Niewielka sobie arka, bez okien i wież,
Od deski do deski będzie z łokiec wszerz,
nie taka znów wydoka - dno przy wieku tuż,
Ale za to będzie miała mą wysokość wzdłuż!
Z dębowego drzewa, bogobojna łódź,
Wypłynie z pokoju, zacznie otchłań pruć.
Tuzin gwoździ, trochę kramu, desek z dębu sześć -
I pomyśleć, że to czeka na oliwną wieść!...