Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Żyjemy dniem dzisiejszym, a jutro czas pokaże.
Tam, gdzie nie ma przeznaczenia, panoszy się chaos.
Trzeba znać porządek świata i swoje w nim miejsce.
W prawdzie nadzy się rodzimy, nadzy umieramy.

Przyszłość głoszą prorocy. Ja żyję dniem dzisiejszym.
Jak mnie możesz pytać? Ty który znasz mnie na pamięć.
Zawsze trzeba mieć nadzieję, bez niej nie ma życia.
Niezależnie od wieku - wszyscy jesteśmy dziećmi.

Prawda jest względna, nie zawsze mamy to, czego chcemy?
Dodajesz mi siły, lecz nie mówisz o słabościach.
Mam serce, tak otwarte, jak otwarty umysł.

Pokazałeś mi miłość, lecz nie dałeś przeżyć.
A ciało i umysł, nie zawsze podróżują razem?
Miłość wznosi się ponad wszystko i każe mi wierzyć.

Opublikowano

H.Lecter:nie będziesz mi w duszę zaglądał.
A Twoje ja! i ale? mało mnie obchodzą.
Wyjdź z tego forum i więcej nie wracaj.
Twoje kosze to właśnie - Twój "wielki w duszy banał "
Idź wreszcie i- "zabij swój balladyczny sad?"
Bo jak to czytam, to muszę wizytę zamówić...
Sam piszesz jakieś pokręcone farmazony?
A mnie raczysz pouczać. Dobre sobie.




" ballada o zabiciu sadu

to tylko słońca garota
kolejna sierpniowa charoniada
spuszczanie krwi ciemnej gęstej i słodkiej

nie owoce są ważne
lecz ich opadanie w czas ziemny i zielny
gdzie bogowie są niemi
z korzeni traw pleciona
sagrada familia "

To jedna wielka ramota i pusta badziewna grafomania.
"Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie"

J.S

Opublikowano

janusz pyzinski:Ty mi tutaj, "nie odwracaj kota ogonem?"
Pilnuj swoich własnych wierszy. A od moich proszę z daleka!
Nie zasłaniaj się koleżką. A kto tutaj ma rację, a kto nie?
Wszak, nie Tobie będzie dane tego osądzać.

Dziwię się, że jeszcze poniżej np. jest ten twór.

***(zbudź mnie)

zbudź mnie
chcę podglądać życie
nie umiem go jeszcze
na pamięć
tylko zbudź mnie
a może
JUTRO odgadnę?




Dnia: 2008-12-09 09:29:35, napisał(a): janusz pyzins


Doprawdy szkoda mi słów.

J.S

Opublikowano

Ale dyskusja...
wiersz trzyma się nawet jakoś, ale -jak napisał J.Sojan - wersy to w większości stare prawdy.

dlatego mimo, że jest płynnie trudno się nim zachwycać

ale wierz mi, że nie jest wcale beznadziejnie

mimo, że bije niedoskonałościami wiersz trochę mi się podoba(ostatni wers fajny-puenta)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Moje marzenie to gwiazdy Świat bez lustra, w którym kocham ciebie i ciebie W moim śnie nie mam nic na własność Dzielimy się szczęściem, biegnąc ku Niebu   I nie świecimy już samotne Szukamy innych, by dawać blask I już nie toczą się żadne wojny Odżywa ziemia i wiara w nas   Moje marzenie – złączyć się z Bogiem, bez telefonów, konsol, tiwi Moje marzenie – śmiać się z ex-wrogiem To jecer hatow Nie ten, co ma kły   I nie świecimy już samotne Razem wracamy w ogrodu blask Już jecer hara nie stawia stopni Wreszcie widzimy prawdziwy świat  
    • Jesteśmy chwilą W chwili Przez chwilę ... Mamy w sobie byka Miewamy - motyla   Potrafimy śmiać się, kląć, żałować Przez lata pamiętać czyjeś puste słowa A prawda jest taka, że nie warto:  cokolwiek rozdadzą - taką też graj kartą   Każda nowa chwila to świat całkiem nowy Stworzony naprędce Świeży, kruchy, prosto z twojej (?) głowy   Dziś chmury są lżejsze. Nie ma samolotów Kawiarnie - mądrzejsze - nie ma tylu trzpiotów szukających przygód,  wieszczów i potworów Wszyscy siedzą w domach: sercowych komorach   Moja - tętni mocno Ukrywanym życiem. Miłość-bycie-rozkosz-nie ... Raz. Na całe życie.  
    • Możesz przekomarzać się z czasem, możesz go zwalczać, możesz pilnować, by nic mu z siebie nie dać.  Żadnych kompromisów.  Bywa, że stracony zakrada się bezsenną nocą by sprawdzić, czy jesteś dostatecznie oblany zimnym potem. Masz dreszcze - myśląc o cherubinach przybywających punktualnie o 'godzinie śmierci naszej amen'?  Nic cię nie uspokaja. Ja też czasem nie myślę prozą.   Utknęłam w pętli czasu gdzieś, na ławce oblanej ciepłym wrześniowym słońcem.  Myśląc o niczym. O tym, że zawsze tak samo ... rozmyślam o niczym. Z nadzieją, że to się nie zmieni. Nawet, gdy zmienię ławkę. I cały park.   Mijają mnie ludzie niosący ze sobą różnorodność - jak nosi się torby i apaszki.  Czym się różnią? Dwukropek.  Przeżyli już wszystkie możliwe śmierci.  Rozważają wysokość kary piekieł za niepopłacone rachunki, soboty bez wyjazdów czy ewentualność rozwodu.  Są świeże połogi I sytość po "ostatniej" wizycie u kochanki.  Są także aberracje, apostazje i inne przejawy elokwencji rodem że słownika wyrazów niemalże obcych.  Czytasz coś teraz, czy tylko gejmingujesz?    Ulice służą do zwiedzania.  Nawet jeśli chodzi się tą samą do pracy przez 40 lat.  Kupuję sobie tort. Zapalam jedną świeczkę. Marzę wdychając Nowy Świat.  Przecieram szyby oczu.  Nikt nie podziela mojego zdumienia: Jesteśmy. Nieważne kim, nieważne, po co.  Przytulamy się - niezdarnie czując COŚ. Do końca życia pozostało jeszcze ...   To nie ten peron. Wracam do siebie. Starannie przygotowuję samotność do snu: gorący prysznic, szklanka whisky i łyżka dziegciu.  Rozczarowaniem ścielę łóżko: miał być szampan, upadek, po nim wzlot  i ''ten ktoś,'' ... a jest tylko fantom ze wstrzymanym oddechem.   
    • Umówić się na randkę z losem pod sękatym baobabem przeznaczenia i zerwać zakazany owoc... Natchnienie? 
    • @Konrad Koper   Dobre.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...