Introversion V: … na czyjeś niejasne podobieństwo

[Arsis]

Nacierające zewsząd ściany… — przytłaczają obojętnością i milczeniem… — miażdżą…

 

Wdycham zapach kurzu,

odpadającej farby…

 

Zwisających

fragmentów

— zdartych tapet…

 

… to nicość wypełza z każdej szczeliny, każdego pęknięcia…

 

Płótna pajęczyn okrywają moje puste, niewidzące oczy —

opadającą powoli maską…

 

Nasłuchuję swojego umysłu…

… meandrów mózgowych korytarzy…

 

W łkającym przeciągu, trzaskają gdzieś daleko drzwi z pogłosem echa…

 

Kto ma przyjść?

… nie przyjdzie nikt…

 

Otwierają się

i zamykają —

spękane

gorączką

— blade usta…

 

Do kogo należą tym razem?

 

… sączy się z nich ciemna, lepka krew…

 

Gorączkowy, piskliwy szum — rozsadza uszy i czaszkę…

Niewyraźne widma

— ulegają ciągłej metamorfozie…

 

… kłębią się… — ewoluują na czyjeś niejasne podobieństwo… — giną…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-06-25)

 

 

 

 

Edytowane 29 Maja 2023 przez Arsis (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - poczułem to wszystko jakbym był w tym pomieszczeniu...

no i te napierające ściany  przemawiają wyraźnie - podoba mi

sie dziś u ciebie -  

                               Pozdr. zadowoleniem -

[Somalija]

@Arsis Włodziu, umiesz mnie nastraszyć

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

 

Pozdrawiam , Aga.

[aniat.]

Czy to jest Twój stan? Jeżeli tak , to mam nadzieję , że przejściowy. Napiszesz kiedyś coś weselszego? A sam wiersz, bardzo mi się podoba, wszystko jest takie realistyczne, świetnie pokazana -  samotność, tęsknota?

[Natuskaa]

Jak poprzedniczka też czekam na coś weselszego, po wizycie u ciebie często czuję się jakbym wyszła ze zrujnowanej, starej fabryki, coś jak dwadzieścia lat po wybuchu bomby atomowej. Jak dla mnie zbyt mroczno.

 

Pozdrawiam :)