Dylematy

[Nata_Kruk]

               Dylematy

 

Chyba nie jestem byle kim, ale nie myśl 
o mnie, to nie byle kto,  bo jak każdy,
składam się z koślawych cząstek, które 
czasem zawieszam pod kopułą nocy.
 
Spadające kamienie nie dają ukojenia,
bez pardonu zdzierają podeszwy,                                    
więc boso kreślę szkice na piasku, 
tak łatwiej odnaleźć się z powrotem.

                              

Kiedy wstążki mgieł kryją złoto jesieni,
nie ma szans na letarg. w szelestach
kroków szukam środka, by zatrzymać
opadającą w połowie myśli gilotynę.

 

 

październik 2019

 

 

 

 

Edytowane 1 Marca przez Nata_Kruk
wstawienie interpunkcji (wyświetl historię edycji)

[Krzysic4 czarno bialym]

Łapie za serducho. Smutno, ale i bajkowo. Chciałoby się jeszcze.

Edytowane 22 Października 2019 przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)

[jan_komułzykant]

chyba nie umiem jeszcze chodzić aż tak na bosaka, zazdroszczę wyobraźni. :)

Piękny wiersz Nato - wirtuozeria słowa i dla mnie brzmi jak muzyka.

Niejedna burza jeszcze. Pozdrawiam

 

 

[Nata_Kruk]

Marcinie... jak miło Cię widzieć i miło, że łapie za wrażliwość człowieczą.... więcej raczej nie, dość tego co wyżej. Dziękuję.

 

Janko... e tam, nie umiesz... od czego mamy wyobraźnię... ;) Fajnie, że treść przypadła, a z muzyką lepiej chyba

nie mogłeś się wstrzelić. Będę na jego koncercie 17 listopada. Już odliczam dni. Dziękuję za wejście.

 

Waldku... Bardzo dziękuję za czytanie. Dla Ciebie i gości powyżej ślę pozdrowienie.

 

 

Edytowane 22 Października 2019 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Paweł Artomiuk]

@Nata_Kruk nie przepadam za metaforami dopelniaczowymi, u cb "kopuła nocy" "wstążki mgieł" pierwsza z nich niezbyt mi leży, druga ładna, "złoto jesieni" też ok "możliwe że niepotrzebnie koło siebie. 

 

W ostatniej strofie trafiło się liści - myśli 

(bez liści też jest fajnie choć zmienia się rytm). Ogólnie dobry tekst. Pzdr. 

 

 

[Polman]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pokaże o co mi chodzi na przykładzie.

Ostatnio bardzo unikam użycia pewnych form.

To tekst po zmianie:

 

wstążki mgieł kryją złoto jesieni
nie ma szansy na letarg w szelestach liści

szukam środka by podeprzeć 
opadającą w połowie myśli gilotynę

 

Tu usunąłem kiedy oraz i.

Jak to brzmi, oceń sama.

Ogólnie  wiersz człowieka chodzącego po ziemi. Bardzo dobry.

Pozdrawiam :-)

 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Troszeczkę na wyrost ten listopad :)

A wiersz, szczególnie pierwsza strofa bardzo na tak.

 

Pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Natuskaa... dopiero zaskoczyłam, o jakim.. "na wyrost".. mowa. To wina Pana Havasi... już jestem w listopadzie, chyba.

Bardzo dziękuję za zatrzymanie i za... szczególnie pierwsza.. :) o nią najbardziej się 'bałam'.

 

Alicjo oraz Iwonaroma... dziękuję za ślad.

[arleta33]

@Nata_Kruk Ja to tylko serduszko daję...bo nie wiem co powiedzieć... trafia...podoba się bardzo :)

[Nata_Kruk]

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

light... czytelnik różnie reaguje na metafory, jedne przypadną, inne nie, czasami wszystko zagra

i w pełni to rozumiem. 'Kopuły nocy' nie chcę ruszać, ponieważ brzmi to lepiej, niż np. pod niebem nocy,

czy pod nieboskłonem itp.  Fajnie, że "wstążki mgieł" i "złoto jesieni".. na tak, nie raz, nie dwa

na spacerach tak właśnie to mi się rysowało, a mgły, rzeczywiście potrafią zamienić się w bajeczne wstęgi.
Co do.. liści - myśli... zestawione razem, drażnią, w strofce aż tak mi się to w uszy nie rzuca, myślę jednak,

że tutaj można wprowadzić małą korektę, tym bardziej, że mam dwie wersje na ostatnią cząstkę wiersza,

o czym w następnej odpowiedzi.

Edytowane 23 Października 2019 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... Polman...  bardzo dobrze zrobiłeś, mniej pisania...:) Wiem, o co Ci chodzi. Mam u siebie...

"w szelestach liści szukam" oraz "szelestem kroków szukam", a ponieważ lubię prawie symetryczną formę

zapisu, wolę pozbyć się "w" , bo.. letarg w szelestach.. chyba jednak możliwy. 
"kiedy" dałam dla 'pociągnięcia' myśli... może niech zostanie, póki co... ;)

"i" natomiast wstawiłam tuż przed wrzutką na forum, bez żalu mogę wywalić
Cieszę się, że pomimo pewnych "ale",  akceptujesz całość. Dziękuję i pozdrawiam.

 

Arleta 33... 'powiedziałaś' - napisałaś bardzo dużo.. że trafia... dziękuję za to... :)

Edytowane 23 Października 2019 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[WarszawiAnka]

Przejmujący wiersz z dramatyczną puentą.

Podoba mi się stworzona przez Ciebie metaforyka, a zwłaszcza ten obraz: "boso kreślę szkice na piasku".

 

Pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Wiesz Anno, ja także bardzo lubię ten wers... :)  i cieszę się z tych kilku słów, które zechciałaś mi w okienku zostawić.

Dziękuję, ślę i Tobie pozdrowienie.

[Jacek_Suchowicz]

czy składasz się z koślawych cząstek

wiszących pod kopułą nocy

czy kreślisz boso na piasku szkice

by odnajdywać się z powrotem

 

gdy dżdżu paciorki skrywają złoto

zda się że świat zapada w letarg

weź pióro w rękę i twórz z ochotą

bo piszesz jak poeta

 

pozdrawiam:)

 

 

[Nata_Kruk]

Jacku... bardzo dziękuję za rymowany wpis, chciałabym rymem odpowiedzieć, ale na razie

coś mi się rymy nie kleją. To chyba.. z tego wszystkiego...

Miło mi, że wpadasz do mnie, kłaniam się... :)

 

Edytowane 25 Października 2019 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

Kocie... zacznę od końca. Gniewać się nie mam o co, ponieważ każdy czyta i odbiera po swojemu...

poza tym, czas poświęcony danemu 'wierszowi', czy intonacja czytania dają naprawdę różne efekty.

Przerabiałam to tutaj nie raz i musiałam 'oswajać się' z czyimś pisaniem.

Melodii - rytmu wiersza szukam raczej w rymowanych, nie w białych. 

Od dawna piszę bez interpunkcji, co niekiedy może 'utrudnić' czytanie i tu prośba (można.?)... nie wymiękaj,

wstaw przecinki i kropki, na pewno wiesz gdzie, powinno być lepiej... 
Na koniec dodam, że dwóch pierwszych nie chciałabym ruszać, wydają mi się w porządku, to z trzecią

wojowałam trochę i mam w zeszycie dwie wersje. Może, gdy całość ostygnie... coś zmienię. 
Dziękuję za komentarz. Także pozdrawiam.

Edytowane 25 Października 2019 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kocie... sporo tego powstawiałeś, jak na taką małą formę i... sobie raczej podziękuj. Dobrze, że.. dało się.. czytać... :)

Przepraszam, nie chciałam Cię aż tak "męczyć".... i... jakbym wyczuwała nutkę sarkazmu. Chyba,

a może jednak nie.  

... jeżeli nie rozumiesz, trudno... nie chcę tłumaczyć,  może innym razem będzie lepiej.

... hmm, nawet "złoto jesieni"... :(              Sorry, teraz żartuję.

Dzięki za trudy, pozdrawiam.

          ps. "przez Ciebie" i dzięki Tobie, wrzucam interpunkcję, profilaktycznie, dla ewentualnego przyszłego Czytelnika.

 

 

Donie_K.... dziękuję za czytanie.

Edytowane 27 Października 2019 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Czarek Płatak]

Chyba najbardziej w tym wierszu ujęła mnie autoobserwacja Peela w pryzmacie codzienności. I kryjący się pomiędzy smuteczek. 

Ukłony

[Nata_Kruk]

Tak Czarku, ten i "jeszcze nie impas", to akurat obserwacje/czucie konkretnego odcinka czasowego, tak jakoś nawarstwiło się

trochę spraw.  Cóż, życie mknie dalej, trzeba działać.

Dziękuję za wejście, kłaniam się i ja.

[Gerber]

Powiem krótko, podoba mi się. Ach ta jesień...