Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rymowanko: Witaj wśród rymujących! Bardzo mnie cieszy Twój entuzjazm. Zanim zacznie się pisać białe, trzeba się wykazać umiejętnością składania rymów! To tak, jak z malowaniem. Zanim Picasso zaczął uprawiać kubizm, malował realistyczne kształty, by po prostu wykazać się talentem. Tak to sobie widzę. Tym bardziej cieszy mnie uznanie dla moich wierszowanych pioseneczek:) Cieplutko i serdecznie, Para:)

Opublikowano

Anno, niektórzy uważają właśnie że wiersze rymowane to wyższa sztuka jazdy bo ciężko jest napisać coś sensownego i do tego jeszcze dobrać rymy ;) Ja ogólnie wolę te rymowane bo się je przyjemniej czyta, taka jakaś lekkość w nich jest i subtelna poetyckość a to kocham. Poczytałam sobie też inne Twoje wiersze i muszę przyznać że jestem pod wrażeniem. Nie wiem czy znam się na poezji ale wiem co sama lubię czytać i te Twoje akurat przypadły mi do gustu.

Będę śledziła Twoją twórczość :)

Pozdrawiam

Opublikowano

Aniu, ja uwielbiam rymowane i romantyczne i bardzo dziękuję za ten wiersz - takich tutaj za mało. Nie ma romantyzmu bez banałów wedle kryteriów poezji współczesnej - ale to nie jest wiersz współczesny! Chociaż parę szczegółów można by poprawić...
Dla mojej męskiej logiki gryzą się tylko ze sobą ostatnie dwa wersy - to albo się PL nie wstydzi swoich łez albo je ukrywa...
Pozdrawiam

Opublikowano

Jeszcze raz: Dzięki! Oj, nie wypowiadam się Pielgrzymie w imieniu wszystkich kobiet, nawet nie w imieniu wszystkich blondynek. Tylko ta peelka jest taka szurnięta! Ale nie mylić proszę z autorką! Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jakże doceniam chwile spokoju, które mnie czasem łapią za gardło, bo dla mnie spokój jest wart zachodu, jakby wartościa był nieprzemijalną. Wzrusza mnie kiedy spokój dotyka łagodną dłonią ramienia duszy. Codzienność w niebie się wtedy mieni. Nic więcej nie chcę - pancerz się kruszy.   XxxxX     Spokój czasem dusi mnie ciszą, a wtedy wiem – warto żyć dla tego ciężaru.   Gdy dotyka ramienia duszy i codzienność mieni się jak szkło w słońcu, pancerz pęka  
    • Fajne jak duchy przeszłości. 
    • widzisz te oczy i czytasz jak przydaje intuicja się nie myli - tak, to ona   wiesz dlaczego cię mdli i unosi - tak nie czułeś żadnej więc pożądasz   t e g o   języka   wchodzi w ciebie od nowa   oblepia rozpychając naskórek rośniesz i bez dotyku  gotowy   tęskniłeś   zwinnie  dobiera maskowanie sprawdza jak - przereagujesz (?)   lecz rozpoznasz zmętniałą aurę - skręca się i wycofuje   liczysz pętle i zapominasz o prostych   ***   ja? chyba umiałabym zważyć (mówią, że wszystko można     jeśli w imię miłości)   lecz kiedy powtarza bierz mnie wypalona z kiepem w dłoni od środka podeszła żółcią - odrzucam   współczucie   w źrenicach toczy się czysta przegrana kroku nie może zrobić w a r u j e   tam, gdzie wystarczą słowa wierzysz, że mogą być - doczekanym cudem   pod koniec drży krztusząc się płaczem   "jedyne co chciałam   ja...ciebie naprawdę"   przechodzi, a za nią echo domawia:   przez dni i noce na służbie   będziesz mi nieustannie i nawet chwili nie dojdziesz   *** tylko czy jeszcze rozumiesz?    
    • @Bożena De-Tre do usług

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Robert Witold Gorzkowski dziękuję
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...