Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano




gdzieś w literaturze ukrył się
wstydliwie

pierś - owszem
króluje w poezji niczym kopuła świętej Sophi
i to podwojona
(o przepraszam
- mówi Iredyński*-
potrojona)

a on - wentyl życia
suto zastawiony głód
zapach więzi smak świata wielkie ukojenie


jakby się wstydził
jego się wstydzono

kto pił zagadkę istnienia
przez różową słomkę
rodzi się dwa razy
jako Bóg i jako człowiek
i dwa razy umiera



------------------------------------------------------
*Ireneusz Iredyński (nawiasem mówiąc mąż Jadwigi Staniszkis, choć na krótko) jest autorem m.in. sztuki teatralnej pt. "Trzecia pierś"; swego czasu krakowskie radio (jeszcze na Szlaku) nadało tę sztukę jako słuchowisko co miałem przyjemność przed laty wysłuchać.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"umiera
jako człowiek i Bóg" - jesteś tego pewien?

Literatura powinna wzlecieć do tytułu - nie wstydźmy się, to dysertacja, może nie wyczerpująca, ale zbierająca temat.
Najbardziej podoba mi się fragment z potrojoną (w żarliwości) charakterystyką tego, co głód "okala".
Wybacz nożyce, weź albo i nie.
Pozdrawiam dedykantkę i autora.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ponieważ przed chwilą, trochę wyżej ochrzaniłem kogoś za podobne przewinienie, to nie wypada mi tutaj postąpić inaczej, zatem:
niedoceniłem???
ależ proszę Pana, co też Pan!

a poza tym
z satysfakcją: jest pomysł i jest zacne wykonanie.
Opublikowano

wiersz oczywiście się podoba:)

Ciekawostka: w medycynie(anatomii i fizjologii) sutek znaczy to samo co pierś. Inne określenia to gruczoł sutkowy i gruczoł mlekowy. Zwyczajowo zaś brodawkę sutkową(otoczoną przez "otoczkę brodawki") nazywa się sutkiem. Pewnie jakiś czas temu nauka i język potoczny(a raczej język polski) zaczęły używać tego inaczej i tak sutek ma dwa znaczenia...

Opublikowano

może przez starą okropną anatomiczną nazwę(brodawka sutkowa) ta szczególna część piersi nie była opisywana... ciekawe kiedy narodziła się w naszym języku tendencja do nazywania brodawki sutkiem...

można napisać trylogię:
sutek
otoczka (czyli otoczka brodawki, z piękną nazwą łacińską areola mammae- to oczywiście przebarwienie wokół "sutka")
i pierś

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Elu - nie, nie z przypadku; Elżbiety reprezentuja tu wszystkie kobiety które były lub są mamami ( mamami chyba są do końca życia - wszak do fakt nieodwracalny!);
macierzyństwo zasługuje na głos poezji choc to trudny temat...

pozdrawiam!
:)!
J.S
Opublikowano

Mithotyn;

- nie mam zwyczaju porywać - chyba w jasyr... mogę jedynie podrywać lub obrywać...
dziękuję za obecność pod tekstem -

J.S

------------------------------------------------------------------

dawniejbezet;

- jestem pewien że Bóg rodzi się z człowiekiem - w człowieku;
a skoro jest Zło - Bóg w człowieku bywa że umiera...
dużo zmieniłeś - całą poetykę - przemyślę...
Wielkie Dzięki za czytanie!

J.S
-------------------------------------------------------------------

Tramp;

- skoro zainteresowałem, mam swoją satysfakcję, bo to zawsze Coś...
pozdrawiam
J.S
---------------------------------------------------------------------

Opublikowano

Łukasz Radwaniak.;

- ba! poezja sutkiem pogardziła - czas najwyższy by Go uhonorować!
:))!
J.S
---------------------------------------------------------------------

adam bubak;

- ależ tak - racja! błąd poprawiony - dziękuję za czujność i pozdrawiam!
J.S
---------------------------------------------------------------------

Leszek Nord.;

- z tym "apetytem" uważaj!
Pomyślności Leszku - zimujesz w kraju?

S.J.
--------------------------------------------------------------------

Nikodem Ópatowski.;

- ach, medycyna...ale ja nie o tym - ja o poetyckiej proweniencji sutka -

J.S
--------------------------------------------------------------------

Szubka;

możliwe - a przykłady? cytaty? źródła?

J.S
---------------------------------------------------------------------

St. Rewiński.;

- u Ciebie jak zwykle, krótko i rzeczowo;
szkoda że tylko tak półgębkiem...
Pozdrawiam -
J.S

Opublikowano

Jacku,
porównaj cytaty:

"a skoro jest Zło - Bóg w człowieku bywa że umiera...
dużo zmieniłeś - całą poetykę - przemyślę..."
---------------------------------------------
"umiera
jako człowiek i Bóg
" - jesteś tego pewien?
--------------------------------------------
umiera jako Bóg - to nie "Bóg w człowieku" umiera, sorry, słowa są nośne, intencje szlachetne...
Skróciłem wtręt z Iredyńskim (nienaturalny w wierszu z natury rzeczy) i dwa-trzy słowa... - to nie zmiana poetyki...
To nie ingerencja w naturalne prawo autora.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...