Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

chiaroscuro

paper_doll
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

paper_doll

paper_doll

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

teraz jesteś bardziej szary niż kiedykolwiek
lekko zmoczony malutki
myślisz że możesz podskoczyć jeszcze wyżej
kilka pięter kilka stropów więcej
uschły już wszystkie pajęczyny w szafach a
koty zapominają miauczeć na powitanie

zobaczyłaś dziś siebie przywiązaną
wciąż do miłości do ludzi do życia
ściany malują blade cienie i chyba wiesz
już że znikną za chwilę
na chwilę

-


spłodziliśmy się ukradkiem
zasłuchaliśmy w innych historiach
romansach balladach
odrysowujemy wciąż ręce na kartkach
dla zamazania przyszłości

adam_bubak

adam_bubak

Opublikowano
Opublikowano

bardzo mi się pierwsza strofa,
sam nie wiem dlaczego, wpadła mi w nastrój chyba (pomijając że dobra oczywiście ;))
Druga z kolei trochę przygaszona, tak przepływam przez nią bez wrażeń,
za to dobry dwugłos w ostatniej.

taka jedna uwaga: w ostatniej chyba lepiej byłoby dłonie zamiast ręce.
Pozdrawiam
Adam

Michał_Zawadowski

Michał_Zawadowski

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bo po primo
takie wiszące a - ni przypiął, ni przyłatał,
po secundo - bez chyba lepiej. tak mi się.
:)
ale z drugiej strony taka "wyspa" na końcu nadaje dynamiki i nie pozwala usnąć na wersie.
zmusza do szybkiego przejścia do kolejnego.

co do treści się nie wypowiadam, nie znam się za bardzo, tyle że poszerzyłem swoje słownictwo sprawdzając w słowniku co oznacza tytuł:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      Nie zaglądaj sobie do głowy

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      A jednak żeby żyć pełnią życia, potrzeba odwagi, zarówno w stosunku do przeszłości (rachunek sumienia) jak i przyszłości (właśnie należy się wychylać, a nie pozostawać w krzakach). Inaczej, zamiast być w jakimś miejscu drogi (dokądkolwiek) pozostawalibyśmy w martwym  punkcie.
    • Naram-sin
      kolec

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Nie mam pewności, ale może w szukaniu Boga i w błądzeniu, gdy chce się odkryć prawdę, jest więcej wiary i tworzy się głębsza relacja niż w nawykowej rytualizacji. W końcu podmiot liryczny chce czegoś żywego i autentycznego.   Dotkliwa jest za to jego samotność, bo chrześcijańska koncepcja miłości bliźniego wpisuje się w niepodważalne stwierdzenie, że człowiek jest istotą społeczną. Gdzie dwóch lub trzech spotyka się w imię moje, tam jestem pośród nich , powiedział Chrystus, czyli nie istnieje kościół bez wspólnoty. Na marginesie - dotyczy to każdej religii, jako zjawiska grupowego. Za to wiara jest jednostkowa - czy z tej perspektywy idea prywatnego kościoła nie jest całkowitym nonsensem?  
    • Naram-sin
      Drogowskaz

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Dziś urodzaj na modlitwy. Zazwyczaj unikam oceniania tekstów typowo religijnych pod kątem czysto poetyckim, tak jak nie dyskutuje się o walorach artystycznych modlitw, pieśni, litanii, choć niektóre bywają wybitne także pod względem środków wyrazu. Ale modlitwa ma charakter performatywny, dzieje się w niej coś ważnego między wypowiadającym  ją a adresatem Nie mamy tu  już reprezentacji w postaci podmiotu lirycznego  lecz wkraczamy w obszar, gdzie słowo nie tylko modeluje rzeczywistość, ale jest jej integralną częścią. Doceniam odwagę i szczerość tego wiersza, ale całkowicie w oderwaniu od kryteriów ars poetica, które tutaj są zupełnie nieadekwatne.  
    • Naram-sin
      Jezus Chrystus

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Staram się nie komentować modlitw, bo w ogóle nie oceniam ich w kategoriach estetyczno-artystycznych. Ciężko odnosić się do czyjejś nagości w utworze, a nie podejmę się przez dyskrecję wyrokować czy mam do czynienia z prawdziwą intymnością, czy z kreacją poetycką. Sugeruję jedynie pisownię Zbawiciel wielką literą, bo jeśli wiersz rzeczywiście jest osobistym dialogiem osoby wierzącej z Bogiem, to wielka litera staje się oczywista jako świadectwo czci, uwielbienia, wdzięczności.
    • Naram-sin
      Wie o tym horyzont

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Napisałem taką szybką odp. ad hoc. Zrobiło mi się szkoda tego licha.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...