Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dla mnie ten wiersz to jest dużo, a nawet bardzo dużo dobrego, a jeszcze więcej do przemyślenia, jeżeli nie do przeczucia. Trzeba tylko nie mieć uprzedzeń do pewnych i nie pewnych rzeczy i spraw. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dlaczego jest "be", skoro było "cacy"... ;)
To bardziej definicja "pustoty" pokoju, niż list z niego - nic godnego uwagi...

Dla kogoś be, dla innego cacy.... Pozdrawiam z pokoju nie całkiem pustego.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ciekawe, ale obszar jest chyba zbyt rozległy. Pokój ma tu jeszcze inne znaczenie, był kiedyś taki tekst, którego samotnie umierający bohater, przechodził swoistą transformacje, otóż zdawało mu się że wypełnia sobą powoli cały pokój w którym przebywał... Coś takiego, ma to związek z pewnym szczególnym rodzajem postrzegania, nie patrzymy na rzecz, ale stajemy się nią... takie trochę "haikowe" myślenie. Jung o tym pisał, mówiąc, że np. niemowlę, nie dostrzega różnicy pomiędzy sobą a przedmiotem który obserwuje... Takie pobocza, pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki, tekst ten jest w pewien sposób odwołaniem do utworu Rainera Kunzego, "błagalna myśl u twoich stóp" Pozwolę sobię go przytoczyć, żeby oszczędzić szukania. Tu w przekładzie Jakuba Ekiera:

"Umrzyj wcześniej niż ja, odrobinę
wcześniej

Żebyś nie ty
samotnie wracała
do domu"
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właściwie zmarła nie może być odbiorcą, więc myślę, że nadawcą i odbiorcą jest ta sama osoba. Pozdrawiam! Tylko kto tu jest tak naprawdę martwy i samotny?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Autor czyta dobrych autorów - niezłą poezję, ale, co naturalne, sam pisze - inaczej...
Jeśli pustka - to skąd tyle słów, niepotrzebnych słów?

Czy tak np. mogłoby to wyglądać?
Opublikowano

Bo najczęściej, to znaczy od 8 lat i wręcz nieustanie czyta "Sezon w piekle" i "Iluminacje" Rimbauda, a tam słów jest sporo :) (w świetlistym wodorze - dowód) Pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...