Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Oto jeden z pięciu braci,

twój towarzysz i przyjaciel.

On do ciebie przyszedł pierwszy

i opuści cię ostatni.

Nie zabierzesz go w zaświaty.

 

Bywa dobry i łagodny,

pożądany, delikatny.

Dba o ciebie i się troszczy.

Twój bodyguard osobisty,

lecz w znaczeniu niezbyt ścisłym.

 

Daje czasem poswawolić,

jednak bywa, że zaboli.

Choć nie krzyczy, umie ostrzec.

W mroku każe nieco zwolnić,

jednak w ciemność wejść pozwoli,

 

a w niej zdarza się być trudny,

natarczywy i okrutny,

zły, nieczysty, nawet grzeszny.

Gdy tak bardzo jest zepsuty,

wtedy mówią o nim "brudny".

 

Wśród rodzeństwa jest najstarszy.

I to, myślę, już wystarczy,

by odgadnąć o czym wierszyk,

Czy znasz wszystkich jego braci?

Czy wymienić ich potrafisz?

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja wiem, że Ty wiesz, Ty wiesz, że ja wiem, że Ty wiesz... N I E    P O D P O W I A D A M Y !

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Hmm... Kabaret Starszych Panów... Uwielbiałem. Teksty mieli niesamowite. Chociażby w cytowanej piosence ☺. Dzięki za przypomnienie.

Opublikowano

Hmmm, ja to chyba wyszłam już z tego typu myślenia,

nie zgadłabym sama tak po prostu :)))

Dostrzegam w życiu więcej sióstr i braci niż ta piątka czy szóstka w porywach :)

 

Pozdrawiam :))))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, w tej chwili są takie teorie, ale i płci mamy obecnie, jak chcą niektórzy, pięć czy sześć. Wszystko się zmienia, chociaż nie zmienia się wcale. Osobiście wolę tę uproszczoną wersję Arystotelesa, a resztę traktuję po prostu jak ich funkcje. Dziękuję za obecność, rozwiązanie i ukłon w stronę Zagadki :)

Również serdecznie pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Chociaż czasami (i to wcale nie tak rzadko) jestem pod wpływem teorii zawężającej do trójki

(foto-, mechano- i chemorecepcja), ale do płci bym chyba nie dała rady analogicznie,

a przynajmniej jeszcze nie teraz :)

 

A tak poza tym, to uwielbiam synestezje i aliestezje, niekiedy je fizjologicznie odczuwam,

więc na mnie trzeba brać poprawkę :)

Niby większość z nas ma ten sam "zestaw"

do odbioru środowiska zew. i wew.,

ale ten odbiór może się jednak różnić :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...