Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

WYŁĄcz TELEWIZOR!!!!!!!!!!
:*
:*
przeczytałam właśnie Manna, który nie został saksofonistą!!!!!!!!!
i przywróciło mi to właściwe proporcje (nie mylić z proporcami!!!)
oraz wiarę w ludzi.
buziak!
dobra jesteś, ale mówiłam Ci to
:*

Opublikowano

no i teraz nawet końcówka nie ma już sensu
tak przy okazji: biorąc sam sens tego finalnego zdania, logikę przerzutni
urodę języka, to powinno być raczej
po psycho
tropach - jezeli już dokonywać zmian to chyba po to żeby upłynnić tekst,
bo tak zostało nam psycho (czytaj: psajko)
ale to już tylko moje zdanie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


grunt to wiara w ludzi, Madzik :)
chociaż, im bardziej wierzę w ludzi, tym bardziej zaczyna mi umykać wiara w co inne, ale wiem, to tylko stan przejściowy, tak jak i życie całe ;)
dziękuję zarumieniona;
buziaczek odwzajemniam
:*
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ciekawie, Aniu z tymi brwiami, bardzo.
Gorzej, gdy unoszenie brwi, jest tylko nieudolną próbą, będącą dowodem na to, że potrzeba wsparcia.
Ale ważne, że są chęci, bo bez nich wsparcie nic nie da.
Dziękuję za zatrzymanie i ciekawe rozważania pod wierszem.
Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pana Kasia, buraki babki, rabusia kanapa
    • Ma kłaki z dzika? łkam   Ma. Łkam
    • @KOBIETA a przegląd jest i ubezpieczenie ;)?
    • @hollow man Jest nastrojowo:)
    • @Noxen Hej Noxen, Niestety, to nie jest dobry wiersz. Bierzesz się za ciężki temat. Masz ze sobą moc setek tysięcy poetów i dołączasz do tych, którzy na temacie polegli. W warstwie - nazwijmy ją 'metafizyczną' - nie pojawia się tu błysk jakiegoś nowego podejścia, nowej idei, czegoś świeżego... Wiersz w skrócie mówi o tym, że peel nie wierzy w bajki i uważa, że po śmierci wchodzimy w 'nicość'. Nic nowego, to może na nowo da się to powiedzieć? Skąpy dobór rekwizytów nie pozwala wejść na jakiś głębszy poziom obrazowania. Poruszamy się w wątłej refleksji filozoficznej budowanej na wątłych obrazach. Osobiście lubię, gdy w wierszu jestem w stanie wyróżnić przynajmniej jeden z trzech aspektów (za Lacanem): symboliczny, obrazowy i 'realny', a najlepiej wszystkie trzy, ale to już wtedy Święty Graal. Czyli wiersz mówi do mnie na poziomie symbolicznym, gdy czuję, że podmiot bardziej jest mówiony przez język niż sam mówi. Na poziomie obrazowym, gdy jestem w stanie rozpoznać w jakiś sposób siebie w danym obrazie, a jednocześnie rozpoznać iluzję, która jest konsekwencją tego rozpoznania. I na koniec 'realne' - gdy wiersz rozmawia z moim Brakiem - czymś czego nie da się powiedzieć ani językiem ani obrazem, co wymyka się opisowi, ale uparcie powraca i nie pozwala mi się domknąć w spójną całość. I ten ostatni jest najtrudniejszy do wydobycia. Jeśli wiesz co chcę powiedzieć... Operujesz ciężkimi pojęciami - śmierć, dusza, nicość. Każde z nich osobno ma kaliber 44, ale razem - wcale się nie wzmacniają, tylko znoszą. A poza tym, w Nowym Roku, życzę Ci dużo lektur, wzruszeń i nadawania sensu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...