z wódką. Na podłodze walały się puste butelki, jakieś papiery i cała masa petów. Zauważyłem również brak telewizora.
- Co się tu, kurwa, dzieje?!- wrzasnąłem.
- Co się tak wnerwiasz?- pojednawczo odezwał się Zenek.- Odbywa się założycielskie zebranie nowej partii.
- Jakiej partii?
- K.U.P.A
- Jaka znowu kupa? Gdzie?- zacząłem oglądać podeszwy swoich butów.
- Nie kupa, ćwoku, tylko Ka U Pe A.
- Co za różnica?
- Zasadnicza. Kupa, jaka jest, każdy widzi.. A my zakładamy Krasnoludzką Unię Pracy Alternatywnej.
- Alternatywnej? Jak to mam rozumieć?
- O, na brodę króla Błystka. Do szkoły chodziłeś?
- Chodziłem.
- Więc chyba wiesz, co to jest alternatywa.
- No, wiem... Możliwość wyboru pośród dwóch opcji.
- Mniej więcej. Co więc jest alternatywą dla pracy?
- Bezrobocie. Chyba...
- Bezrobocie, to jest, tumanie tylko stan przejściowy. Alternatywą dla pracy jest nicnierobienie, czyli wieczny odpoczynek
- Bez pracy nie ma kołaczy- czując, że Zenek zyskuje nade mną przewagę usiłowałem błysnąć erudycją.
- Gadasz głupoty, jak zwykle zresztą. My nie pracujemy, a przecież bawimy się jak trza. Jest szkło i zagrycha i muzyka gra. O, kurna, ale sobie rymsłem.
- No właśnie. Jest muzyka, ale nie ma telewizora. A mówiłeś, że krasnoludki przynoszą. I to trzydziestodwucalowe!
- Owszem, mówiłem, ale najpierw trzeba było zrobić miejsce na ten nowy. Po cholerę ci w końcu dwa telewizory? Jak sobie kupisz nowy, to ci wniesiemy. Informuję cię ponadto, że nie masz również lodówki. I tak była pusta, a pieniędzy za tego twojego starego Panasonica starczyło tylko na gorzałę. My, krasnoludki bez zakąski nie pijamy.
Zegnałem jednego z gagatków z mego fotela i bezsilnie siadłem. Co tu robić? Kto wyzwoli mnie od nieproszonych gości? W desperacji wziąłem leżącą na stole szklankę i- nie bacząc, że ktoś z niej pił poprzednio- napełniłem po brzeg. Wygulgałem jednym cięgiem i zagryzłem oderwanym kawałem kiełbasy. Towarzystwo zaczęło powoli się rozchodzić i w końcu pozostał jedynie Zenek. Przysiadł się do mnie i napełnił szklankę z ostatniej, niedokończonej butelki.
- No, to dzisiaj ty śpisz na materacu- stwierdziłem.
- Nie ma sprawy. Dobranoc.
Tej nocy spałem bardzo niespokojnie. Śniły mi się hordy krasnoludków, okupujących moje mieszkanie, blok, ulicę, a nawet całe miasto. Widziałem we śnie ich pochody z transparentami, na których widniały hasła:
„LUDZIE DO ROBOTY- KRASNALE DO ZABAWY”,
„KRASNALE WCHODŹCIE DO KUPY”,
„KUPY NIKT NIE RUSZY”,
„W KUPIE WESOŁO”,
„PRACA HAŃBĄ DLA KRASNOLUDKA” i wiele innych.
Rano, ponownie nie udało mi się dobudzić Zenka, więc zostawiłem go w domu i poszedłem do pracy. Po powrocie zastałem w mieszkaniu Zenka zabawiającego się z dwoma roznegliżowanymi krasnoludzicami. Z pokoju zniknął komputer.
- Ty... ty, sprośny- zawahałem się nie umiejąc znaleźć odpowiedniego słowa.- Ty sprośny Marchołcie! Nie wstyd ci? Z dwiema naraz?
- Wstyd by mi było, gdybym tego nie mógł robić. Kocham płeć piękną, nawet wtedy, kiedy nie grzeszy urodą. Jestem, jaki jestem. Keine Grenzen... zanucił.
Balanga trwała do nocy.
Następnego dnia była sobota, więc mogłem pilnować mieszkania. W niedzielę, choć nie należę do ludzi zbyt religijnych wybrałem się do kościoła. Może tam znajdę jakieś rozwiązanie...
Podczas kazania ksiądz mówił coś o niebie, gdy nagle przestałem go słuchać. Niebo... alternatywa... niebo... No tak. Alternatywą nieba jest piekło. Jedność przeciwieństw. Jednemu otworzyć niebo, drugiemu zaś piekło. Wyszedłem z kościoła jeszcze przed komunią i udałem się do domu.
- Słuchaj drogi przyjacielu- zwróciłem się do Zenka- jak widzisz u mnie bida. Niewiele rzeczy uda ci się jeszcze spieniężyć. Ale mam dla ciebie namiary na gościa, który lubi bajki, a na dodatek jest obrzydliwie bogaty.
- Super! Dawaj!
- Chwila, moment. Wkładaj buty i do widzenia. Adres wręczę ci za drzwiami.
- No, dobra. Trzymam cię za słowo
Napisałem adres na kartce i wręczyłem ją Zenkowi na korytarzu. Z ulgą zamknąłem drzwi.
W poniedziałek wezwał mnie szef. Nie lubiłem wizyt w jego gabinecie, bo- podobnie jak pozostali pracownicy- znałem jego upodobania seksualne. Ale trudno...
Gdy wszedłem do gabinetu, stary czekał na mnie stojąc przed biurkiem.
- Niech pan siada, panie Alfonsie. Mam do pana pytanie, tylko proszę się nie śmiać.
- Gdzieżbym śmiał, panie prezesie. Proszę pytać.
- Czy pan wierzy w krasnoludki?

Opublikowano

Hej.
Bardzo lekkie i przyjemne. Naprawdę fajnie się czytało, zabawne opowiadanie. Nie spodziewałem się takiego zakończenia :)

Jedyne co mi nie pasuje to:
"..dobiegł mnie skądś, z góry hałas podniesionych głosów.."
- może lepiej byłoby:
"Kiedy późnym popołudniem wszedłem do klatki schodowej, gdzieś z góry dobiegł mnie hałas..."

Pozdrawiam,
Asura.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...