Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie tak jasny poranek
i nie tak ciepłe mleko
(jeśli nie rozleję)

inny zupełnie
kwaśny smak powietrza
zmieniłam uczesanie
tak na wszelki wypadek
ust też już nie maluję
(podobno pomaga)

w talerzu pestki dyni
a na nich nie moja
zaschnięta dawno ślina
meble
idealne do ocierania
(wycierać widzisz
jakoś mi się nie chce)

poduszka w pasy
awansowała
na główne źródło
bliskości
(teraz się suszy)

jest jak dawniej
jest dobrze
tylko trochę
inaczej

Opublikowano

może i kapitalne, ale delikatnie mówiąc — parę razy już ktoś podobnie napisał
ale proszę się nie przejmować moją opinią, bo, jak to podsumował jeden z forumowiczów, moją ambicją jest wymyślanie nowych znaków przestankowych — czyli paranoja do kwadratu
pozdrawiam

Opublikowano

Martyno! Do mnie trafia jak nabardziej.... I tylko za Izą potwierdzę, że ze śliną też dla mnie za daleko... Tytuł przekorny dla mnie może być!
Ogólnie podoba mi się i przesyłam uśmiechniętego plusa z pozdrowieniem!
Asia

Opublikowano

Dzięki Jay ze wpadłeś..widzisz,ja nie mam chęci nic zmieniać, poezja teraz zejdzie na dalszy plan..albo zwyczajnie będzie pisana dla tych którym naprawdę chcę ją dać..
od dziś wielka zmiana..pozdrawiam pełną piersią i zmykam łapać dni i spisywać poezje na obłokach,drzewach i ludzkich twarzach..nie na wirtualnym papierze
ściskam

Opublikowano

No, niestety udzielił mi się nastrój. Mógłbym powiedzieć, że jest super (czy jak wolisz: rewelka), ale zamiast tego posiedzę tu z Tobą, pomilczę —————

Co do wiersza... Jest jak dawniej — dobrze a jednocześnie trochę inaczej. Pozdrawiam cicho. // fu

  • 2 miesiące temu...
  • 3 lata później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...