Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

znaczenie pożółkło anachronizmem

zwietrzała namiętność
zaadresowana starannie
w przeszłość

Te fragmenty trącą pleonazmem.

sztuka otwierania kopert

Bardzo ładna puenta, chociaż przez niezgrabne dojście do niej, nieco zmarnowana.

Opublikowano

Witam, zmieniłabym nieco:


wiązanka papierowych monologów
znacznie pożółkła anachronizmem
zwietrzała namiętność
zaadresowana starannie
patrzy przez palce

z ciekawością wraca
sztuka otwierania kopert


??

jak sentymentalnie się zrobiło..
podoba mi się ten klimat.

pozdrawiam
/b

Opublikowano

" Juliuszowi to Cezarowi przyznajemy listów wynalazek. Toteż, sztuka owa, rozrosnąwszy się w okazałe drzewo zupełnie że wygląda dziś inaczej...I cóż spostrzegam, iż ci szczególnie, którzy nie mają co robić - wytworne listy piszą"
Cyprian Kamil Norwid
- zdziwiłby się Mistrz, iż w skrzynkach dzisiaj jedynie zalegają rachunki i listy bankowe...O tempora!


- zawikłany ten tekst, trudny do przebrnięcia w wyrazach, z których połowa to przymiotniki...
J.S

Opublikowano

a masz!
a co mi tam
w końcu są kompatybilne
:))))))))))))))


mam koperty niebieskie
niecierpliwie rozrywane
pięknie ozdobione
kobietami w krynolinach
w środku
listy rzeźbiarza z Gdańska
na fotografii
jego
ręce uwalane gliną
w spadku
miłość do Lizy Minnelli

buziak!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Poczekam na Twój powrót z ban-icji i przemyślę spokojnie czy "w przeszłość" usunąć.
Pozdrawiam ciepło Krzysiek

starannie patrzy przez palce... ;)

??

Pozdrawiam
/b
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Poczekam na Twój powrót z ban-icji i przemyślę spokojnie czy "w przeszłość" usunąć.
Pozdrawiam ciepło Krzysiek

starannie patrzy przez palce... ;)

??

Pozdrawiam
/b

Juź nie patrzy "w przeszłość", przez palce, z ciekawością? pozdrawiam.
Pozdrawiam Krzysiek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



starannie patrzy przez palce... ;)

??

Pozdrawiam
/b

Juź nie patrzy "w przeszłość", przez palce, z ciekawością? pozdrawiam.
Pozdrawiam Krzysiek

jak woal dla wyostrzenia zmysłów.. ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo sympatycznie, a zmagania z własnymi wierszami, bo nie chcą się podporządkować, znamy wszyscy. Pozdrawiam. 
    • Idziemy. Las jeszcze śpi, ale już czuje nasz oddech - gałązki pochylają się nad nami jak anioły, które chciałyby dotknąć tego ciepła między naszymi dłońmi. Mech pod stopami jest miękki jak skóra snu, jak cienka warstwa marzenia, która ugina się pod nami, zapamiętując każdy krok, każde drżenie, każde zbliżenie ramion. Trzymam Twoją dłoń - delikatną, drżącą, pełną ukrytych iskier - i czuję, jak pulsuje w niej światło, jakby Twój puls chciał wejść w równy rytm z moim. Opowiadam Ci bajki : o drzewie, co marzyło o gwiazdach, o rzece, która nosi na plecach całe niebo, o wilkach uczących noc oddychać śpiewem. A Ty śmiejesz się - tym swoim dziewczęcym  śmiechem, co rozświetla ciemność, dotyka mojej szyi jak ciepły powiew - i wtedy wiem, że każda opowieść jest o nas, choć ani jedno słowo nie wypowiada naszych imion. I nagle wiem - wystarczy jeden Twój dotyk, ten najcichszy, by we mnie rozświetlić całe niebo - takie, które drży w rytmie Twojego oddechu. A potem - pojawia się siódme niebo. Nie nad nami, lecz tu, w przestrzeni pomiędzy, gdzie Twoje palce wtapiają się w moje, gdzie nasze oddechy stają się jednym cichym płomieniem, którego nie gasi nawet chłód lasu. Idziemy dalej, po mchu, co pamięta nas lepiej niż czas; po świetle, które łapie się Twoich włosów jak rozgrzane złote nici; po ciszy, która owija nas jak miękka chusta, nie pytając, dokąd zmierzamy. A las, ten stary, wierny las, szepcze za nami: - wróćcie. Bo jeszcze nie wszystkie drżenia opowiedzieliście sobie dotykiem.                      
    • @Laura Alszerpodrywa dziewczyny:)
    • @violetta sugerujesz, że Migrena to agent 007? ;) 
    • @Kwiatuszek

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Kwiatek dla Kwiatka :)   A wiesz, dwóch gości rozmawia, na temat tego, co powiedzieć kobiecie, dając jej kwiatka. - Jak to co?  Zwyczajnie,  - Kwiatek dla kwiatka.  Ale akurat przydarzyło się pudełko czekoladek więc... - Pudło dla pudła, powiedział. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...