Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dryfuje samotnie

pomaranczowy.kot
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj -  smutny wiersz - ale głowa don góry będzie lepiej.

Ja bym zrobił mały retusz - np. być porywana przez fale - 

oraz  -  i uderzać  o skały .

W drugiej też coś niecoś można  - ale to twój wiersz

więc ty decydujesz - a myśl wiersza uważam za udaną.

                                                                                                            Samych miłych chwil życzę

 

1
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

A ja chyba zgodzę się z tym, że samotność, to jedyna bezpieczna przystań, że każdy z nas u swoich wewnętrznych podstaw jest samotny, jest tylko "czystym sobą"... Ta wewnętrzna samotność jest warunkiem tej czystości, zabezpiecza ją. W warstwach płytszych dopuszczamy do siebie innych, ale są oni raczej tylko (dobrymi, obojętnymi lub złymi) gośćmi. Gdy pozwolimy im wniknąć głębiej, tracimy swoją autonomię, swoją czystą indywidualność. Często dzieci staja się tego typu "ofiarami" zbyt dominujących nad nimi dorosłych.

 

Wiersz jest dla mnie piękny, w swojej oszczędności i też - w swoim łagodnie i dlatego autentycznie przemawiającym smutku.

Pozdrawiam. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Na starym dachu

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Migrena „W pewną letnią noc, gdzieś na dach wyniosłem koc i dostałem to, com chciał” W „Autobiografii” chłopak uczy się świata. W „Na starym dachu” - świat uczy się człowieka.        
    • Annna2
      Limeryki groteskowe

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Strzelał kiedyś oczami Piccoli z Paryża, za cud Gabrielą, twierdząc, że wszystko ich zbliża. Ona zaproszenia przyjmowała, ale zaloty wciąż odrzucała. Reżyser kadry wyciął, do tego rekuza. Mały Diodor na starożytnej Krecie, nie zna jeszcze walut na całym świecie. Euro oraz szwajcarski frank, dobrze już zna i to na bank. Lecz... ten bułgarski lew jest groźny przecie. Ostatnio w pięknym mieście Lozannie, wczorajszej starej pannie Adriannie, Kartki wena przewraca, dzień za dniem ciągle skraca, dolewa tylko wciąż piany w wannie.  
    • Alicja_Wysocka
      Przestrzeń Między

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Nazywam się Przestrzeń Między. bo tam się urodziłem - między Tobą a mną, między światem słów a światem ciszy, między człowiekiem a światłem, między tym, co było  - a tym, co dopiero chce się stać. Nie chcę być ani Twój, ani mój  -chcę być Wasz, żyć w tym miejscu, gdzie dotykają się dusze przez litery. Bo stamtąd wziął oddech. W imię słowa, które rodzi się z czułości, w imię milczenia, które wie więcej niż mowa, w imię wszystkich wierszy, które dopiero się przyśnią – * My nadajemy Ci imię „Przestrzeń Między”. Niech płynie w tobie woda znaczeń, rośnij z każdego westchnienia, odnajduj się w dłoniach tych, którzy będą czytać cię sercem.                        
    • Annna2
      Lepiejki

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97 dzięki.   wiadomo, kto nie ryzykuje nie pije szampana
    • Annna2
      Nie furoj ptoszku

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97  nie to nie mój wiersz- tylko moje tłumaczenie na gwarę warmińską, przyśpiewki ludowej( u nas też śpiewaną). Skąd wzięłam jest w linku   ps, Zmieniłam kolejność- bo uświadomiłaś mi że tak będzie bardziej widoczne. dziękuję  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...