Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

instrukcja specjalnego zastosowania


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




eeee tam.
non cumato:-)

Pozdrowienie. E.
Sorki,
ale człowieka nie buduje się na przerwie po wykładzie z robotyki i automatyki;
chodzi o coś więcej niż wyrafinowany seks.
P.S.
non cumato blue tabulete?


no...może chodzi o cos więcej...
"blue tabulete?" - a to co za dziwo? Niby wiem, że chodziło Pani o viagrę, ale błędy, błędy...:-(((
Moje "cumato" to żarcik. Od "kumać" - to było trudno rozwikłać???

Mój wierszyk nie jest o seksie. To, że tak został przeczytany tu i ówdzie - bardzo sie cieszę:-)

Ad rem: a kiedy buduje się człowieka:-)???? :-)))



Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 41
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




fajny, można by się czepiać jakichś tam szczegołów, jak płyn ustrojowy, który ma być napędem do pompy, ale to nie podręcznik anatomii czy fizjologii, a skrojony na tyle rzutko, że nie wadzi jakoś specjalnie nieścisłośc merytoryczna i tu się licentia poetica broni, jako argument

Pozdro :)[/qu
Półfachowiec ;-))) mówi (że niby ja;-) - płyn ustrojowy to jednak krew. Jest napędem dla "kardiopompy".
To moja tarcza, co powyżej, nieistotna.

Ale co - fajna zabawa, czyż nie?
Jak zwykle - czuję Twoje nerwy:-)
Pozdrowienie. E.

Z punktu widzenia biologa, krew nie jest napędem, ale jak już powiedziałam, nie przeszkadza to w wierszu i uzasadnia się poetyckim środkiem :)

Nie bardzo wiem jak sie odnieść do "jak zwykle" i "czuję Twoje nerwy", skoro Pani tak uważa, pozostaje mi tylko się zgodzić, ponieważ osobscie nie bardzo przykładam wagę do tego, co inni o mnie czują, póki trzymają się wiersza. Pozdrówki :)

Szanowna Pani Biolog, z najwyższym uznaniem kłaniam się Pani wiedzy.

Nie mam wobec Pani żadnych uczuć. "Osobiście" też nie mam;-)))
Nie przykładam, nie uważam. Miało być przymrużone, wyszło wybałuszone. Bywa.

Nie powtórzę niezręczności. Wagę pozostawię bez przyłożeń, jako, że nic "o Pani" nie czuję :-)
Pozdrówki.


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Gadam tylko o swoim odbiorze, bo Ela niczego nie sugeruje, ale jeśli "postać pomnikowa" to ktoś z zalążkiem sztywnego kręgosłupa?

Nie miałem zamiaru "podszczypywać" pani komentarza. Sensu szukam zawsze i wszędzie :)
Pozostawienie czytelnikowi zbyt dużej (nieograniczonej ?) swobody interpretacyjnej, lub zanegowanie jej użyteczności, uważam za słabość autora i jego dzieła. Wychodzi z tego zawsze jakieś "cokolwiek o czymkolwiek".
Pomnik pojawia się po "zlikwidowaniu człowieka", dlatego odpada chyba wariant z "postacią pomnikową". Można oczywiście roboczo założyć, że autorce chodzi nie tyle o substancję biologicznie aktywną, ile o człowieczeństwo i wartości. W tym mieściła by się sztywność kręgosłupa, ale niestety, substancja glutowata, pompa, rozruch, mechanizm, czyni to założenie karkołomnym. To styl Frankensteina z warsztatu samochodowego, ożywiającego martwe bryki...
:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No dobrze, trochę poczułam się wywołana do tablicy, mimo wszystko ;)
Może i po mojej stronie wystąpiła nadinterpretacja, ale nadal wracam do tekstu i naginam definicję "człowieka" z wiersza do swojego widzimisię, czyli traktuję go jako produkt byle jakiego gatunku, a wręcz jakiś podły substytut, bo tylko tak dół klei mi się dobrze z górą wiersza.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czy ja kiedykolwiek oczekiwałam sensownej interpretacji???:-)))

Po jaką cholerę?

Bunt mój wobec ckliwej, beztreściowej, o dusznych kłopcikach poezji trwa. Nuda;-)
Proponuję pół-konkret, pół-poezję.

E.



Trzeba uważać, bo bunt "na etacie", może stać się równie nudny, jak poetyckie landrynki :)


A wcale, że nie:-)))) Prowokacje czynią atrakcje. Tak lubię dyskusje i spory pod tekstam. Popatrz - nie ma chamskich inwektyw. Jest zabawa...:-)

Niezależnie od tego, to, co napisałam, ma swój sensik malutki;;).
Trochę pogardy, trochę kpiny.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




eeee tam.
non cumato:-)

Pozdrowienie. E.
Sorki,
ale człowieka nie buduje się na przerwie po wykładzie z robotyki i automatyki;
chodzi o coś więcej niż wyrafinowany seks.
P.S.
non cumato blue tabulete?


no...może chodzi o cos więcej...
"blue tabulete?" - a to co za dziwo? Niby wiem, że chodziło Pani o viagrę, ale błędy, błędy...:-(((
Moje "cumato" to żarcik. Od "kumać" - to było trudno rozwikłać???

Mój wierszyk nie jest o seksie. To, że tak został przeczytany tu i ówdzie - bardzo sie cieszę:-)

Ad rem: a kiedy buduje się człowieka:-)???? :-)))





Nieudolna wzmianka o tabletkach... we wszystkich kolorach tęczy (?) dotyczy wersu:
żeby zlikwidować człowieka
- a nawet jeszcze nie człowieka.
(tbl. GRIPEX NOC też jest blue, czyt. niebieska)

A kiedy buduje się człowieka?

To zależy od pary ludzi; pewnie każda para, która tym się para, ma własne zdanie.

(Chyba, że chodzi o manekina, to wtedy wszystko jedno kiedy i gdzie)

i n t e r p r e t a c j a... d o w o l n a

W moim mieście, vis a vis Zamku, to taki zbudowany człowiek, czyli chłop koło kręci,
ale demontażu nie będzie;]





Komentarza też nie, bo jakoś innej długości fale fruwają;-)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Gadam tylko o swoim odbiorze, bo Ela niczego nie sugeruje, ale jeśli "postać pomnikowa" to ktoś z zalążkiem sztywnego kręgosłupa?


Już trochę zasugerowałam, ale każdemu według jego smaku i uznania.

Dzięki, Andrzeju i Myszkino.
Jest ciekawie, kiedy rozmawiacie:-)

Pozdrowienia. Elka.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bum!
salwa z armaty sarmaty na cześć sraty taty w powyższej klepance;

a gdzie poezja w tej instrukcji???
pytam się, bo to ponoć dział dla wprawnych poetów;
to nie jest wiersz, to literackie hochsztaplerstwo;
ludzie, którzy nie potrafią pisać poezji, niszczą jej kanony, ponieważ uważają, że to jest jedyna droga, aby zaistnieć;
jeśli taka pani wola, proszę dalej kalać ten dział swoimi ciuciurlajkami, ale nie tędy droga;
a co na to, pozostali opiekunowie działu?
nie czas zabrać pani m.b. dostęp do Zetki, może zacznie poważniej traktować nie tylko portal, ale i poezję???
jak chce sobie pojajcować z ludźmi, to są na to inne sposoby, gorzej, jeśli jajcuje z ludzi;

Oj co to będzie, co to będzie!
Młode ptaszyny powinny jeść muszki,
a między orły się tłoczą
jojczeniem wróbla, bim!

Bicie dzwonu,
dreszcz ćwierkania podwiązany pod stropem.
Czary-mary,
lśniący świergot
i
fru!
Na wieżę wiatru
z wesołym trzepotem.

Jeszcze niewidoczny, a już patrzy z góry.
Poniżej sygnaturka, w środku beton,
potem dzwonnica, na koniec
"pochwalony"

Dawajże, bywać po salonach,
niech gazety donoszą, że:

Taka to już polityka,
by jakoś wykazać
wyższość wróbla odjazdowego
nad wróblem krajowym.


pozdr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




eeee tam.
non cumato:-)

Pozdrowienie. E.
Sorki,
ale człowieka nie buduje się na przerwie po wykładzie z robotyki i automatyki;
chodzi o coś więcej niż wyrafinowany seks.
P.S.
non cumato blue tabulete?


no...może chodzi o cos więcej...
"blue tabulete?" - a to co za dziwo? Niby wiem, że chodziło Pani o viagrę, ale błędy, błędy...:-(((
Moje "cumato" to żarcik. Od "kumać" - to było trudno rozwikłać???

Mój wierszyk nie jest o seksie. To, że tak został przeczytany tu i ówdzie - bardzo sie cieszę:-)

Ad rem: a kiedy buduje się człowieka:-)???? :-)))





Nieudolna wzmianka o tabletkach... we wszystkich kolorach tęczy (?) dotyczy wersu:
żeby zlikwidować człowieka
- a nawet jeszcze nie człowieka.
(tbl. GRIPEX NOC też jest blue, czyt. niebieska)

A kiedy buduje się człowieka?

To zależy od pary ludzi; pewnie każda para, która tym się para, ma własne zdanie.

(Chyba, że chodzi o manekina, to wtedy wszystko jedno kiedy i gdzie)

i n t e r p r e t a c j a... d o w o l n a

W moim mieście, vis a vis Zamku, to taki zbudowany człowiek, czyli chłop koło kręci,
ale demontażu nie będzie;]





Komentarza też nie, bo jakoś innej długości fale fruwają;-)
A ja w tym miejscu, w ramach komentarza, polecam do poczytania jedyny wiersz w dziale P/Z - wielce decydenckiego swojego czasu wobec mojej twórczości - nicka natalia serwant pt. facet.
Miłego piątku :I



Przepraszam, ale nie będę szukała "faceta":-)

Niezlażenie od tego powiadam, że nie są dla mnie wyraziste Pani komentarze "w tym miejscu";-)
Miłej niedzieli.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bum!
salwa z armaty sarmaty na cześć sraty taty w powyższej klepance;

a gdzie poezja w tej instrukcji???
pytam się, bo to ponoć dział dla wprawnych poetów;
to nie jest wiersz, to literackie hochsztaplerstwo;
ludzie, którzy nie potrafią pisać poezji, niszczą jej kanony, ponieważ uważają, że to jest jedyna droga, aby zaistnieć;
jeśli taka pani wola, proszę dalej kalać ten dział swoimi ciuciurlajkami, ale nie tędy droga;
a co na to, pozostali opiekunowie działu?
nie czas zabrać pani m.b. dostęp do Zetki, może zacznie poważniej traktować nie tylko portal, ale i poezję???
jak chce sobie pojajcować z ludźmi, to są na to inne sposoby, gorzej, jeśli jajcuje z ludzi;

Oj co to będzie, co to będzie!
Młode ptaszyny powinny jeść muszki,
a między orły się tłoczą
jojczeniem wróbla, bim!

Bicie dzwonu,
dreszcz ćwierkania podwiązany pod stropem.
Czary-mary,
lśniący świergot
i
fru!
Na wieżę wiatru
z wesołym trzepotem.

Jeszcze niewidoczny, a już patrzy z góry.
Poniżej sygnaturka, w środku beton,
potem dzwonnica, na koniec
"pochwalony"

Dawajże, bywać po salonach,
niech gazety donoszą, że:

Taka to już polityka,
by jakoś wykazać
wyższość wróbla odjazdowego
nad wróblem krajowym.


pozdr




Panie krzywy olku. Czuję z Pana słów, że ceni Pan "właściwego" człowieka skonstruowanego "po bożemu". Niepodlegającego szyderstwu. Chwalebne.

I dalej:

kontakt z poezją jest jedną z metod psychoterapii. Mniej lub bardziej skuteczną, ale stosowaną. Zapewniam.

Zyskałam niezbywalną pewność, że ten mój wierszyk-niewierszyk pomógł Panu pozbyć się kłopotów. Nawet, jeśli tylko dzięki negacji.
Przynajmniej tę zaletę posiadł on dzięki Panu.

Pozdrawiam. Zdrowia życzę.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




eeee tam.
non cumato:-)

Pozdrowienie. E.
Sorki,
ale człowieka nie buduje się na przerwie po wykładzie z robotyki i automatyki;
chodzi o coś więcej niż wyrafinowany seks.
P.S.
non cumato blue tabulete?


no...może chodzi o cos więcej...
"blue tabulete?" - a to co za dziwo? Niby wiem, że chodziło Pani o viagrę, ale błędy, błędy...:-(((
Moje "cumato" to żarcik. Od "kumać" - to było trudno rozwikłać???

Mój wierszyk nie jest o seksie. To, że tak został przeczytany tu i ówdzie - bardzo sie cieszę:-)

Ad rem: a kiedy buduje się człowieka:-)???? :-)))





Nieudolna wzmianka o tabletkach... we wszystkich kolorach tęczy (?) dotyczy wersu:
żeby zlikwidować człowieka
- a nawet jeszcze nie człowieka.
(tbl. GRIPEX NOC też jest blue, czyt. niebieska)

A kiedy buduje się człowieka?

To zależy od pary ludzi; pewnie każda para, która tym się para, ma własne zdanie.

(Chyba, że chodzi o manekina, to wtedy wszystko jedno kiedy i gdzie)

i n t e r p r e t a c j a... d o w o l n a

W moim mieście, vis a vis Zamku, to taki zbudowany człowiek, czyli chłop koło kręci,
ale demontażu nie będzie;]





Komentarza też nie, bo jakoś innej długości fale fruwają;-)
A ja w tym miejscu, w ramach komentarza, polecam do poczytania jedyny wiersz w dziale P/Z - wielce decydenckiego swojego czasu wobec mojej twórczości - nicka natalia serwant pt. facet.
Miłego piątku :I



Przepraszam, ale nie będę szukała "faceta":-)

Niezlażenie od tego powiadam, że nie są dla mnie wyraziste Pani komentarze "w tym miejscu";-)
Miłej niedzieli.
Niezależnie od tego, jak baaardzo można się mylić wyciągając... wnioski?
Wzajemnie.


Proszę o jasność wypowiedzi. Resztę napisałam na priw.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nie rozumiem poruszenia, oburzenia i w ogóle roztrząsania tego tekstu.
nie ma tu ani "grama" człowieka... i nawet cienia wiersza. bo to nie tak!!
instrukcja napisania epopei mogłaby równie dobrze pokazać, ze w całym tym "zamieszaniu" chodzi tylko o odrobinę ironii.

wątpić w umiejętności Autorki może jedynie ignorant, którego nigdy szlag nie trafiał w zetknięciu z "tforami" niektórych współczesnych "połetów".
człowiek jest tutaj tak mało ważny, jak zeszłoroczny śnieg.
podpórka chyba tylko dla ozdoby.

w sumie zabawne. nie znam odpowiedzi na pytanie o novum. otwórz okno, pooddychaj ;)

pozdrawiam,
K.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...