Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Marcin_ No nie wiem, nie wiem, szczęście to pojęcie względne;)

Dzięki za zajrzenie Marcin. Pozdrawiam. 

 

@[email protected]  racja, jest kluczowy. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@jan_komułzykant 
Janko, bardzo ciekawa interpretacja, zaimponowałeś mi. Dodanie jednej literki tak wiele uczyniło. Zostanę jednak przy swojej pozycji z dwóch powodów. Opozycja, choć poszerza obraz, to jednak bardziej odsłania bunt. Wbrew pozorom chciałam tę wojnę troszkę przykryć i bardziej skupić się na wartościach takich jak:

miłość, wierność i że cię nie opuszczę (to ważny moment w wierszu, nawet miałam oddzielić ten wers od całości, ale niech już jest, jak jest) Zamiarem było w obliczu wojny wyłuskać z tego wersu pewną dwuznaczność (dlatego musiałam wiersz utrzymać w takim tonie) co nawet współgrałoby Z Twoim odbiorem, ale obawiam się że przekaz mógłby pójść w troszkę innym kierunku. Po drugie słowo ceremonia... w kontekście tego, co dookoła ma podwójny charakter i tu już opozycja trochę mi się kłóci z zamysłem.   
Niemniej jednak serdecznie Ci dziękuję za podzielenie się odczytem i wrażeniami. Dla mnie ważne jest to, jak zobaczyłeś ten wiersz. Pozdrawiam. 

 

 

Dzięki wielkie za wszystkie serducha. Dobrej nocy. 

 

 

 

 

 

@Waldemar_Talar_Talar Tobie również dziękuję. Serdeczności. 

Opublikowano

@tetu  nawet przez myśl mi nie przeszło, żeby coś Ci sugerować w sprawie zmian. Zdaję sobie sprawę,

jak wiele by ta jedna literka zmieniła, dlatego nawet o tym nie pisnąłem. Po prostu tak mi się przeczytało

i spodobało zarazem (co zresztą zauważyłaś) jak taki drobiazg dużo zmienia. Muszę chyba na jakiś czas

odpocząć od politycznych podjazdów w TV ;)

Napisałaś świetny wiersz i dobrze, za taki pozostanie.

Serdecznie pozdrawiam.

  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy miałam kilka lat, ogłoszono stan wojenny. Wysłuchaliśmy komunikatu przez radio, które zwykle było puszczane nad ranem. Choć jeszcze było ciemno, mogliśmy wykorzystać nagle dany nam czas na koziołki i inne radosne wygłupy. Cieszyłam się, że zostanę w domu, ale nagłą sielankę przerwała mama, wyjaśniając, że to znaczy, iż mogą nadjechać czołgi. Odtąd, od tego dnia i tej godziny, czołgi mogły wynurzyć się w każdej chwili, zwłaszcza że nie tak daleko od nas znajdowała się jednostka wojskowa. Mijaliśmy się czasem z nimi w drodze do lasu, gdy wyjeżdżały na poligony, zza mijanych murów, wracając z zakupów. W święta odwiedzaliśmy je, nieruchome, ustawione jeden obok drugiego, niosąc w sercach kolorowe chryzantemy. Tym razem tylko opuściły swoje pudełka i jak nakręcane zabawki wyjechały w strajkujących, przeciw bliżej nieznanemu wrogowi, który czai się tuż, tuż.    Gdy zniknęła koleżanka z klasy, uciekała przed czołgami. To właśnie one z bliżej niezrozumiałych mi powodów nakazały opuścić dom małej dziewczynce o dwóch warkoczykach zawiązanych na kokardki, zupełnie takiej samej jak ja. Dopiero co bawiłyśmy się u mnie w domu i na umówiony sygnał udawałyśmy przerażenie, zaglądając przez przedpokój w puste oczodoły straszliwej maski Króla Olch. Eksponat już rangi historycznej, zaprojektowany przez pana Zitzmana. Skądinąd ręce, które ją wykonały, były przedłużeniem nierealności wszelkich alternatywnych zakończeń, jakie niesie z sobą teatr. Na domiar złego, zamieszkałam przy drodze oznaczonej w planach jako droga ewakuacyjna dla czołgów. Przeciw możliwemu niebezpieczeństwu posadzono szpaler drzew. Okna wybudowano wyłącznie w ścianach sąsiednich od tych, których usytuowanie mogłoby zdradzić, iż ktoś chciałby usłyszeć lub potajemnie zobaczyć wyjeżdżający na misję czołg.   Schowaliśmy się tam, drzewa wybujały do góry, szansa na niezauważenie nas, wysoce wzrosła. Życie jednego człowieka, cóż znaczy w żarcie historii.      
    • Zapachniało Asnykiem... Kiedyś mi się zdarzyło takie nawiązanie do jego wiersza "Między nami nic nie było": A tu mam jeszcze "wersję dla leniwych" :)   A Twój wiers bardzo ładny. Trochę w nim Asnyka, ale bardzo dużo Violi :)   Pozdrawiam serdecznie.
    • @Berenika97 przepiękny. Rozbiłaś bank ostatnich czytań. bb
    • @lena2_ fajne te lepiejki :) I treść, i forma skrojone na miarę.  Przeczytałam z przyjemnością. Bb
    • @Arsis

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo możliwe Włodzimierzu, ponieważ każda kobieta to zagadka...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...