Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Liczba komentujących

Pancolek

Przez Pancolek
w Forum dyskusyjne o portalu

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Pancolek

Pancolek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

I stało się to, co się stać musiało - poezja.org ma wielu pisarzy, a niewielu komentujących i dlatego podupada pod ciężarem własnego marazmu. Lud (pewnie młode typki zwłaszcza) nie rozumie, że bez czytania nie ma pisania, a bardziej lokalnie - bez własnego komentowania, nie ma czyjegoś oceniania.

Na P jeszcze chyba nie było tak dużej liczby wierszy bez odpowiedzi.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

Zmiana wyglądu, krzaczki, reklamy, najazdy klonów - to zniechęca, ponieważ ludzie z nazwiskami nie będą chcieli tutaj byc (vide moja akcja z plagiatem, gdzie za prawdę zwyzywano mnie, straszono sądem, pobiciem, spaleniem itp, itd, co mnie osobiście nie rusza, ale kogoś może), jednak, miejmy nadzieję, to tylko przejściowe problemy i wrócimy do tych troszeczkę lepszych momentów.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Pancolek

Pancolek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pan to ma przepierdzielone ;)

Ludzie nie mają, co robić, więc sobie doczepiają wirtualne jaja. Ale ja wiem, i Pan wie, że te jaja to takie malutkie, kruche orzeszki. A może nawet i tych orzeszków przed monitorem nie ma? ;)

Pustka w głowie to problem dla Ministerstwa Edukacji Narodowej lub psychoanalityka. Niech Pan oleje typów
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
adam_bubak

adam_bubak

Opublikowano
Opublikowano

grafomania to żaden problem, stanowi o kolorycie poezjowania w internecie, gorzej, że tutaj właściwie nie ma już tych, którzy nazywają ją po imieniu. bo tak, jeżeli moderacja i administrowanie ogranicza się do spraw technicznych oraz, do pewnego stopnia, do ograniczania chamstwa i konfliktów, to o jakości każdego miejsca z wierszami stanowi "stara gwardia", zapaleńcy i pasjonaci. tylko oni mają narzędzia pozwalające na docenienie dobrych rzeczy, wskazanie błędów, odrzucenie gniotów itd.
oni też budują forum pod względem jakościowym, i niech przy okazji adorują się wzajemnie, to w sumie da się przeżyć, pod warunkiem, że nie jest to trwale zamknięta grupa. i nie traktuje zasady wzajemności jak 11 przykazania, bo owszem, niefajnie jest, gdy ktoś nie skomentuje Ci wiersza, gdy tak się napociłeś pod jego tekstem, ale jak się zastanowić, to że ktoś pochwalił twój, dlatego głównie, że ty pochwaliłeś jego twór (i analogicznie z krytyką) jest znacznie, znacznie gorsze.

a teraz jest tak, że nikomu się nie chce, bo nowych jest więcej, niż starych, wielokrotnie gdzieś mają opinie i przychodzą tutaj, żeby zaszczycić nas swoim talentem - to jedna strona. z drugiej traktuje się to miejsce jak wrzutę. i tak ocenia, jak wrzucone zdjęcia:
"śliczny wierszyk, dobre, poruszyło mnie, gniot, masakra" plus lajki. i to dziwnie powszechne przekonanie, że każdy wiersz zasługuje na interpretację, sorry, ale najpierw trzeba ustalić, że to rzeczywiście jest wiersz.

niegdyś takie rzeczy (takie rzeczy, czyli aktywne utrzymywanie wysokiego poziomu) działy się spontanicznie, potem wszyscyśmy spontanicznie zajęli się awanturami. tak, były zawsze, ale proszę zauważyć, że w pewnym momencie to już była jedyna zajmująca rzecz tutaj. i bardzo uzależniająca, do tego stopnia, że to jedyne miejsce, gdzie bywam trollem (mea culpa). finalny etap, to ten, w którym (również spontanicznie;) wszystkim się wszystkiego odechciało.
teoretycznie wystarczy teraz poczekać aż wszystko wróci do normy, ale obawiam się, że to nie działa w ten sposób.
tutaj rzeczywiście przewalają się tłumy nowych użytkowników, i to nie dlatego, że tak tutaj wspaniale, tylko dlatego, że to jeden z pierwszych wyników po wygooglowaniu słowa "poezja", a skoro
poezja.org, powiedzmy sobie szczerze, jest miejscem bez charakteru, to wszyscy nadchodzący będą się do tego dostosowywać.
dewaluacja, to nie jest coś, co samoistnie wygasa, trzeba jej aktywnie przeciwdziałać, a do tego nie wystarczy założenie postu na forum (ile ich już było), tylko musiałby się znaleźć ktoś, kto zebrałby innych ktosiów, którzy byliby w stanie coś założyć, a potem to przeprowadzić. a tak pozostaje nam jedynie marazm.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

adam bubak - no, pan to ma gadane. Ciężko się nie zgodzic, aczkolwiek muszę tylko dodac, że akurat stara gwardia wraca i jest, szkoda tylko, że akurat w momencie, kiedy nowa szata odkryła, że król nie do końca jest ubrany.

Co ja osobiście o tym sądzę - poezje.org zawsze wyróżniała ostra krytyka i było to miejsce dla ludzi z przekonaniami. Kto się obrażał, brał zabawki i szedł sobie gdzie indziej. Zostawali ci, którym zależało. W tym momencie mamy jakieś rozmemłane to forum, bez jajek, tylko cipci rypci pod "wierszykami"...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
adam_bubak

adam_bubak

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mnie to nie przeszkadza, pewnie dlatego, że na jednym takim jestem "redakcją" :D
co nie znaczy, że chciałbym zmienić orga w coś podobnego, to nie jest serwis, tylko forum, czyli tkanka z założenia żywa, za ten lekki chaos zawsze go lubiłem (no i dlatego, że straciłem tu dziewictwo;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Xbovski
      Płacząca ta wierzba

      Przez Xbovski · Opublikowano

      A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • aff
      Walka

      Przez aff · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • m13m1
      Jestem skromny jak cholera

      Przez m13m1 · Opublikowano

      Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Yavanna
      74 Dlaczego

      Przez Yavanna · Opublikowano

      Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • UtratabezStraty
      Do Narodu

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...