Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zardzewiała wiosna od mgieł napastliwych
w kałużach dygocze deszczem przemoczona
i zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona

po dzisiaj po jutro po tydzień po zaraz
w promiennym skowycie zmarzniętych nadziei
podnoszą się trawy gdy ziemia się stara
z godnością napalić w kominku zieleni

podstarzałe okna zaskrzypią muzyką
uśmiech w szybę spojrzy bardziej filuternie
niebo może od dzisiaj pełną piersią oddychać
bochen słońca dzielą szarości i czernie

Opublikowano

żeby jeszcze naprawdę ta wiosna się pojawiła, : )

a wiersz ładny, rytmiczny i melodyjny jak lubię choć już nie-praktykuję okresowo :) przyjemnie się czyta :) najbardziej "kominek zieleni" i bochenek słońca przypadły do gustu, a ze strof to druga :)

po dzisiaj po jutro po tydzień po zaraz
w promiennym skowycie zmarzniętych nadziei
podnoszą się trawy gdy ziemia się stara
z godnością napalić w kominku zieleni


pzodr. :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))


nie bardzo rozumiem...nie widzę zupełnie związku.W ten sposób można do każdego słowa się doczepić,podciągnąc pod wiersz...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))


nie bardzo rozumiem...nie widzę zupełnie związku.W ten sposób można do każdego słowa się doczepić,podciągnąc pod wiersz...



jak widać doczepiło się i podciągnęło...ot tak jakoś )))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))


nie bardzo rozumiem...nie widzę zupełnie związku.W ten sposób można do każdego słowa się doczepić,podciągnąc pod wiersz...



jak widać doczepiło się i podciągnęło...ot tak jakoś )))

Muszę panią rozczarować ;)
Deklarowanych z dumą zegarkoworęcznych "inspiracji", nie da się już objąć ochroną patentową, bo to motyw kompletnie przeżuty przez hordy początkujących poetów, z zapałem wyważających otwarte drzwi języka.
Proszę próbować dalej...
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))


nie bardzo rozumiem...nie widzę zupełnie związku.W ten sposób można do każdego słowa się doczepić,podciągnąc pod wiersz...



jak widać doczepiło się i podciągnęło...ot tak jakoś )))

Muszę panią rozczarować ;)
Deklarowanych z dumą zegarkoworęcznych "inspiracji", nie da się już objąć ochroną patentową, bo to motyw kompletnie przeżuty przez hordy początkujących poetów, z zapałem wyważających otwarte drzwi języka.
Proszę próbować dalej...
:)


no tak...skoro Bernadetta1 to początkujący poeta...to jasne...niech dalej przeżuwa i wyważa...)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))


nie bardzo rozumiem...nie widzę zupełnie związku.W ten sposób można do każdego słowa się doczepić,podciągnąc pod wiersz...



jak widać doczepiło się i podciągnęło...ot tak jakoś )))

Muszę panią rozczarować ;)
Deklarowanych z dumą zegarkoworęcznych "inspiracji", nie da się już objąć ochroną patentową, bo to motyw kompletnie przeżuty przez hordy początkujących poetów, z zapałem wyważających otwarte drzwi języka.
Proszę próbować dalej...
:)
a Pan znowu u mnie;)i to z iście szampańskim humorem ;)czy w dziale Z zabrakło już miejsca na Pańskie nienaganne maniery i komentarze?;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))

a Panią muszę z ciekawości zapytać -na jakąż to horendalną sumę ubezpieczyła Pani owo kluczowe słowo ZEGAR??:)))czy mam Pani wypłacić odszkodowanie?;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))


nie bardzo rozumiem...nie widzę zupełnie związku.W ten sposób można do każdego słowa się doczepić,podciągnąc pod wiersz...



jak widać doczepiło się i podciągnęło...ot tak jakoś )))

Muszę panią rozczarować ;)
Deklarowanych z dumą zegarkoworęcznych "inspiracji", nie da się już objąć ochroną patentową, bo to motyw kompletnie przeżuty przez hordy początkujących poetów, z zapałem wyważających otwarte drzwi języka.
Proszę próbować dalej...
:)
a Pan znowu u mnie;)i to z iście szampańskim humorem ;)czy w dziale Z zabrakło już miejsca na Pańskie nienaganne maniery i komentarze?;)


Nie. Nie jestem "znowu u pani", proszę sobie nie pochlebiać.
Pod wierszem pojawiła się sugestia popełnienia plagiatu, na którą zareagowałem. To wszystko.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w wierszu "dom" - 2013-03-29 10:04:12
"załamany zegar
rozkłada ręce"
http://www.poezja.org/wiersz,91,142803.html

...a tu już po chwili (2013-04-02 13:22:47 napisał(a): Bernadetta1)
"zegar się jakby w sekundach rozdziwił
prostując wskazówek zaspane ramiona"

Miło, że zainspirowałam )))))

Życzę weny !)))


nie bardzo rozumiem...nie widzę zupełnie związku.W ten sposób można do każdego słowa się doczepić,podciągnąc pod wiersz...



jak widać doczepiło się i podciągnęło...ot tak jakoś )))

Muszę panią rozczarować ;)
Deklarowanych z dumą zegarkoworęcznych "inspiracji", nie da się już objąć ochroną patentową, bo to motyw kompletnie przeżuty przez hordy początkujących poetów, z zapałem wyważających otwarte drzwi języka.
Proszę próbować dalej...
:)
a Pan znowu u mnie;)i to z iście szampańskim humorem ;)czy w dziale Z zabrakło już miejsca na Pańskie nienaganne maniery i komentarze?;)


Nie. Nie jestem "znowu u pani", proszę sobie nie pochlebiać.
Pod wierszem pojawiła się sugestia popełnienia plagiatu, na którą zareagowałem. To wszystko.

zatem zapraszam do działu Z-tam może Pan sobie dalej poczynac uzurpatorsko;)Skonczylam niniejszym polemikę z Panem,skoro wszystko wie Pan najlepiej, proszę pozostac w takowym mniemaniu-nie przeszkadzam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jesteśmy wirtualnymi znajomymi nigdy się nie widzieliśmy nigdy niczego sobie nie obiecywaliśmy nigdy niczego od niego nie chciałam i mówiłam mu to nie słuchał   chroniąc swoją prywatność kłamałam podobnie jak on który ma sto twarzy   wymyślał mnie sobie latami w kolejnych wierszach i listach od lat codziennie na nowo   wściekły że jestem inna niż ta którą sobie wymyślił uderzał mnie w twarz   czy zwracam na to uwagę? już nie bo wiem że ma na moim punkcie obsesję   jednego dnia nie jest w stanie wytrzymać bez pisania o mnie i obrażania mnie   obsesja...   na szczęście dzieli nas bezpieczna odległość   Żegnaj...   
    • Nareszcie zgoda na ekshumacje... Choć czasu upłynęło tak wiele... Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone, Padało nocami tysiące łez…   Zgoda niepełna... częściowa... Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa... O bólu który w kresowych rodzinach, Tlił się przez kolejne pokolenia...   A przecież każdy człowiek, Zasługuje na godny pochówek, By migocący znicza płomień, Cichym dla niego był hołdem,   By kamienny nagrobek, Wiernie pamięci o nim strzegł, Imię i nazwisko na nim wyryte, Milczącym pozostało świadectwem…   Nareszcie godny pogrzeb… Polaków zgładzonych przed laty okrutnie, Przez w ludzkich skórach kryjące się bestie, Pogardą i nienawiścią nocami upojone…   Tamtej strasznej nocy w Puźnikach, Ciągnąca się noc całą mordów orgia, Dziesiątki bezbronnych ofiar przyniosła, Zebrała śmierć okrutne swe żniwa.   Bohaterska polskiej samoobrony postawa, Chaotyczna desperacka wymiana ognia, Niewiele pomogła i na niewiele się zdała, Gdy z kilku stron zmasowany nastąpił atak.   Spod bezlitosnych siekier ciosów Banderowskich zwyrodnialców i okrutników, Do uciekających z karabinów strzałów, Pozostał tylko wypełniony zwłokami rów…   Po tak długim czasie, Nikczemnego tłumienia prawdy bolesnej, Przyodziewania jej w kłamstwa łachmany podłe, Tuszowania przez propagandę,   Dziesiątki lat zwodzenia, Kluczenia w międzynarodowych relacjach, Podłych prób o ludobójstwie prawdy ukrywania Oddalały żądanych ekshumacji czas…   By w cieniu kolejnej wojny, Niechętnie padły wymuszone zgody, By pozwolono pomordowanych uczcić, Na polskich kresach w obrządku katolickim,   By z ust polskich księży, W cieniu tamtych zbrodni straszliwych, Padły słowa o Życiu Wiecznym, By złożono trumny do poświęconej ziemi…   Choć niewysłowionych cierpień ogrom, Milionów Polaków na kresach dotknął, Czapkując radosnym z dzieciństwa chwilom, Otulili czule swe wspomnienia pamięcią.   I gdy snem znużone przymkną się powieki, Wspomnieniami w blasku księżyca otuleni, Pielgrzymują nocami do sanktuariów kresowych, Starzy zza Buga przesiedleńcy.   A gdy niejednej księżycowej nocy, Starzy siwowłosy kresowiacy, Modlą się za swych przodków i bliskich, My także za nich się pomódlmy…   Za pomordowanych w Puźnikach, Za zgładzonych we wszystkich częściach Wołynia, Niech popłynie i nasza cicha modlitwa, Przyobleczona w piękne polskiego języka słowa…   - Wiersz poświęcony pamięci Polaków pomordowanych w Puźnikach w nocy z 12 na 13 lutego 1945 roku przez sotnie z kurenia Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) Petra Chamczuka „Bystrego”.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Jar na głaz; a tu ile może jeżom Eliuta - załga raj.  
    • Mat Ina - żet, ale że ty zbiorom, i moro bzy - też Ela, też Ani tam.    
    • Gór udar; rad ucięto w kwotę, i cuda - radu róg.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...