Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Po ponownym przemyśleniu :

ziarno przyjmie soki
przywróci wzrok
jak koronkowy deseń
w cieniu drzewa

niesforne kosmyki lnu
pomiędzy palcami
koszula pachnąca Amphorą i żywicą

kiedy brał cię na ręce
przytulał
ciepło
koiło
usypiało

gdzieś spoza
wszystko co najbardziej
docierało do was
przeczuciem


???

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


trochę jak podskubana gęś ;)
myślę - albo zostawić ją w spokoju, niech se będzie naturalna, albo "dzieło" doprowadzić do końca - czyli zrobić z niej pieczeń ;)
na biegającą cudzą gęś miło popatrzeć, pieczeń (cudzą) miło zjeść
albo ja wiem... może na odwrót ? ;)
Opublikowano

Ziarno i sok - czekanie i ofiarowanie, budzenie i przywracanie do życia, " genetyczny " zapis dobra, mającego swój początek w owym, rodzicielskim " braniu na ręce " ale też z szansą wyjścia/przekazania " poza " - ziarno zwróci soczysty dług...
Dobre, Agatku, nawet bardzo...

P.S.
Zdecydowanie wolę drugą, stonowaną wersję...
: )

Opublikowano

Prywatna wersja dla f.isia :)

ziarno przyjmie soki
przywróci wzrok
jak koronkowy deseń
w cieniu drzewa

niesforne kosmyki lnu
pomiędzy palcami
koszula
pachnie żywicą

przeczucie

--------------------------------------------------------------------------------------------

Prywatna werja dla Jacka:

ziarno przyjmie soki
przywróci wzrok

w cieniu drzewa

niesforne kosmyki lnu
pomiędzy palcami
koszula
pachnie żywicą

przeczucie

----------------------------------------------------------------------------------------------
Prywatna wersja dla Lectera :

ziarno przyjmie soki
przywróci wzrok
jak koronkowy deseń
w cieniu drzewa

niesforne kosmyki lnu
pomiędzy palcami
koszula pachnąca Amphorą i żywicą

kiedy brał cię na ręce
przytulał
ciepło
koiło
usypiało

gdzieś spoza
wszystko co najbardziej
docierało do was
przeczuciem

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


trochę jak podskubana gęś ;)
myślę - albo zostawić ją w spokoju, niech se będzie naturalna, albo "dzieło" doprowadzić do końca - czyli zrobić z niej pieczeń ;)
na biegającą cudzą gęś miło popatrzeć, pieczeń (cudzą) miło zjeść
albo ja wiem... może na odwrót ? ;)

Dobrze, że jak gęś ;) Za kaczkę obraziłabym się :)) Zostawiam w spokoju na "dzieła" mam jeszcze czas. Dziękuję.
Opublikowano

Często tak bywa,że dziewicze wersje mają w sobie wiele świeżości i pierwotnych uczuć, które docierają do mnie poprzez twój tekst... dociera autentyczność w czuciu i byciu... i to mi się podoba... Pozdrawiam wieczorową porą... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dzięki :), ale dla mnie proszę przywrócić "koronkowy deseń", kategorycznie
- pokrój delikatnej roślinki jako "unaocznienie" kontaktu ziarna z ciepłem i wilgocią
(i może drzewem, jeśli to 'jemioła' ;), przepływu soków.....itd itp (hihi można esej wyprodukować na ten temat )
jeszcze raz gratuluję kursywy, jest naszpikowana symboliką - być może nie do końca zamierzoną, ale z pewnością wykraczającą poza tekst
(no cóż... czepiam się, gdy mi się nie podoba, a gdy podoba - wychodzi na to, że też ;)
życzę wielu takich perełek
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dzięki :), ale dla mnie proszę przywrócić "koronkowy deseń", kategorycznie
- pokrój delikatnej roślinki jako "unaocznienie" kontaktu ziarna z ciepłem i wilgocią
(i może drzewem, jeśli to 'jemioła' ;), przepływu soków.....itd itp (hihi można esej wyprodukować na ten temat )
jeszcze raz gratuluję kursywy, jest naszpikowana symboliką - być może nie do końca zamierzoną, ale z pewnością wykraczającą poza tekst
(no cóż... czepiam się, gdy mi się nie podoba, a gdy podoba - wychodzi na to, że też ;)
życzę wielu takich perełek
:)
Twoja wersja już kompletna. Dziękuję za zaangażowanie (czepianie;) i dobre życzenie.
Opublikowano

szczególnie ostatnie wersy subtelne i takie odrealnione /skierowane do adresata zbiorowego/ to jest dopiero balsam na udręki dnia codziennego czytelnika :)
ukłony

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


słucham?:) to chyba jakieś nieporozumienie zaszlo ;)...nic mi nie wiadomo o jakichkolwiek latoroślach ;)
pozdrawiasy :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie wiem już czy to byłeś ty czy twoja wersja z filtra którą zapisałam pod nazwą ostatni raz   rozmawialiśmy w pętli między powiadomieniami a uciszaniem sumienia   twoje ciało było dziś w full hd ale dotyk miał zero pikseli przesuwałam palcem po ekranie jak po twoich plecach   w tle reklamowali miłość z dostawą w 24 godziny bez reklamacji    czasem myślę że już dawno umarliśmy ale algorytm nas podtrzymuje i karmi naszą tożsamość  zgodnie z naszym przeznaczeniem                                                                                        na mięso armatnie     
    • @viola arvensis  Dziękuję Violu i wszyscy moi Goście, proszę o wyrozumiałość, ten wierszyk napisałam 23 lata temu, kiedy radością było tylko pisanie, bez świadomości jak.  Ale to moje dziecko, które wciąż mnie rozbawia i nie mogę jakoś zrobić z niego rosołu.      @FaLcorNMożliwe, że tak je słyszysz.     
    • @KOBIETA   bardzo plastyczny i muzyczny wiersz.   wzruszający i głęboki.   piękna harmonia melancholii - od skrzypiących drzwi i żalu tęsknoty, po ostateczny, kojący spokój akceptacji.   Dominiko.   to jest mistrzowska poezja.   nie smuć się :)          
    • Szanowna Wspólnoto, my - lokatorzy, winni bez winy, donosimy, że w altanie śmietnikowej doszło do zbrodni!   Ktoś wrzucił słoik po ogórkach do pojemnika na papier. Nie wiemy kto, lecz kara spadła na wszystkich. Od dziś płacimy więcej, bo przecież „solidarnie” śmiecimy,  więc jest odpowiedzialność zbiorowa.   Wiedzą o tym nawet koty z podwórka - one też już siedzą cicho, żeby im nie doliczono za sierść.   A my - z workami w dłoniach, z plastikami w sercu i z bio w oczach - stajemy przed pojemnikami jak przed sądem.   Czy to szkło przezroczyste, czy półprzezroczyste? Czy karton po mleku to papier, czy już zdrada recyklingu?   Zanim wrzucę, modlę się do Świętego Segregatora, żeby spojrzał łaskawie i nie podniósł mi opłaty. Bo jeśli raz pomylę puszkę, to cały blok pójdzie z torbami.   Podpisano: Sąsiedzi z paragrafu na Plastiku   A morał? Choć każdy śmieć na miejsce kładzie, to rozsądek - wciąż na wysypisku.    
    • Życie nie jest koszmarne , po prostu nie jest. Życie jest dynamiczne o ile zdrowie pozwala. Życie nie jest senne, bo wtedy środki czyszczące są toksyczne. Raz dwa, raz dwa. Tu nie ma długich refleksji , zawsze film akcji , oczywiście zgodnie z kodeksem drogowym , bez żartów. Świeże pieczywo z piekarni , warzywa z ładnego marketu. Bogato. Świat nauki i medycyny odległy jak niezdobyty szczyt , trochę żal, trochę nie. Przemawia przeze mnie gorycz i żal, to jakieś zatrucie , nie wiem czy zatrucie duszy czy ciała , w sumie to to samo przecież dusza to jakiś czas, może też coś ponadczasowego , to ratuje sytuacje. Miłość ... tak jak wszędzie nieodgadniona. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...