Kot sprawiedliwy koguta dławił
Za to, iż się czynami zbyt złymi osławił.
A te czyny były takie;
Budził zwierzęta wszelakie,
A budzić się nie godzi,
Sen przerwany zdrowiu szkodzi.
Małżeńskiej wiary koty wielbiciele -
On miał żon wiele;
A co gorze, nieprzykładnie,
zkaradnie,
Bez względu na pokreweństwa
Wchodził wmałżeństwa.
Dławiącemu,
Jak mógł, rzekł po swojemu
Dławny:
"Sędzio sławny
Przykładny kocie!
Wiem ja o twojej żarliwej cnocie
I kiedy się jej dziwię,
Pozwól, niech się też usprawiedliwię:
Mój ród jeśli rozładzam,
Ludziom przeto dogadzam,
Piejąc budzę do pracy;
I majętni i żebracy
Dlatego mnie chowają". -
"Na tobie się nie znają -
Rzekł kot. - A że ja głodny,
Więc ty życia niegodny".