Correggio

A na tych pa­gó­rach ga­sną ci­che zo­rze,
A na two­im ło­nie śpi dzie­ciąt­ko boże.

Dwaj anie­li to­bie gra­ją cud­ne pie­śnie,
Ten je­den ra­do­śnie, ten dru­gi bo­le­śnie.

A temu jed­ne­mu gę­śli­ki się zło­cą,
A dru­gi ma pro­stą li­gaw­kę sie­ro­cą.

A jed­na pieśń w nie­bo to­na­mi raj­ski­mi,
A dru­ga pieśń pły­nie w wes­tchnie­niach ku zie­mi.

Ta jed­na - o wio­śnie, co kwit­nie wie­czy­ście,
Ta dru­ga - o wi­chrze, co z pusz­czy rwie li­ście...

Ta jed­na - o ja­snych ju­trze­nek świ­ta­niu,
Ta dru­ga - o głu­chym po no­cach wo­ła­niu...

Ta jed­na - o wiel­kiej la­zu­rów wszech­ci­szy,
Ta dru­ga - o gro­mie, nad świa­tem co dy­szy...

Ta jed­na - o krzyw­dzie, ta dru­ga - o sile,
Ta śpie­wa o ży­ciu, a ta - o mo­gi­le...

I nie­sie ci pie­śnie za­chod­ni wiew obie:
Tę jed­ną we zło­cie, tę dru­gą w ża­ło­bie.

Ty słu­chasz i pa­trzysz oczy­ma smut­ny­mi
Na tego anio­ła, co śpie­wa ból zie­mi.