Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@wolnosc_mojej_duszy Prawda, świetnie się czytało. Nie przepadam za poezją nierymowaną, aczkolwiek to jest bardzo dobre i spodobało mi się. Są tutaj rymy, owszem, lecz nie wiem, czy zamierzone, ponieważ zdają się być rozmieszczone dość spontanicznie.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Świetne, a takich zwrotów jest tutaj dużo więcej!

 

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie demonizuję. Zasugerowałem koleżance, że zdobywszy Twoją aprobatę, najsurowszą krytykę ma już za sobą. A sam chyba przyznasz, że nie jesteś z tych, co by się jakoś specjalnie litowali, kiedy nie ma nad czym. Ja to jak najbardziej popieram - chcę, żeby to było jasne ;D

Opublikowano

@Nata_Kruk dzięki! Autorka jest z tych bardziej hubrystycznych, więc jest bardziej świadoma błędów niż oczekująca na oklaski ;)

@error_erros po pierwsze - weszłam ukradkiem, nieśmiało pukając (siebie w czoło głównie ;) Po drugie - już na poważnie - dziękuję:) Mam nadzieję, że dużo mi da spojrzenie na poezję z innej perspektywy niż dotychczas. No i zmotywuje - by Ci w końcu skopać dupsko w rymach ;)

@Wędrowiec.1984 dzięki! Rymy są tu niezamierzone, wręcz powiedziałabym, że niechciane;) Czasem jak piszę wiersz wolny to sam się pisze - trudno mi później znaleźć synonimy, bo zmieniają sens tego, co chcę przekazać. Zostawiam więc tak jak jest. Choć czasem takie rymy "gdzieniegdzie" nadają płynności, trochę odciążają wiersz, żeby później go dociążyć. Lubię takie zmiany tempa - takie prowadzenie wydaje mi się mniej nudne. A wiersz wolny to jednak głównie potok słów, staram się ten potok opanować (z różnym skutkiem;) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...