Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

cóż zostanie po mnie
pełne dłonie wspomnień
drzwi zamknięte na oścież
puste miejsce przy stole
i wiatr
który czasem przyciągnie
pod okno cień
na którym spadający liść
napisze ostatni wiersz

co zostanie po wierszu
gdy przeczyta go deszcz
i nabożnie złoży
w koślawym lustrze
nekrologu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hmmm ale niespodziankę sprawiłes:)Zawsze czytałam Ciebie w obszerniejszych formach.Te dwa pierwsze wersy , są dobrym materiałem na klasyczny wiersz rymowany:)-tak mi sie od razu skojarzyło...Lirycznie u Ciebie,jakos tak mało mi Ciebie w wierszu...rozwin -dobrze?:)
pozdrawiam
Beata
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Januszu przemyśl to tłustym.
...

zostanie po mnie
kawałek wspomnień
nuta smutku

ktoś zapłacze nad losem złym
na grób świeże kwiaty przyniesie
i świeczkę zapali

ręce do nieba wyciągnie
krzyknie dlaczego Boże

dni wyrwane z kalendarza
w czyichś myślach zostaną
łza wspomnienia serce zrani

to wszystko
po mnie zostanie

Januszu taki mój niedopracowany...

serdecznie pozdrawiam - żyjmy długo - Jola
Opublikowano

Nie wszystko złoto, co się świeci z góry - według mnie Januszu, to Ty

bardziej sprawdzasz się w bardziej rozdmuchanych formach, ALE ja tutaj nie widzę nic,

co by wskazywało, że gdzieś skrzypi i nie trzyma się kupy. Mi się podoba:

krótki, na temat - tyle, ile być powinno, ni więcej, ni mniej...

refleksyjny, puenta zamyka gęby

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...