Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czy się znasz,czy też nie
na poezji, prozie...
Nikt się ciebie tu nie pyta,
mają to w nosie.
Podstawowa sprawa
wyśmiać..., zniszczyć...
Choć nikt do tego nie ma prawa.
Jeśli jesteś tu nieznany,
jeśli jestes nowy...
to uciekaj stąd czym prędzej !
W innym miejscu też sie znają
i traktują ludzi serio...
Ja już tu nie przyjdę!!!

Opublikowano

zgadam się całkowicie z tobą... tu panuje TWA... czyli Towarzystwo Wzajemnej Adoracji.
Tylko długoletni "poeci" tu zamieszkujący mogą pisać i innych komentować... ale jeśli dana osoba nie wstawia tutaj wierszy , tylko czasem wejdzie , poczyta i napisze komentarz , to nie znaczy że nie zna się na poezji, to nie znaczy że jest laikiem, przecież nie każdemy wszystko sie podabac musi, Zauważyłem że tu panują obyczaje: nie komentuj.. nie znamy ciebie, a może nie wiecie nawet kto was komentuje.. bowiem nie znacie danej osoby. To wszystko co miałem do powiedzenia dla Was dla TWA.

Opublikowano

hm. no bo może jest w tym racji trochę.
da się zrazić na początku, nie da się ukryć.
szczególnie jak się wyjedzie z jakimś gniotem na 'dzień dobry', bo się jeszcze nie wie, że to raczej niezbyt dobre.

ja bym jednak radziła zostać, czytać, próbować dalej, a komentarze są zawsze są cenne, te krytyczne tym bardziej, bo mogą czegoś uczyć.

chyba nie ma się o co obrażać?


może boleć, jak ktoś krytykuje to, co jest najbardziej intymne, czyli na przykład wiersze, ale o to tu chodzi. by się rozwijać.

Opublikowano

Dokładnie to, o czym piszesz w swoim wierszu, ja czułam po warsztatach poetyckich prowadzonych przez poetów: Karola Graczyka (jest on też naczelnym redaktorem Polskiego Kulturalnego Podziemia) i Rymiki Myślickiej. Po raz pierwszy odważyłam się zaprezentować swoją twórczość, krytykę przyjęłam bardzo dosłownie i od tej pory stoję w miejscu. Gdy od poetów uważających się za profesjonalistów usłyszłam, że Mickiewicz i Słowacki, to mierni poeci. Cóż mogę powiedzieć o sobie, jeśli na ich poezji wyrastałam. Rozumiem, że każdy czas ma swoich poetów, ale nie musimy zaraz deptać ołtarzy przeszłści, co już Asnyk manifestował, a co niestety stało się domeną naszych czasów. A czy istnieje jakaś rzetelna miara, którą można wymierzyć na ile dany utwór jest dobry? (A może raczej modny?)

Opublikowano

nie ma żadnej miary, która można mierzyć utwór. zamieszczone miałem swe "woersze", ale zdjełem po tym jak usłyszałem: beznajdziejne, do kosza. ale czy naprawdę do kosza?

"złamane drzewo
na drodze stało
dlaczego stało
i co widziało
kory łupiny
na drodze leżały
o czym myślały
i czego chciały
gałęzie dawno
już wiatr potargał
liści nie było
wody nie było
wyschły korzenie
ziemia peknięta
drzewo pogięte
na pół uschnięte
o czym myślało
gdy usychało
czego by chciało
gdyby żyć miało"

czy me wiersze są naprawdę do kosza?
zdjełem je z servisu i w innym zamieściłem, gdzie w komentarzach usłyszałem co mam źle a co dobrze. Zupełnie inaczej podeszli i to nie jacyś TWA komentowali, ale ciut wyżej znający sie na poezji. kończę na tym i pozdrawiam normalnych i "TWA".
do tego jak vin fall komentarz dała komuś że coś nie tak z wierszem to odpowiedz dostała , że jak sie nie zna to niech nie komentuje i idzie do piaskownicy.
tu w/g mnie TWA panuje.

Opublikowano

powiem Wam coś, bracia, w zaciszu tego wiersza, do którego zaglądają tylko oskarżyciele. źle, że oskarżacie w przestrzeń, bardzo źle.

Mickiewicz i Słowacki dobrymi poetami byli, ale dobrymi w swojej epoce, a, jak wiemy, jakiś czas temu pomyślnie się ona zakończyła. toteż nie należy ich obecnie bezmyślnie kopiować.

ktoś tutaj napisał, że na dzień dobry bardzo często wjeżdża się z gniotem. ano, prawda, ale zamiast obrażać się na cały świat po otrzymaniu jednoznacznie negatywnego komentarza, prawdziwy entuzjasta rozezna się w sytuacji, spokojnie ustosunkuje do opinii i prawdopodobnie, jeśli zapasy rozsądku nie zostały wyczerpane na poprzednie czynności, podejmie stosowne kroki w celu poprawienia jakości swoich dzieł. po którą cholerę oskarżać od razu TWA, które nie istnieje? owszem, ludzie się lubią, ale wierzcie mi - kiedy nie gra im coś w wierszu tego czy owego, mówią o tym. tak samo, jak mówią o tym pod totalnymi gniotami.

tyle.

Opublikowano

TWA?
Oczywiście że jest, było i obawiam się, że będzie zawsze.
I to nie ma nic wspólnego z lubieniem, dlatego, że mówimy o adoracji wzajemnej za Coś - o zwykłej interesowności, która gwarantuje czytelność, akceptację i gloryfikowanie rzemiosła - tworów warsztatowo nienagannych, ale bez duszy - martwych fraz wyzutych z przeżyć/uczuć, często hermetycznych, pozbawionych komunikatywności, niezrozumiałych, a czasem i nielogicznych. Dzięki TWA króluje estetyka martwego słowa - nic więcej i to się reklamuje, poleca, wynosi do miana poezji, zachęca do kontynuacji - od warszatu - przez P - do Z włącznie.
Twa czasem zaserwuje w swoich szeregach delikatną krytykę, ale proszę przeanalizować na przykład punktację na Z; o ile plusy sadzą sobie chętnie, to po słowach krytyki w karnecie nie ma minusów - to tylko pozorna krytyka - silikon - ale nie ma mocnych, można co najwyżej do TWA przystać, przemilczeć, albo z forum odejść, kiedy dyskomfort urasta do refluksu, bo przecież sama sobie ciemnoty nie wmówię - mam oczy, potrafię czytać ze zrozumieniem i nie dbam o układy, wciskaną na siłę modę, pozory topu i plastikowy prestiż.
A spróbuj podskoczyć :D
Mnie osobiście bawi obserwowanie, jak się wzajemnie wspierają i utwierdzają w naiwnym przekonaniu, że tworzą poezję - czytelnik i tak swoje wie i widzi, ale często woli się nie mieszać - zdrowa postawa. Czasem im napstrykam - jak mi się nudzi ;)
Ruszysz jedną sikorkę, to nadleci cała ich chmara i dobierze się do skórki hurtem.
Na szczęście są też wspaniali i "niezrzeszeni" krzewiciele poezji - dobrzy poeci, już w mniejszości - niestety, ale jeszcze są i dzięki nim jeszcze tu jestem. A także amatorzy - pasjonaci o lekkim, ciekawym piórze. Czytam ich, podziwiam i wciąż się uczę.

Wiersz słaby, raczej wyszedł rozpaczliwy manifest - polecam warsztat.
Powodzenia i nie łam się, weź to na... uśmiech :))
kasia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



źle to za duże słowo; niekomfortowo...
:)
no niech będzie, czyli:
edit: aż tak niekomfortowo?
:(

no nie! do bani! proszę spojrzeć jakie bez jaj to pytanie teraz!
:))

P.S.
Przepraszam autorze(ko) za śmiecenie pod twym wierszem (manifestem) - czasem tak mam.
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Kacha, są ludzie, którzy na Zet odwalają dobrą robotę i dobrą poezję. właściwie, gdy się już posłużyć pojęciem - TWA, to byłyby tam tylko małe grupy, niegroźne. zresztą, nie przyglądam się, nie mogę ingerować z kontrargumentami, ale co tutaj przedstawiłaś, tragicznie wygląda, jak Adam zauważył
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Kacha, są ludzie, którzy na Zet odwalają dobrą robotę i dobrą poezję. właściwie, gdy się już posłużyć pojęciem - TWA, to byłyby tam tylko małe grupy, niegroźne. zresztą, nie przyglądam się, nie mogę ingerować z kontrargumentami, ale co tutaj przedstawiłaś, tragicznie wygląda, jak Adam zauważył

Przeczytaj bolda, Rachel - ja nie neguję wkładu pracy i dorobku dobrych poetów tego portalu, których szanuję i cenię - ja potwierdzam i argumentuję istnienie TWA - nie czarujmy się małymi kółkami w czasie przeszłym ;)
Ale masz rację, wygląda nieciekawie.
Opublikowano

WOW nie spodziewałam sie ,że bedzie takie porószenie :) To moje wierszydło jest do bani. Ale miło że MOI DRODZY cenicie się. :) Miło kiedy faktycznie posrod sępów znajdują sie ludzie którzy piszą i rozumieją a nie tylko piszą. Piszcie... literaturze współczesnej brakuje inteligentnych twórców. A gniotów jest mnóstwo. Powodzenia :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Idąc tym tropem, bywają kury co znoszą złote jajka, więc może się też zdarzyć, że złotem będzie to wszysko, co poeta zniósł. Czy nie dzieje się to właśnie naszemu poecie, od ostrej krytyki do ozłocenia? Nie uważam, że wiersz jest słaby, choćby z tego względu, że wzbudził tyle emocji i wywołał tak burzliwe dyskusje.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • idzie pan za panem  kopsa w pupę kolanem! waniliowe pola falują na wietrze na planecie Ardanis zakrzywiam czasoprzestrzeń i odmierzam  parseki mojej wędrówki Drogę Mleczną  znam jak własną kieszeń kosmiczny tramp włóczęga i wagabunda idę piechtami w różowe dale czy się boję ? hmmm... wcale a wcale!
    • @Annna2 ...bo człowiek nie wszystek umiera. 21 gramów przechodzi na drugą stronę.  Dziękuję.  @Robert Witold Gorzkowski To miło, dziękuję. 
    • @Starzec Prawda to :)) Pozdrawiam. 
    • I. WEJŚCIE Najpierw pachnie smarem. To jest zapach chrztu, w którym topisz ręce, zanim jeszcze poznasz imię nowego Boga. Drzwi zamykają się jak powieki, świat zostaje na zewnątrz - przepalony neonem, niepotrzebny jak jezyk w ustach automatu. Patrzysz na linię - jest prosta, bez końca, jak zdanie, którego nigdy nie dokonczysz. Za chwilę sama nauczy cię alfabetu: klak-klak-klak - to „A”, klik-klik - to „B”. Po roku będziesz znał tylko te dwie litery: AB - jak ABRAKADABRA, zaklęcie, które zamienia ludzi w śruby. Kiedyś miałeś w sobie światło, teraz trzymasz w dłoniach cień, wypolerowany tak długo, że odbija tylko profil brygadzisty. II. TRANS Słyszysz muzykę maszyn, jej refren to ból w nadgarstkach, jej zwrotki - szum wentylatorów, które kręcą się szybciej niż twoje serce. Wchodzisz w rytm jak w narkotyk, a on rośnie w tobie jak nowy organ. Taśma to żyła, a ty - strzykawka. Pompujesz w system to, co zostało z człowieka. Myśli zaczynają migotać jak świetlówki, jedna gaśnie, druga się tli. W pewnym momencie zapominasz swojego imienia, bo nie jest w normie ISO, nie ma go w tabeli, więc nie istnieje. Nad tobą, zamiast nieba - sufit, pełen oczu kamer. Mrugają czerwienią, jakby chciały powiedzieć: „Twoje marzenia zostały nagrane. Zostaną zutylizowane.” Śmiejesz się bezgłośnie. Nawet twoje usta działają na prąd stały. III. ROZPAD Po latach nie odróżniasz snu od zmiany. Noc to dzień, dzień to noc, a w środku - czarna dziura halogenów, która wysysa z ciebie resztki kolorów. W głowie rosną cięte w kawałki godziny. Słyszysz je w uszach: klik, klik, klik. To nie jest dźwięk maszyn. To twoj mózg się zwija w spirale, jak wąż, który gryzie własny ogon. Taśma wślizguje się w twoje żyły. Czujesz, jak przesuwa się w krwiobiegu, delikatna, jak stalowy wąż, który liże twoje serce. Teraz ono bije w rytmie normy. Teraz jesteś idealny. Na końcu snu stoisz przed lustrem. Patrzysz - nie ma twarzy. Tylko gładka powierzchnia, doskonała jak produkt po kontroli jakości. A ktoś z głośnika powtarza: „Dziękujemy za współpracę. Twój czas został w pełni wykorzystany.” Potem cisza. I to jest najgłośniejszy dzwięk, jaki kiedykolwiek usłyszysz.    
    • a wiesz, teraz to widać zupełnie inaczej :)  sorki, już nie ma tekstu.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      teraz faktycznie jest lekki, o i tym bardziej mówię, że jest ok. :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...