Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ubiegli mnie - skurwysyny...
Chcieli sie wzbogacić
na gównie smoka.
Warte trzysta złotych
u ruskich na rynku.

Smok zieje ogniem,
Potwór ma pazury,
Smok ma zęby jak pazury,
Potwór ma w dupie penis king konga,
Smok strachu nie zna bo jest duży.

Znalazło się paru co próbowali
zabić smoka siekierą,
lecz on ich zabił pierwszy mocą i potęgą.
Bali się żołnierze - bez czołgu nie podchodź...
A ja tam poszłem - zrobiłem z mordy sieczke

Najpierw jebłem go w głowę z łańcucha,
a potem z glana pierdolłem w tył głowy.
Na nic się zdał ten trud heroiczny
Zmęczony padłem i spocony

Ten się ocknąwszy pierdolnął o ścianę
Bohatera waszego - niedoczekanie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj gniewny autorze - wybacz jeżeli cię uraziłem tym.
Nie kumam tego zwrotu - a potem z glana pierdoliłem w tył głowy.
Przyznam szczerze że jak dla mnie zbyt ciężki wiersz - za dużo w nim
wulgaryzmu - można inaczej z równie podobnym efektem .
No ale to tylko mój osobisty wywód .
pozd.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj gniewny autorze - wybacz jeżeli cię uraziłem tym.
Nie kumam tego zwrotu - a potem z glana pierdoliłem w tył głowy.
Przyznam szczerze że jak dla mnie zbyt ciężki wiersz - za dużo w nim
wulgaryzmu - można inaczej z równie podobnym efektem .
No ale to tylko mój osobisty wywód .
pozd.

Waldemarze, czytasz nieuważnie te filozoficzne strofy - autor zastosował genialną zbitkę słowną przedzieloną obrazem tańca z łańcuchem ( tzw. kujawiaczek ), te słowa to: jebłem i pierdolłem. Nie mają one żadnego podtekstu seksualnego, podkreślają jedynie ekspresję tańca jaki wykonywany jest przez peela.

Nie można właściwie oceniać dzieł czytając je szybko, pobieżnie lub, co gorsza, nieuważnie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No niestety, nie trafiłeś. Choć przyznam, styl podobny- ode mnie plus za wiersz :)
nie żartuj, lepiej dopisz drugą część o "przyczajonym tygrysie" ;)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...