Jeżeli nie masz szczytów w własnej duszy,
Nie spojrzysz nigdy górnie na świat boży;
Jeślić brak siły, która duchy kruszy.
Świat się przed tobą nigdy nie otworzy.
Jeśli nie bije w tobie wieczna fala,
Ocean czasów nie poniesie ciebie;
Jeślić brak iskry, co słońca rozpala,
Żadna ci jutrznia nie wzejdzie na niebie.
W sobie miej głębie mórz,
W sobie świetlistość zórz,
W sobie oddech wieczności
I skrzydeł ducha bicie...
W sobie bezkres przestrzenny,
W sobie rozkwit wiosenny
Z prochów na kwiat,
Na blask z ciemności.
A wtedy poznasz życie
I nad czas się wyniesiesz, i ogarniesz świat.