Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Proste. Dwie dziewczynki chodziły do sklepu po jednego pączka, dzieliły go na dwa. Jednego dnia jedna z dziewczynek zjadła całego pączka w tajemnicy przed drugą. Była wielka uraza, o brak podziału. Dziewczynka głodna pączka nie bawiła się tego dnia z najedzoną pączkiem, poszła kopać piłkę z chłopakami.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Cukiernik, tłusta świnia, nagabywał i... dziewczynki, starsza siostra skleciła kolegów i oderżneli łeb pedofilowi i  kopali nią do zmierzchu...

 

To tyle.

Tymczasem nie jestem w stanie oddzielić wiersza od autora, jestem za bardzo wkur.

 

Opublikowano

@iwonaroma Doszłam już o co ci chodzi, gdybym napisała

"poproszę pączka" to wtedy tak! Byłoby

"ale żeby był z nadzieniem" pączek. Gdybym napisała "poproszę połowę pączka" to byłoby "ale żeby była z nadzieniem" ta połowa oczywiście, ale ja napisałam

"poproszę pół pączka" czyli dla mnie logicznym było napisanie "ale żeby było z nadzieniem" to pół.....

To tyle.

 

@ais Twój problem, dzięki :)

Opublikowano

Taaaaa... A ja myślę, że to nasz wspólny problem.

Zaś szarganie i znieważanie POETÓW jest ohydne, obrzydliwe i żałosne.

@beta_b sorry bb, ale to jest tak jakbym czytała Annę Świerszczyńską, którą zadali tegorocznym maturzystom, ważny temat w przestarzałym sosie. Nie podoba mi się. Pozdrawiam :)

Anna Świrszczyńska nie Anna Świerszczyńska.

Samotność

Autorem wiersza jest Anna Świrszczyńska
 

Sa­mot­ność,
ogrom­na per­ła sa­mot­no­ści,
w niej się ukry­łam.

Prze­strzeń,
któ­ra się roz­prze­strze­nia,
w niej ogrom­nie­ję.
Ci­sza, źró­dło gło­sów.
Nie­ru­cho­mość, mat­ka ru­chu.

Je­stem sama.
Je­stem sama, a więc je­stem ni­czym.
Co za szczę­ście.
Je­stem ni­czym, a więc mogę być wszyst­kim.
Eg­zy­sten­cja bez esen­cji,
esen­cja bez eg­zy­sten­cji, wol­ność.

Je­stem czy­sta jak to, cze­go nie ma,
bez­piecz­na jak pla­toń­ska idea,
bo­ga­ta jak moż­li­wość.
Śmie­jąc się wy­cią­gam ręce
do ty­sią­ca mo­ich wspa­nia­łych przy­szło­ści.
Mogę stać się pia­ną na mo­rzu
i osią­gnąć jej szczę­ście krót­ko­trwa­nia.
Albo me­du­zą i mieć na wła­sność
całą ślicz­ność me­du­zy.
Albo pta­kiem z jego szczę­ściem lotu,
albo ka­mie­niem z jego szczę­ściem wiecz­no­ści,
albo dro­gą mlecz­ną.

Je­stem sama, je­stem sil­na.
Sa­mot­ność chro­ni mnie.
Je­stem sama, a więc mnie nie ma,
nie ma mnie, a więc ist­nie­ję
do­sko­na­le jak do­sko­na­łość,
roz­ma­icie jak roz­ma­itość.

Po­tem przyj­dą lu­dzie.
Da­dzą mi skó­rę, ko­lor oczu, płeć i na­zwi­sko.
Da­dzą prze­szłość i przy­szłość
ga­tun­ku homo sa­piens.

 

Nie pozdrawiam.

Opublikowano (edytowane)

@ais take czasy Droga Ais :DDD wiersz jak wiersz sprzeda się nie sprzeda - ALE EMOCJE te to zawsze mają wzięcie. Cel uświęca środki byle za pomocą kija w mrowisku osiągnąć efekt zbiegowiska. Tanie to i słabe, a na pewno krótkometrażowe póki co skuteczne ;) 

@w kropki bordo czekam na Pani tomik z utęsknieniem, już odkładam grosik do grosika by z tą moją nieukrywaną antypatią być pierwszemu, który go zakupi. Co się póżniej z nim stanie niech pozostanie moją słodką tajemnicą. 

 

 

Ps. To co może szybki utwór. ;)

 

 

Pan Ropuch

 

 

 

 

 

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Somalija Dziękuję, jestem ciekawa Twoich prób, daj jakiś link, albo tytuł.

To miłe, że do mnie zaglądasz i komentujesz, nie mam tu najlepszej opinii, tym bardziej to szanuję. Pozdrawiam :)

@Natuskaa no chyba nie do końca, chodziła jedna dziewczynka i prosiła o pół pączka......ale można czytać tak jak ty, bo czemu nie? Pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano (edytowane)

@w kropki bordo ja napisałam, taki krótki wiersz o księżach i ich ofiarach. Jest tu, w moich wierszach, pod tytułem ,, Niepochwalone zaklęcia'' .  

 

Nie przesadzaj, jesteś popularna. Coś za coś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Pozdrawiam .

@w kropki bordo Twoje dwa wiersze są w tygodniówce, masz duże liczniki otworzeń. Wieksze niż ja , ale  nie jestem zazdrosna, lubię intelektualną rywalizację .

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Johny Dziękuję, już przy innej okazji, napisałam Ci, że mam wrażenie, że siedzisz w mojej głowie:)))))

Jest kilka rzeczy, które poruszyłeś, wszystkie są dla mnie ważne, jesteś niezłym obserwatorem.

 

Ten tekst nie powstał jako odpowiedź na tekst @Franek K Pana Franka, chodził mi po głowie od jakiegoś czasu, pewnie też tak stanowczo zaprotestowałam, kiedy przeczytałam jego. Moim zdaniem Franek K nie dał mi, jako czytelnikowi, żadnej szansy, zastosował coś w rodzaju szantażu emocjonalnego, świadomie, albo nie, dlatego, na mój protest usłyszałam, że brak mi empatii i jestem cyniczna. A ja lubię, kiedy autor mówi mi zobacz, może nie jest tak jak ci się wydaje, pomyśl....

Piszę o tym dlatego, że sam zestawileś te teksty.

 

Jeśli chodzi o mój, odczytałaś go fantastycznie, łącznie z końcówką. Dziękuję :)

 

Porównanie amator-aktor, chociaż tutaj wszyscy jesteśmy amatorami, też jest bezbłędne, dodam, że znam je z własnego ogródka.

 

To by było na tyle, kłaniam się i pozdrawiam serdecznie :)

@Somalija Uwielbiam Cię

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

do Twojego zajrzę :)

Gość Franek K
Opublikowano

@w kropki bordo; @Johny

 

I co ja mam na to odpisać? Szantaż emocjonalny? Amatorszczyzna? Grafomania? Posiadają państwo jakieś dyplomy? Polonistyka, nauki humanistyczne?

Powyższy tekst, o ile go dobrze rozumiem, jest jednak o czymś trochę innym.

A tak gwoli ścisłości, pączek jest rzeczownikiem nieżywotnim. Przyjmuje w bierniku tzw. formę zerową, czyli - kogo? co? - pączek, a więc nie całego, tylko cały. Tak samo, jak wiąże się but, a nie buta i daje się palec, a nie palca

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Pan Ropuch myślę sobię żabciu, że ty nie masz ani jednego tomiku poezji na swojej półeczce....bo poezja to jest ostatnia rzecz, która cię interesuje. I też nie ze względu na poezję jesteś na tym portalu i nie dlatego obserwujesz inny portal poetycki..... swoją drogą odważne wyznanie, nie ma mnie na tym innym portalu, ale go obserwuję....to ty nie masz innych rzeczy na sumieniu?

 

Opublikowano

@w kropki bordo  Dzięki za opis szerszego kontekstu w jakim powstał wiersz. Teksty zestawiłem bo oba opisują krzywdzenie dzieci przez dorosłych i oba są w swej istocie szokujące. Pod pierwszym zaczęłaś polemikę, dlatego myślałem, że był inspiracją. Jak widać błędnie.

 

@Franek K Nie miałem nic złego na myśli i jeśli poczułeś się urażony to przepraszam. Moja wypowiedź dotyczyła tylko tego jednego konkretnego tekstu. Czytałem kilka innych twoich utworów i podobała mi się w nich zabawa słowem, zabawne zestawienia czy sam koncept. Wypowiadam się tylko o tekstach. I jest to tylko moje prywatne zdanie, bo jestem zwykłym amatorem. Wydaje mi się, że jak powiedziała W kropki, wszyscy tutaj nimi jesteśmy. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Są wprowadzone dwie postacie dziewczynek i mój tok rozumowania jest z tym zgodny. Sama pamiętam jak chodziłam z koleżanką do cukierni i kupowałyśmy jedną drożdżówkę na pół, a miła staruszka, która przeżyła dwie wojny dokładała nam drugą gratis (bo jest późno i nie zejdzie, to co się ma zmarnować). Na prawdę nie wynika tu nic, co mogłoby wskazywać, że świnią był cukiernik. To, że ktoś jest spocony? Mógł być spocony od stania przy garze z głębokim olejem i obracania pączków.

Tyle ode mnie:)

Opublikowano

@Natuskaa @Natuskaa Dziękuję:) ale ja nigdzie nie piszę, że świnią jest cukiernik, niczego też jednoznacznie nie sugeruję. Chcesz odebrać tę historię jednowymiarowo, twoja sprawa, już ci o tym pisałam. Tekst żyje swoim życiem, a czytelnik zrobi z nim, co zechce, może wyrzucić do kosza, może uznać, że to grafomania, może obśmiać autora, takie jego prawo, może też zrobić zupełnie, co innego. Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kto chce kochać poczeka  Z uniesionymi rękami    Śpiewając te kilka słów:   "Boże daj mi jeszcze dzisiaj  Trochę pięknej miłości"   Niech zapuka do moich drzwi  Przywitam ją z otwartymi ramionami    Jeszcze tego wieczoru...
    • @Berenika97 Bo musi się słuchać, oglądać i klikać - z tego leci kasa, Bo to co nas podnieca, to się nazywa kasa, a kiedy w kasie forsa, to sukces pierwsza klasa. Super solo na gitarze i saksofonie    
    • 1. Czy rzeka naszych dziejów gdziekolwiek zmierza? Nie kieruję nią, więc wieszczyć nie zamierzam. Ale patrzę za siebie w tył podręczników, Gdzie spisany bieg coraz wbrew do wyników: 2, Piszą tam wszędy, że Polski wewnętrzny stan Za powód jej zwycięstw i klęsk winien być bran; I z kim na geo-ringu przeciwnikiem To bez znaczenia i nic tego wynikiem. – Lecz wbrew: Na mapie Polska za Batorego, Za Władysława, za Zygmunta Trzeciego W innej proporcji jest do Rosji jak widać Niż za Króla Stasia,  – to się może przydać. – Może, bo „Historia magistra vitae est” [1] Kiedy pisze: co było i co przez to jest. Gdy odwraca uwagę od spraw istotnych Nie jest belferką dla państw spraw prozdrowotnych.   A trzeba by pilnie wyciągnąć wniosek „bokserski”, że po to ważą tych panów w rękawicach, żeby 1 zawodnik o wadze piórkowej nie walczył z 1 zawodnikiem o wadze superciężkiej, gdyż jak pouczał Izaak Newton „Siła równa się masa razy przyśpieszenie.” Więc dalej, że kiedy Rzeczypospolita mniej więcej utrzymywała swoją wielkość do r. 1772, to Rosja bardzo powiększała swoje terytorium wcale nie kosztem Rzeczypospolitej, ale tym samym zwiększając swoje możliwości i tzw. głębię strategiczną. Co by jeszcze dalej kazało wyciągnąć negatywny wniosek co do braku sojuszu Polski z sąsiadami Rosji na znanej w geopolityce zasadzie „Sąsiad mojego sąsiada jest moim przyjacielem.”, więc np. Chanatem Kazachskim (قازاق حاندىعى, istniał w latach 1465-1847 i podzielił los Rzeczypospolitej), Chanatem Dżungarskim (istniał w latach 1634-1758, który toczył wojny z Rosją w XVII i XVIII wieku), Chanatem Jarkenckim vel Kaszgarskim (istniał w latach 1514-1705.), Chanatem vel Emiratem Bucharskim (istniał w latach 1500-1920, i w końcu podzielił los Polski w starciu z ZSRR), Chanatem Chiwskim (Xiva Xonligi , istniejącym w latach 1511-1920, i w końcu podzielił los Polski w starciu z ZSRR), Chinami (których stosunki układały się dosyć pokojowo z wyjątkami, np. próbą powstrzymania ekspansji Rosji przez armię chińską w r. 1652 przy nieudanym oblężeniu gródka Arczeńskiego bronionego przez Jerofieja Chabarowa, który jednak po stopnieniu lodów wycofał się w górę Amuru oraz odstraszające kroki militarne w tym samym celu w latach 80-tych XVII w. cesarza Kangxi (panującego w latach panujący w latach 1661-1722.))  i Mongolią (która akurat wystrzegała się większych konfliktów z Rosją od XVI do XVIII w.). Nie wspominając o Chanacie Krymskim i Persji, z którymi Rzeczypospolita jakieś stosunki utrzymywała. Wniosku tego jednak lepiej nie wyciągać, bo takie wyciąganie prowadzi wprost do pytania o ewentualny sojusz azjatycki blokujący ewentualne agresywne poczynania Rosji, bo takiego ani nie ma, ani nawet prac koncepcyjnych.   3. Albo fraza „królewiątka ukrainne” Z sugestią: one Polski kłopotów winne, Latyfundiów oligarchów dojrzeć nie raczy, Konieczne, – tuż czyha wniosek, co wbrew znaczy!   A trzeba by pilnie wyciągnąć któryś z przeciwstawnych wniosków, że: a) Albo te latyfundia magnatów w I RP nie były takie złe, skoro i dzisiaj są latyfundia. Bo? – Np. taka jest właściwość miejsca, że sprzyja ono wielkim majątkom ziemskim. b) Albo, że dzisiaj na Ukrainie biegiem trzeba by przeprowadzić parcelację latyfundiów oligarchów.   Nasi lewicowi histerycy-historycy wniosku a) nie chcą przyjąć, bo przeszkadzałby im w lewicowaniu, (albowiem przecież nie w badaniu czy wykładaniu historii!). Wniosku b) zaś przyjąć nie chcą, bo zarówno by im utrudniał propagandę, jak i nie wydaje im się specjalnie bezpieczny (ci wszyscy pazerni a krewcy współcześni oligarchowie jeszcze by postanowili rozwiązać problem lewicowego histeryka), co zresztą może i słusznie, tyle, że wyjątkowo tchórzliwie.   PRZYPISY [1] Jest to cytat z „De Oratore” Cycerona.   Ilustracja: W żadnej książce opisującej historię wojen Rosji z Polską ani razu nie udało mi się zobaczyć porównania ich wielkości, tedy je sobie sam zrobiłem w Excelu.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @MIROSŁAW C. święte to one nie są lecz ciut prawdy w nich jest ludzie gdy skończą pracę siedzą lub leżą we dnie   zamiast skorzystać z czasu bo mogą robić co chcą tworzyć poznawać tematy czekają - chyba wiadomo co Pozdrawiam
    • a o kwiatach to możemy pomalować otoczeni igłami lasu oddychamy ciszą to tu usycha lipcowy deszcz nie ma krawężników i ulicznych bram nawet nie widać naszych zmarszczek malujesz dłońmi cień miniaturkę chwili czuły uśmiech uzależnieni od marzeń i kolorów dnia przenieśmy niebo w naszą stronę obłoki wędrujące ptaki i ten lecący w oddali samolot czas niestety wracać ponagla nas niedziela czarny pies i kończy się ostatni papieros.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...