Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
cokolwiek zamiast amen zasłania nam usta
a kropka dusi zdanie bez ważnego końca.
Paweł Podlipniak, Tenebrarum



nie ma w tym żadnej tajemnicy
co było rozwiane wygładzamy w nikczemną całość
pocałunkiem o lekkich konturach już nas nie dosięga
widok z okna na opuszczony ogród
po zmarłych resztki płótna resztki pamięci
nieodległy szczyt światła - szczelnie zapięte
w ślepousty dialog

nieodmiennie coś nas przesłania
upycha ciasno w znikomą przestrzeń
pomiędzy pejzażem a martwym z natury
potem wciąga pod siebie i gwałci
najgroźniej - najczulej

popatrz sobie proszę
aż poczujesz



*Rene Magritte
Opublikowano

"nie ma w tym żadnej tajemnicy
...
popatrz sobie proszę
aż poczujesz"

Ślepousta ekfraza zakładająca chustę również czytelnikowi, sprowadzająca/ redukująca go do stanu przedziwnej, pełzającej implozji uczuć, o ambiwalentnych (groźno - czułych) przyczynach i skutkach.

"nieodmiennie coś nas przesłania
upycha ciasno w znikomą przestrzeń"

To "duszny" wiersz, w którym rozumienie łączy się z brakiem oddechu...


Opublikowano

sensu nabrało dopiero w zetknięciu z obrazem i tylko jako takie powinno być traktowane, niestety wiersz jako sam tekst wydał mi się przegadany, zbyt opisowy jak na śladowe ilości treści, a autor wydaje się ratować sytuację ostatnimi dwoma wersami - niestety nie jest to tekst który żyje i tylko pomaga zrozumieć obraz, a zwykły opis obrazu

  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...