Tak, nigdy już nie powiem i ach, i niestety,
Bo mi zawsze narzekać, a warn słuchać zbrzydło.
Otóż wesołe, Janku, zacznę triolety!
Wszak znowu wracać muszą i ach, i niestety,
Więc dla Adama druha, kochanka, poety,
Jak widzę, skryślił wyrok toż samo prawidło:
Zawsze powracać muszą i ach, i niestety,
Choć mi zawsze narzekać, a warn słuchać zbrzydło.