Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

Nagranie dość psychodeliczne, kto wytrzyma gratuluję. Takie miało być :P, ale milo mi będzie jak wysłuchasz do końca.

 

 

Delikatności i szorstkości próbował
ją uczyć, subtelnie podtykając
ciekawe słowa do rozwikłania,
przedstawiając również przeciwieństwa
i wybory jakich będzie
dokonywać w niedalekiej przyszłości.
Zmuszało ją to do poszukiwania,
wypuszczania się w nieznanie przestrzenie
świadomości, którą otrzymała, innej.
Tkacz często towarzyszył jej w tych podróżach,
stanowiła bowiem ważny element całości.
Bywało, iż gubiła się w swoim pojmowaniu. 
Rzeczywistość, by ją rozpoznać
korzystała z drugiej pary oczu. 
Początkowo sprawiało jej to wiele trudności,
 ponieważ to nimi dostrzegała.
Rozczarowanie nie raz przecierało
jej łzy, „tak trzeba” powtarzał Tkacz
„tak trzeba”, wtedy biegła, a żal okrywał
ją czernią, Tkacz nie mógł jej znaleźć,
wpadał w panikę była najcenniejszym co miał.
Zazwyczaj kończyło się tym, iż 
napotykała w biegu niezwykłe zjawiska,
z czasem odzyskiwała kolor,
on oddychał wówczas z ulgą.
Oczy, którymi się posługiwała, nie ułatwiały
jej niczego, nie widziała bowiem Tkacza
należał on do czegoś niejednoznacznego
nie dającego wcisnąć  się w żadne ramy, 
zmysły, pojęcia.
Uciekał wszystkim, 
sam musiał chcieć dać się poznać.
Gdy już to czynił, zmieniało się wszystko.

 

autor: Atypowa Pani

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane przez A-typowa-b (wyświetl historię edycji)
  • A-typowa-b zmienił(a) tytuł na "Oczy" V część z cyklu Tkacz
Opublikowano

@Atypowa Pani nie ma IV części :( może tak ma byś (świadomy zabieg) może będzie ta część a może autorka jeszcze jej tu, z jakiegoś powodu, nie opublikowała... nie czytałem V, czekam. jak się wyjaśni, to napiszę że ciekawe i warte serca, które czeka by pojawić się pod cyklem "Tkacz"

Opublikowano

W sumie to zabawna sprawa, zakręcona jestem :),  IV część jest już napisana nawet VI, ale sama nie wiem jak to z tym Tkaczem będzie :).  Poprawię się i uzupełnię o IV część, a w swoim czasie o resztę. Pozdrawiam :)

  • 7 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • co chcesz zobaczyć   z szarych kolorów wybierasz słotę miraże szare pachną tęsknotą   co widzisz z okna   bukiet neonów wkłada się w znicze reszta odcieni to gra pozorów   co zapamiętasz   osobne słowa puste ramiona odchodzą stąd z pochyloną głową   co wybierasz   inną drogę za słońcem jak szałem z tęczy otulisz się kolorem na zwykłej łące            
    • ...bez odwołań do klasyków – z tego miejsca oświadczam: pragnąłbym cię tak samo, gdybym był Seneką, Ezopem, miał wygląd potwora Frankensteina, czy samego Quasimodo! chciałbym, by rosnąca mi na twarzy broda Arystotelesa lśniła od twojej intymnej wilgoci, palce, którymi napisałem wszystkie starożytne teksty, baśnie braci Grimm, Pochwałę głupoty i powieści detektywistyczne, zanurzały się w twoje zagłębienia. niech moim, wnikającym w twoje piękno językiem mówią Attyla, Scypion Afrykański Młodszy i Ptolemeusz, w czujących woń twojej skóry nozdrzach klują się Tomasze z Akwinu, Markowie Aureliuszowie, a nawet sam Bernard Gui! chcę cię pieścić będąc Kantem i Wolterem, Tacytem i Magellanem, przytulać się po konfucjańsku (jakkolwiek miałoby to być). tylko ty się nie zmieniaj, nie odchodź w przeszłość. wiem! skaż mnie na dożywocie! przy sobie. nie będę czekać na wzruszenie procesu. myślowego. na zmianę decyzji. zabierz mnie stąd. na ile się da. chcę zwariować. prosto w ciebie.  
    • @ViennaP Dziękuję serdecznie i... odwagi! Nie gryzę. 
    • To miał być krotki list Lecz kto teraz listy pisze ? Dziś już nawet sny  Nie trafiają do mych skrytek   Jestem znów tylko tłem  Wypełnieniem na obrazie W ramach obcych szczęść  Stoję skromnie na regale   Jak mam uwierzyć że  Ktoś wyciągnie ku mnie dłonie  By rozgonić mgłę  Ze skroplonych zimnych wspomnień    Ref.   Przecież nie może być tak Że tylko ten jest świat  Przypadek szczęść kilku Zbiór marzeń bez szans   Bo przecież musi gdzieś być  Takie miejsce gdzie nikt Nie nosi pazurów  Nie szczerzą się kły   
    • w cieniu życie wyśnione jak sen którego nie było sterta nieprzyzwoitych myśli w których i tak nie utonę tak jak nie spadnę ze szczytu mojego ja  w nicość choroba to nie wojna raczej poligon tak dla zabawy  życie jak Ether niby coś wypełnia  a samotność to i tak pustka  w tęsknocie  a co jeśli śnię ten sam koszmar jak wymiana pingpongowa w życiu nie wszystko jest możliwe  ale kto wie może po śmierci Paddington będzie żywy w Londynie  zamalować wewnętrzny głos tak czarną farbą bym zaświecił czarnym światłem pokory przed snem kolejna noc i znowu dzień oby w łóżku  szmer życia zachichotał ze mnie  dając przed oczy fachowców tfu autorytety nawet  którzy nie znają odpowiedzi na te pytania  które samego mnie trapią w punkt  czy cień błyśnie świadomością własnej przestrzeni  i wróci na kartkę a słowo będzie  znowu tylko punktem  na koniec i tak zostanie tylko  Bóg?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...