Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

rącze kopyta strojnych armii
meldują się na rozkaz pod bronią
rzuć hasło aniele światłości
wyplewimy wszelką herezję

lud oczekuje rozpostartych okien
uczyń nowe błogosławieństwo
wznieś ręce ku niebu
wszak zeń zostałeś strącony

demagogia
demonogogia
gogia z magog



Świnoujście 13 III 2013

Opublikowano

Może i tak, ale obawiam się, że to bardziej powinno iść w stronę Wschodu. Tam jest rzeczywiste zagrożenie. Kościół Katolicki został teraz chłopcem do bicia, bo w imię współczesnej tolerancji na nikogo innego nie można nawet złym okiem spojrzeć.

Pozdrawiam.

Opublikowano

To zagrożenie Nostradamus przewidział.
Szkoda że tego papieża nie wybrano po śmierci Jana Pawła ll. Może głupio dedukuję, ale Karol Wojtyła szybko jego awansował za swojej kadencji do miana kardynała, może chciał żeby on został po nim wybrany. Tak sobie analizuję.
W Watykanie są frakcje i strasznie się żrą, która będzie teraz rządziła przekonamy się po paru miesiącach.
Oby wariat z Korei czasem grzybka nie postawił to jest największy problem i zagrożenie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wschód jako taki nie przedstawia siebie jako naśladowców Chrystusa . Nominalne chrześcijaństwo daleko natomiast odeszło od prawdziwego chrystainizmu i sprawiło , że dla ludzi ważniejszy jest grzeszny papież niż Jezus . To dopiero zagrożenie ! Pozdrawiam ;-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ich świat jak twierdza ich świat jak zagadka ich a może moja   warstwami nakładana na z wnętrza stary cel do którego zdążam nie pamiętając o tym   ich bańka mydlana ich sól do potraw ich a może moja   bywa taka nietrwała jak chwila jak sytość jak demo program działający w tle   ich miłość do mnie ich szacunek do mnie ich a może mój   mijany codziennie zgryźliwy wrażliwy przeciętny na skali szarość pospolita   nasza do kolorowania  
    • @Berenika97  tak, może prześladować. Nie przepadam za Picassem, ale Guernica robi wrażenie.
    • Przed bramą Arsenału siedzi lew murowany. Na tylnych łapach ma losy zapisane, świątynie w Atenach, mury Bizancjum i fiordy Skandynawii. Na nich świat przemierzył od Algarve i Petersburga, do wysp Aran w zatoce Galway. Plaże Krety gdzie sztuka minojska. Zwiedzić Londyn Paryż, Berlin, Rzym, Madryt, Warszawę i Moskwę. Mówić ustami Oktawiana Augusta, jakie to "znajome i kruche". Obudzić duchy. A potem w ogrodach Sennufera myśli pozbierać. One tam stoją pośród pokrzyw szelestu, krzyczą.   Hej! Jeszcze raz narwij agrestu. A może wcale zrywania nie mieli w planie, chcą tylko namiętność i młodość jeszcze raz wyśpiewać na polanie? Przeszłość jak runy na łapach zapisane wspomnienie, czerń i błękit ubrany w ucieleśnienie. Pięć sekund już lwu z Pireusu to za mało, by posłać uśmiech światu, Europie, sobie. Paradise jak Raj te słowa już nie wystarczą, w nich jest tylko obłędne już, niemożliwe pragnienie.   -cdn-                
    • @Berenika97 Oj, znalazłaś mnie tutaj, a już chciałam wywalić ten wiersz, znaczy zabrać - ale teraz szkoda mi Waszych komentarzy, które sobie bardzo cenię.  A to maleństwo, napisało mi się kiedy w sobotę Gdynię nawiedziło wietrzysko, a ja myślałam, że wywieje mi wszystko z głowy - tymczasem przywiało :) Dziękuję Duszko.
    • Picasso prześladuje mnie kobietami z tęczy i popiołu. Ich twarze pękają jak szkło, z odłamków wypływa brzydota, zalewa oczy parzy jak sól. Uciekam - ale Mona Liza nie ma już uśmiechu, tylko szum morza w ustach. Miliony głosów w kropli wody: vita brevis, ars longa, powtarza fala, która wciąż rośnie. Tonę w świetle, które boli bardziej niż ciemność. Krzyk zmienia się w krew. Krew w ciszę.   I sztuka zostaje - jak sen, który nie pozwala się obudzić.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...