Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

każesz mnie srodze za co, nie wiem
aż prawie z bólu oniemiałam
chyba za durną pieską wierność,
co się do ciebie przyszwędała

po co gładziłeś dobrym słowem
było w co kopnąć sponiewierać
po co uczyłeś mnie jak kochać,
pogryzłam kiedyś? więc cholera,

za co wygnałeś na tułaczkę,
wredny nieludzki egoisto
zadowolony dumny z siebie,
krawat przykryje takie świństwo?

uważaj pańciu na swe szewro,
bo się na dobre ostro wściekłam
przebrałeś miarę, nie widziałeś
najprawdziwszego jeszcze piekła

jak będziesz sobie spał w najlepsze
z pianą na pysku siądę bliżej
w podziękowaniu skroję tyłek,
że się już w życiu nie wyliżesz

przestanę szczekać, skomleć żalem
przeszła przez gardło prawda cudem
lecz teraz wilcze mam pazury,
a twoja litość psu na budę!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Alicjo!

Nie powinnam może, bo wiersz pełen emocji, ale uśmiałam się.
No dobra, do rzeczy!
Wierne jak psy doczekujemy różnego traktowania...
Podoba mi się, bo Twoje wiersze płyną same rytmem, rymują się niebanalnie, i przy tym wszystkim - mówią bez "wypełniaczy", zbędnego przegadania.
Mistrzyni moja, co tu gadać.
Gratulować, i już.

A "wilczy pazur" - jak najbardziej ;)

Cieplutko, Para:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...