Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie żyć na ziemi
chociaż tyle ptaków w locie
budzących się do życia

przebiśniegi przebijają
skorupę łamiąc i krusząc ją
na jeszcze dalsze

widzenia

odpoczynek po tamtej

stronie

Opublikowano

dobrze, że tylko czasem Judytko,
bo życie jest piękne chociaż czasami trudne,
ostatnio piszesz smutne, refleksyjne wiersze,
a przecież jak to dobrze młodym być
i nawet więcej nic nie trzeba,
Judytko,
Twój styl,
uroczy, ciepły i ostatnio smutny,
głowa do góry,
jest dobrze,
milutko Cię pozdrawiam,
jacek.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ano dobrze Jacku, dziękuję serdecznie
za Twoje śladowanie tak częste i dobre słowo. Cóż więcej?
O młodości rację Waćpan masz chociaż bywa
tak jak mówisz w sam raz. Stylu nie mam zbyt
ścisłego, chyba nader nic tak znowóż osobliwego.
Ciepło bardzo chyżo odbierała bo się z wieczora\
tak rozczytywała, wcześniej w warsztacie grzebała
J. serdecznie

(jak to dobrze młodym być
w Piśmie się tam zagłębiało
coby więcej unikatów

pochwytało)
Opublikowano

piękne i mądre przesłanie niesie Twój wiersz.
uderza mnie (pozytywnie rzecz jasna) harmonia połączenia światów: ptaków, roślin i ludzi z "tamtą stroną"... kojarzy mi się z dziełem stworzenia opisanym w Księdze Rodzaju. na końcu dzieła również był odpoczynek.
pozdrawiam Judyto.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


szczęść Ci dobry człowieku za dobre słowo( też, 'patrz': wiersz)
odpocznieniem mi takie śladowanie jak Twe
no to rześ mi przypomniał(: dziękuję
J. serdeczności po same kości- wnętrzności
Opublikowano
odpocząć po tamtej stronie
chociaż tyle ptaków
w locie przebudzenia

przebiśniegi łamią
skorupę rozkruszaną
na jeszcze dalsze

widzenia

życia na ziemi



ja wiem Judytko, że to nie warsztat
tak sobie tylko odczytałam z chęcią dodania peelce nadziei;)
pozdrawiam serdecznie
Grażyna
Opublikowano

czasami chciałoby sie już być "po tamtej stronie";
w człowieku jest zaszczepiona tęsknota
za "odpocznieniem w cieniu skrzydeł" Jedynej Miłości;
wciąż nasze myśli wznoszą się ku "górze" jak ptaki
:)
ot, tak sobie podumałam u Ciebie, Judyt;
cieplutko pozdrawiam -
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


(: dziękuję Grażynko za Twoje...
też mi się podoba, jest inny trochę wydźwięk
lecz dobrze i pięknie, jak ktoś i w tym co wyżej dostrzega,
choć u Ciebie wyraźniej..ta ziemia mm..nieziemska(;.
Dziękuję cieplutko i serdecznie J.z nadzieją

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Chodź. Wejdźmy tam. W las głęboki, w polany dzikich listowi o korzennym aromacie wieczornych westchnień. Wiesz, słońce jaśnieje w twoich włosach koroną, kiedy je rozczesujesz dłonią, jakby w zadumie.   Idziemy serpentyną wijącą się, zagubioną w przestrzeni gorącego lata, wśród stłoczonych lękliwie czerwonych samosiewów, wiotkich winorośli… W krzaku jaśminu, co lśni kroplami rosy, jawi się pajęczyna drżąca. I w tym drżeniu, w tej przedwieczornej zorzy, my.   Chodź. Weź mnie za rękę. Chcesz, wiem, choć kroczysz w panteonie niedomówień i jakichś takich, jakby pobocznych spojrzeń, które w tobie kiełkują z nasion niepewności.   Idziemy w cichym kołysaniu wierzb, w powiewach wiatru kładących się na pniach, na przydrożnym płocie drewnianym, na sztachetach, między którymi słońce przepuszcza w migotach swoje cienkie nitki jaskrawego blasku, na kładce przerzuconej nad perlistym nurtem strumienia, wśród feerii mżących kryształów.   Na naszych ustach i dłoniach, na skroniach…   Chodź. Wejdźmy w te szepty rozochoconych brzóz. W ramiona kasztanów ze skrzydlatych cieni. Niech nas oplotą, abyśmy mogli wzbić się na nich ku słońcu lekko. Z cichym krzykiem zamarłym na ustach.   Idziesz z tyłu ścieżką, bądź kilka kroków przede mną.   Dokądś wciąż wchodzisz. Skądś wychodzisz. Z jakichś zakamarków pełnych anemonów, z leśnych ostępów i w kwiecistym pióropuszu na głowie. Bogini natchniona śródpolnym wiatrem łagodnym. Uśmiechnięta.   Chodź. Idziesz. Znowu idziemy. Ty, przede mną. To znowu odrobinę za mną. Obok. Przechodzisz. Przemykasz lekko. Zatrzymujesz się, rozmyślając nad czymś.   To znowu zrywasz się truchtem, wybiegając o parę kroków wprzód.   Idę za tobą w ślad.   Kiedy wyprzedzam cię, oglądam się za siebie. Podaję ci rękę.   Nikniesz w cieniu na chwil parę, jakby celowo, naumyślnie. Na moment albo może i na całą wieczność. Nie wiem tego na pewno, ponieważ olśniewa mnie przebłysk spadający z nieba, co się wywija z korony wielkiego dębu.   Wiesz, to wszystko jest takie ciche i ciepłe. miękkie od poduszek z mchu i paproci.   Szepczę, układam słowa, kiedy ty, wyłaniasz się bezszelestnie z cienia (nagle!) i cała w pozłocie.   Od migotów blasku. Od drżeń.   Tuż za mną. Jesteś. I jesteś tak blisko przede mną, jedynie na grubość kartki papieru tego wiersza, który właśnie piszę (dla ciebie) albo źdźbła trawy, którym muskasz niewinnie moje spragnione usta.   Wychodzisz wprost na mnie, przybliżasz się, jakby w przeczuciu nieuniknionego zderzenia Wyjdź jeszcze bardziej. Proszę. A proszę cię tak, że już bardziej się nie da. Wiesz o tym. Więc wyjdź… Wyjdź za mnie.   (Włodzimierz Zastawniak, 2025-07-31)    
    • @Nata_KrukNo, bo jak krótki może być długi ? :) Dziękuję i pozdrawiam:) @Marek.zak1Akceptujesz, zgadzasz się na wszystkie plusy i minusy. Dziękuję i pozdrawiam:) @LeszczymAlbo i nie :) Któż to wie :) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • @Alicja_Wysockaten świat jest taki mały Las Palmas jest za rogiem? to ja się oszukałem marzenia mógłbym spełnić w knajpie ? w Gdyni, a nie w Krakowie?   :)) dziękuję i pozdrawiam:)    
    • @Nela Sam wiersz bardzo dobry, niesamowicie trafnie oddaje stan ducha. Dobrze, że piszesz, jest tutaj mnóstwo wrażliwych osób, mamy swoje wzloty i upadki. Jeśli to osobiste odczucia, to warto coś z tym zrobić. Pisanie o tym. to dobry początek. Bardzo pozdrawiam.
    • @Relsom Pięknie! Ciekawe jak brzmi to z muzyką? Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...