51fu

nie sądzę, by to była trawestacja powiedzenia. proszę szukać dalej, ja też się zastanowię.

Michał, rany, ja Ci bardzo dziękuję za takie potraktowanie sprawy. komentarz biorę do serducha. Wusz, taaa, rurki mu zostawiłem :D ale co nieco pogmerałem za radą Fila; myślę, że wyszło na dobre. Górówko, możliwe, ja nie wiem - mówili i tak, i na odwrót. w każdym razie dzięki. Karolino - fajnie być starym i dobrym. czy w formie? nie wiem, ale świetnie to słyszeć (no, czytać).

a dziękuję serdecznie. pewnie, proszę mnie nie rozpieszczać. ;)

fajny fragment. ale po 'istnienia' powinna być kropka - kolejny wers to już w sumie powtórzenie. pozdrawiam.

miło, dziękuję.

bo początek jeszcze bez kawy. ;) dzięki za wizytę.

próbowałem znaleźć poetycki zabieg, ale zaniechałem w połowie drugiej lektury.

Premier. u mnie? w porządku raczej. ostatnio trochę w rozjazdach, mniej czasu na sieć. dzięki za komentarz. Agapante, kłaniam się. Olesia. i leniwy. ;) bierz, śmiało.

Tomaszu, Suicide - cholera, dzięki za podzielenie się wrażeniami.

I zwracam się. od samego początku wcieram ważne słowa w resztę dnia. życie powinno być na później. wieczorami pijam dużo kawy, żeby przyspieszyć sny. rozmyte skojarzenia, brudniejsze myśli. wpadnij kiedyś posprzątać, zrobić miejsce na błysk w oku, na pełną godzinę. raz jeszcze umyj mi głowę w strumieniu zimnych wiadomości, języków obcych ciał. II kolejny raz przekłuwam pępek świata przedstawionego. w środku robi się całkiem bezduszno. w przeciągu kilku minut uczę się oddychać i pozbywać resztek przetrawionego czasu. powoli ulatują pyłki. od teraz szybka weryfikacja. wymieniam filtry, przecieram głowicę. z powrotem oddaję się w dobre ręce. zamykam w związku.

zupełnie porządny tekst. no i erykah...

Jak Luthien.

niegroźne efekty, chwytacze i gorzka ironia. dobry wiersz.

łodzianie ciebie też nie. i po coś, kamilu, zaczynał? żeby nam ubliżali?

i to jest podejście.

łajeczka to ma być efekt humorystyczny, tak? jak nie, to ja bardzo przepraszam.

jeśli mnie pamięć nie myli, czytywałem oryginalniejsze pańskiego autorstwa.

w pierwszym wersie ładnie otarłeś (-aś) się o poezję, potem już tak nijako. tak więc zostaje dobry start do kolejnego wiersza.

przepraszam, ja nie podzielam. dla mnie bełkotliwe. o wszystkim i o niczym, ze zmienną, chaotyczną poetyką. a Judym, łkanie duszy i s.o.s. wydudnione w gwiazdach to już kompletnie obca parafia. tylko proszę się nie obrażać i nie krzyczeć na mnie, bom wrażliwy. poza tym skoro inni wychwalili, to cóż moja opinia!...

Nie kumam. A to nie to samo?... A, no i zdałyby się ypsilony. Dosyć ciekawe przejście przez próg tekstu. Chyba najfajniejsze. Pozdrawiam.

Tak ogólnie, to wszystko w porządku, ale mam wrażenie, że trochę za długo siedzisz w oku, w 1. strofce. Może kiedyś dojdzie jeszcze jakieś zdanie, końcówka aż się prosi o rozwinięcie (albo stanowcze zasypanie). A może i nie. ;) To takie myśli po pierwszym czytaniu. Serdecznie.

o rany, ale żeś się przyssała. na spokojnie posprawdzam sobie sugestyje. Ty się, Wuszka, nie bój. lubię, jak ktoś ponarzeka sobie, bo w samozachwyt nie wpadam.

były premier to ja dziękuję za wizytę. kłaniam się. Olesia ja tez nie wiem. pisze się przez kwadrans, poprawia przez dwa tygodnie. a z tytułem – chyba po prostu miałem szczęście. Mr.Suicide bardzo mi miło, że się wróciłeś. cieszę się, że ze skutkiem. Jego Alter Ego tak, chyba masz rację, rzeczywiście nieco inaczej. wróć i napisz cokolwiek. Letnia Sukienka no, to czas mi zmykać z forum. ;) dziękuję, naprawdę, nie spodziewałem się. M.Krzywak wejście zawsze ważne. miało być inne, ale najwyraźniej wyszło na dobre. dzięki. fr ashka ukłonie się, dziękuję. tym bardziej, że do tego fragmentu miałem najwięcej wątpliwości. Espena a owszem, peel wzięty, ale zadowolny, że mu to nie przeszkadza. dzięki wielkie. wszystkich serdecznie.

bez języka nie da rady zrobić coś dobrego. a dobre może być na przykład całowanie sfer. twojego ciała nie można nazwać niebieskim, chociaż też ma orbity i grawitację. pewnie chcesz znać powód, dla którego chętnie pozwalam wystrzelić się w kosmos. zawsze interesowało mnie, gdzie lądują astronauci, którzy napotykają czarne dziury w przestrzeni. i w jakim wymiarze najlepiej kochać się z kobietą. najszerszy okazuje się czas. z dłoni wszystko może wypaść, a jeśli ty wypadniesz, zostanie w podłodze wielka wydrążona jaskinia. pamiętasz, jak zapuszczaliśmy się z jake’iem czy chrisem w błotniste i ciasne podziemne grobowce. chcieliśmy przeżyć coś ekstremalnie ciemnego. boję się, że z dziur po tobie nie byłoby wyjścia. dlatego wracam na powierzchnię języka i ciała. powolutku rozbieram cię na strzępy. bo czy da się bardziej obnażyć kobietę niż pożyczyć od niej najdziwniejsze sny. (jak choćby ten, w którym chowałaś się w trawie przed tygrysem polującym na krokodyle wyklute z kabaczków. ciekawe, czy gdyby wystawiano ten koszmar na scenie, odegrałbym tygrysa czy źdźbło trawy). i nie można skuteczniej rozłożyć mężczyzny, niż wyciągając śrubki z głowy, potajemnie chowając pod prześcieradło. posłany, miękki piec, w którym znów będzie potrzebny języczek ognia.

anachronizmy, wydumany patos, znoszony pomysł, przypadkowe wykonanie. nie tędy droga.