Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 115
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Chodź, dotknij mnie, jestem zwykłym facetem
Zajrzyj w moje oczy,
Pod moją skórą jest siła
To jak dostać pistolet w swe ręce
Gotowa do czynienia, Gotowa do czynienia
Poczucie,

ktokolwiek, cokolwiek, ktokolwiek, cokolwiek
ktokolwiek, cokolwiek, ktokolwiek, cokolwiek
ktokolwiek, cokolwiek

Czarne dziury znajdujące się pod twoją twarzą
Przenosi lub unosi wirując wokół ciebie, wokół ciebie, wokół ciebie...

(Rozpalone niebo)

Pociski są piękne
i rozpalone niebo
Pociski są piękne
I nie wiem dlaczego,

Pociski są piękne
i rozpalone niebo
Pociski są piękne
I nie wiem dlaczego,

Osobista odpowiedzialność

Chodź, znajdź mnie, pozwól mi być mniej cudownym facetem
Z krwią na jego dłoniach
Chodź zrób mnie za wzór, chodź I zahamuj moimi uczuciami swoją przemocą
Z pistoletem przy mojej głowie

Gotowa do podjęcia, Gotowa do podjęcia
Gotowa do podjęcią, Gotowa do podjęcia

ktokolwiek, cokolwiek, ktokolwiek, cokolwiek
ktokolwiek, cokolwiek, ktokolwiek, cokolwiek
ktokolwiek, cokolwiek

Czarne dziury znajdujące się pod twoją twarzą
Przenosi lub unosi wirując wokół ciebie, wokół ciebie, wokół ciebie...

(Rozpalone niebo)
(Rozpalone niebo)

Pociski są piękne
i rozpalone niebo
Pociski są piękne
I nie wiem dlaczego,

Pociski są piękne
i rozpalone niebo
Pociski są piękne
I nie wiem dlaczego,

Osobista odpowiedzialność

Czarne dziury znajdujące się pod twoją twarzą
Przenosi lub unosi wirując wokół ciebie, wokół ciebie, wokół ciebie..

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ciągle tu jestem ;)
I uczę się na pamięć tego tekstu;

Come touch me like I am ordinary man
Have a look in my eyes
Underneath my skin there is a violence
Its got a gun in its hands
Read to make Ready to make
Sense of

Anyone anything anyone anything
Anyone anything anyone anything
Anyone anything

Black holes living in the side of your face
Raise or rise spinning around you around you around....

(Blistering sky)

Bullets are the beauty
and the blistering sky
Bullets are the beauty
And I don't know why

Bullets are the beauty
and the blistering sky
Bullets are the beauty
And I don't know why

Personal responsibility x4

come find me let me be the lesser of a beautiful man
without the blood on his hands
come and make me a model come and brake my feeling with your violence
with a gun in my head

ready to take ready to take
ready to take ready to take out

anyone anywhere anyone anywhere
anyone anywhere anyone anywhere
anyone anywhere

Black holes living in the side of your face
Raise or rise spinning around you around you around....

(blistering sky)
(blistering sky)

Bullets are the beauty
and the blistering sky
Bullets are the beauty
And I don't know why

Bullets are the beauty
and the blistering sky
Bullets are the beauty
And I don't know why

personnal responsability x4
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jak to po co !??
Gury muszom być.
Obecność obowiązkowa.
:)))
:*

ja taka Gura, jak z koziej dupy - dół!
sie nie znam na śpiewaniu
:*
To ić po kociom, albo markowom grechute.
I mi tu nie ściemniaj że kozia dupa bo mi rośnie barania gura ;P
;) :*
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Pewnie, że chcę! Wiesz, cały dzień ta modlitwa chodziła za mną.
Aż Wstrenty mnie wykopał z siebie i napisał coś takiego, o zanikaniu
z dedykacją dla La Fée Verte bo go natchnęła swoim imieniem i wierszem o Poganinie

www.google.com/images?q=La+F%C3%A9e+Verte&hl=pl&client=opera&hs=tin&rls=pl&prmd=iv&lr=lang_pl&um=1&ie=UTF-8&source=univ&ei=jhl9TMvVM4GUjAfGkMXSDg&sa=X&oi=image_result_group&ct=title&resnum=4&ved=0CEcQsAQwAw

Pomyśl tylko... Zielona Wróżka! Nasza Planeta, którą każdy z nas chce okraść, zniewolić, odrzeć ze świętości.
Każdy z nas jest takim Poganinem i nie raz sięgnął ręką po to, co nie jego.
Nawet (zwłaszcza!) bezwiednie (korzysta z prądu, spala ropę, używa drewna, itp.)
Zielona Wróżka i śpiący przy jej boku mąż - Księżyc. I ja - poganin, który chce wkraść się w jej sny
a Ona rok po roku, wiek po wieku, eon po eonie oddala się coraz bardziej obca.
Dematerializacja, zanikanie jak start rakiety, odliczanie ile zostało (każdego z nas - Poganina):
9,8,7,6,5,4,3,2,1,0...



Zielona Wróżka

Niech swoim językiem wypowie
ziemia do wody, ogień w wietrze
że jesteś, bo dla mnie: najświętsza,
a ja twojej świętości - nie chcę!
W snach zdzieram z ciebie sukienki,
z wierszy okradam pergamin:
pijany, meta-fizyczny
w podprożach świtów - poganin.
Jakie masz usta, jakie
westchnienia skrywasz w sobie?
Jakie piersi rozgrzane
w żądzy przed-potopowej?
Jakie kraje zdobyć,
zamki spalić jakie
by wynieść z pożogi
- ciebie na rydwanie?
Pierwszy kur pieje
wiatr zaczął brzozy:
po rosach szedłem
w sen nie-proszony.
Po trawach po
ganin/eta
po jąć/żar/kłos
po rozniecać.
A ty - nie
śnisz o mnie,
w twoim śnie
spokojnie
obok
śpi mąż.
Rok w rok
w dal mkną
twe
ci
che
sny
c
h
r
y
.
.
.
.




Chciałem Ci podziękować za wklejenie tego odnośnika bo zaczałem inaczej patrzeć na świat.
W ogóle - bardzo fajny wątek :-)

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Pewnie, że chcę! Wiesz, cały dzień ta modlitwa chodziła za mną.
Aż Wstrenty mnie wykopał z siebie i napisał coś takiego, o zanikaniu
z dedykacją dla La Fée Verte bo go natchnęła swoim imieniem i wierszem o Poganinie

www.google.com/images?q=La+F%C3%A9e+Verte&hl=pl&client=opera&hs=tin&rls=pl&prmd=iv&lr=lang_pl&um=1&ie=UTF-8&source=univ&ei=jhl9TMvVM4GUjAfGkMXSDg&sa=X&oi=image_result_group&ct=title&resnum=4&ved=0CEcQsAQwAw

Pomyśl tylko... Zielona Wróżka! Nasza Planeta, którą każdy z nas chce okraść, zniewolić, odrzeć ze świętości.
Każdy z nas jest takim Poganinem i nie raz sięgnął ręką po to, co nie jego.
Nawet (zwłaszcza!) bezwiednie (korzysta z prądu, spala ropę, używa drewna, itp.)
Zielona Wróżka i śpiący przy jej boku mąż - Księżyc. I ja - poganin, który chce wkraść się w jej sny
a Ona rok po roku, wiek po wieku, eon po eonie oddala się coraz bardziej obca.
Dematerializacja, zanikanie jak start rakiety, odliczanie ile zostało (każdego z nas - Poganina):
9,8,7,6,5,4,3,2,1,0...



Zielona Wróżka

Niech swoim językiem wypowie
ziemia do wody, ogień w wietrze
że jesteś, bo dla mnie: najświętsza,
a ja twojej świętości - nie chcę!
W snach zdzieram z ciebie sukienki,
z wierszy okradam pergamin:
pijany, meta-fizyczny
w podprożach świtów - poganin.
Jakie masz usta, jakie
westchnienia skrywasz w sobie?
Jakie piersi rozgrzane
w żądzy przed-potopowej?
Jakie kraje zdobyć,
zamki spalić jakie
by wynieść z pożogi
- ciebie na rydwanie?
Pierwszy kur pieje
wiatr zaczął brzozy:
po rosach szedłem
w sen nie-proszony.
Po trawach po
ganin/eta
po jąć/żar/kłos
po rozniecać.
A ty - nie
śnisz o mnie,
w twoim śnie
spokojnie
obok
śpi mąż.
Rok w rok
w dal mkną
twe
ci
che
sny
c
h
r
y
.
.
.
.




Chciałem Ci podziękować za wklejenie tego odnośnika bo zaczałem inaczej patrzeć na świat.
W ogóle - bardzo fajny wątek :-)

Pozdrawiam.

Cieszę się, że jest taki prądotwórczy ;)
Fajnie się czytało:)
Ja słucham od jakichś dwóch tygodni po kilka razy dziennie.
Niestety nigdzie nie znalazłam CD do kupienia z tym nagraniem, ale znajdę ;)
Poniżej wersja dzieciowa:
www.youtube.com/watch?v=McNKqyYFMDI
i pakiet z tłumaczeniem:
www.iwrit.pl/um.php?um=ana_be_koach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    • Pani Dyrektor ogłosiła, że na Wigilię zostaną zaproszeni najlepsi maturzyści z ostatnich dwudziestu lat. Jak się okazało było to zaledwie kilka osób. Inicjatorem okazał się tajemniczy sponsor, który opłacił catering szkolnej Wigilii i DJ"a pod tym jednym warunkiem...

      Frekwencja dopisała, catering i DJ również stawili się punktualnie.

      Na początku był opłatek, życzenia, kolędy a później, no a później, to trzeba doczytać.

       

      Na scenę wyszła pani Krysia, woźna, która za zgodą pani dyrektor miała zaśpiewać Cichą noc. Pojawiła się umalowana, elegancka w swojej szkolnej podomce i zaczęła śpiewać, ale nie dokończyła, bo ujrzała ślady błotka na parkiecie. Oj, się zdenerwowała babeczka, jakby w nią piorun strzelił. Trwała ondulacja w mig się wyprostowała i dziwnie iskrzyła, jak sztuczne ognie. Przefikołkowała ze sceny, czym wywołała konsternację zgromadzonych, bo miała około siedemdziesiątki i ruszyła w stronę winowajcy. Po drodze chwyciła kij od mopa z zamiarem użycia wobec flejtucha, który nie wytarł porządnie obuwia przed wejściem. Nieświadomy chłopak zajęty gęstym wywodem w stronę blondynki otrzymał pierwszy cios w plecy, drugi w łydki i trzeci w pupę. Odwrócił się zaskoczony i już miał zdemolować oprawcę ciosem, gdy na własne oczy zobaczył panią Krysię, woźną, złowrogo sapiącą i charczącą w jego stronę i zwyczajnie dał nogę.

       

      – Gdzieeee w tych buuutaaach pooo szkooole?! Chuuliganieee! – Ryknęła Pani Krysia i jak wściekła niedźwiedzica rzuciła się w pogoń za chuliganem.

       

      Zgromadzeni wzruszyli ramionami i wrócili do zabawy. DJ, chcąc bardziej ożywić atmosferę, puścił remiks „Last Christmas”, od którego szyby w oknach zaczęły niebezpiecznie drżeć.

       

      Wtedy to się stało.

       

      Wszystkich ogarnęło dzikie szaleństwo. No, może nie wszystkich, bo tylko tych, którzy zjedli pierniczki.

      Zaczęli miotać się po podłodze, jakby byli opętani. Chłopcy rozrywali koszule, dziewczęta łapały się za brzuszki, które błyskawicznie wzdęły się do nienaturalnych rozmiarów. Chłopięce klatki piersiowe rozrywały się z kapiszonowym wystrzałem i wyskakiwały z nich małe Gingy. Brzuszki dziewcząt urosły do jeszcze większych rozmiarów i nagle eksplodowały z hukiem, a z ich wnętrza wysypał się brokat, który przykrył wszystko grubą warstwą.

      Muzyka zacięła się na jednym dźwięku, tworząc demoniczny klimat.

       

      Za to w drzwiach pojawił się niezgrabny kontur, który był jeszcze bardziej demoniczny.

      Sala wstrzymała oddech, a Obcy przeskoczył na środek parkietu szczerząc zęby, na którym widoczny był aparat nazębny.

       

      – Czekałem tyle lat, żeby zemścić się na was wszystkich!

       

      – Al, czy to ty? – zapytał kobiecy głos.

       

      – Tak, to ja, Al, chemik z NASA. Wkrótce na Ziemi pojawią się latające spodki z Obcymi, którzy wszystkich zabiją.

       

      – Chłopie, ale o co ci chodzi?

      – zapytał dziecięcym głosem ktoś z głębi sali.

       

      – Wiele lat temu na szkolną Wigilię upiekłem pyszne pierniczki. Zostały zjedzone do ostatniego okruszka, ale nikt mi nie podziękował, nikt mnie nie przytulił, nikt nie pogłaskał po główce, nikt mnie nie pobujał na nodze. Było mi przykro. Było mi smutno. Miałem depresję!

      Nienawidzę was wszystkich!

       

      Tymczasem na salę wpadła pani Krysia, woźna, kiedy zobaczyła bałagan, dostała oczopląsu, trzęsionki, wyprostowana trwała ondulacja stała dęba i zaryczała na całą szkołę:

       

      – Co tu się odbrokatawia!

       

      – Ty, stary patrz, pani Krysi chyba styki się przepaliły. – Grupka chłopców żartowała w kącie.

       

      Pani Krysia odwróciła się w ich stronę i poczęstowała ich promieniem lasera. To samo zrobiła z chłopcami-matkami małych Gingy i dzięwczętami, które wybuchły brokatowym szaleństwem.

      – Moja szkoła, moje zasady! – krzyknęła pani Krysia, woźna.

       

      Na szczęście nie wszyscy lubią pierniczki.

       

      Maturzyści, zamiast uciekać, wyciągnęli telefony. To nie była zwykła Wigilia – to była `Tykociński masakra`. DJ, zmienił ścieżkę dźwiękową na „Gwiezdne Wojny”.

       

      Grono pedagogiczne siedziało na końcu sali, z daleka od głośników DJ'a, sceny, całego zamieszania i z tej odległości czuwali nad porządkiem. Nad porządkiem swojego stolika.

       

      Później Pani dyrektor tłumaczyła dziennikarzom, że Wigilia przebiegła bez zakłóceń, a oni robią niepotrzebny szum medialny.

       

      Nie wiadomo, co stało się z chemikiem z NASA, ale prawdą było, że pojawiły się spodki, ale nie z UFO, tylko na kiermaszu świątecznym, które każdy mógł dowolnie pomalować i ozdobić.

       

      Pani Krysia, woźna, okazała się radzieckim prototypem humanoidów - konserwatorów powierzchni płaskich.

       

      To była prawdziwa Tykocińska masakra, która zaczęła się niewinnie, bo od...

       

      Wesołych Świąt!

       

       

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach




  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • BITWA MRÓWEK   Pewnego słonecznego dnia wracałem do domu z grzybobrania. Obszedłem jak zwykle swoje ulubione leśne miejsca, w których zawsze można było znaleźć grzyby, lecz tym razem grzybów miałem jak na lekarstwo. Zmęczony wielogodzinnym chodzeniem po pobliskich lasach w poszukiwaniu grzybów i wracając z mizernym rezultatem nie było powodem do radości i wpływało negatywnie na ogólne samopoczucie. Pogoda raczej nie dopisywała i tutaj mam na myśli deszczową pogodę, lecz nie można było tego nazwać suszą. Wiadomo jednak, że bez deszczu grzyby słabo rosną albo wcale.  Grzybiarzy również było niewielu co raczej nikogo nie może zdziwić podczas takiej pogody. Wracałem więc zmęczony i z prawie pustym koszykiem, a że do domu było jeszcze kawałek drogi, postanowiłem odpocząć sobie przysiadając na trawie, która dzieliła las z drogą prowadzącą do domu. Polanka pachniała sianem, a świerszcze cały czas grały swoją muzykę, tak więc po chwili zapadłem w drzemkę.  Słońce przygrzewało mocno, a w marzeniach sennych widziałem lasy i bory obfitujące w przeróżne grzyby, a wśród nich prym wiodły borowiki i prawdziwki, były tam również koźlaki, osaki, podgrzybki, maślaki i kurki.  Leżałem delektując się aromatem siana czekającego na całkowite wysuszenie, a przy słonecznej pogodzie proces ten był o wiele szybszy. Patrząc w bezchmurne niebo nie przypuszczałem, że za chwilę będę świadkiem interesującego, a nawet fachowo mówiąc fantastycznego widowiska.  Wspomniałem już, że w pobliżu polanki gdzie odpoczywałem przebiega piaszczysta leśna droga i właśnie na niej miało odbyć się to niesamowite widowisko. Ocknąłem się z drzemki i zamierzałem ruszać w powrotną drogę do domu, gdy nagle zobaczyłem mrówki, mnóstwo czarnych mrówek krzątających się nieopodal w dziwnym pośpiechu. Postanowiłem więc pozostać ukrywając się za pobliskim drzewam obserwując z zainteresowaniem poczynania tychże mrówek. Słońce powoli chyliło się ku zachodowi. Mrówki gromadziły się na tej piaszczystej drodze i było ich coraz więcej, lecz bardziej zdziwiło mnie co innego w ich zachowaniu. Zaczęły ustawiać się rzędami, jedne za drugimi, zupełnie jak ludzie, jak armia szykująca się do bitwy. Zastanawiałem się po co to robią, ale długo nie musiałem czekać na wyjaśnienie zaistniałej sytuacji, ponieważ właśnie z drugiej strony drogi zobaczyłem nadchodzące w szyku bojowym masy czerwonych mrówek. Cdn.       *********************************
    • Plotkara Janina, jara kto - lp.   Ma tara w garażu tu żar, a gwara tam.   To hakera nasyła - cały San - areka hot.   Ma serwis, a gra gar gasi, wre sam.   Ima blok, a dom - o - da kolbami.   Kina Zbożowej: Ewo, żab zanik.   Zboże jeż obzikał (kłaki).   (Amor/gęba - babę groma)   A Grażyna Play Alp, anyż arga.   Ile sieci Mice i Seli?   Ot, tupiąca baba bacą iputto.                      
    • Ma mocy mało - wołamy - co mam.    
    • Kota mamy - mam, a tok?  
    • A ja makreli kotu, koguta lisi Sila. -  tu go kuto  kilerka Maja.          
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...