Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wierzę w duchy. To pomaga,

Bo duchowa równowaga.

Wierzę w niebo. Oprócz nieba,

W życiu mi niewiele trzeba.

Wierzę w miłość. Nie spotkałem,

Ale o niej coś słyszałem.

Wierzę w kłamstwo, bo pomaga,

Z codziennością mi się zmagać.

Wolę kłamstwa i złudzenia

Niż ból prawdy i cierpienia.

Bo co się może przydarzyć

Komuś z miliardów nędzarzy?

Prawda mnie rani i boli,

I z niczego nie wyzwoli.

 

Opublikowano

Wg. Mnie bardzo przekorny wiersz,

Ale to już jest tak ludzkie: kłamać

 

Nie chcę wdawać się w szczegóły czy jakieś nadmierne rozmyślania, ale byłbym skłonny przyznać że kłamstwo jest złe.

 

Jak śpiewała pewna Pani: wolę niedopowiedzenia i pół-prawdy

 

Jest pewien konflikt o prawdę, ja raczej staram się w nim nie uczestniczyć, więc co do kłamstwa zostawiam wolną rękę, jedynie zaznaczę że ja osobiście nie lubię być okłamywanym, nie wiem czy ktokolwiek lubi nim być.

 

Czasami prawda bywa niedostępna, więc tak czy siak się nie wyzwoli człowiek.

 

Miłość może zbudować niebo imho

 

Ogólnie fajnie się czytało twój utwór, pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

----------------------------

My tu sobie gadu gadu, a miliardy nędzarzy nie mają żadnej życiowej perspektywy na tym świecie. Mają swoje złudzenia, i jest im z nimi łatwiej.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A co mi do szczęścia trzeba? Miłości i kromki chleba.  

 

Tak mi się mój własny wiersz przypomniał.  A Twój bardzo mi się podoba,  a zwłaszcza jego "rymowatość". Uwielbiam rymy. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...