Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jakbym żyła w czasie zaborów, czy tam w czasach Twojego pradziadka, to bym może i się bawiła w ten cały "patriotyzm". Ale dziś nasz rząd, media i show biznes sprawiają, że nasza "Polska" jest dla mnie powodem do wstydu, niestety. Nie jestem typem, który ślepo kocha "bo wypada". I mam do tego prawo, wiesz. Nie jest wpisane w konstytucji, że obywatel Polski musi być patriotą.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jakbym żyła w czasie zaborów, czy tam w czasach Twojego pradziadka, to bym może i się bawiła w ten cały "patriotyzm". Ale dziś nasz rząd, media i show biznes sprawiają, że nasza "Polska" jest dla mnie powodem do wstydu, niestety. Nie jestem typem, który ślepo kocha "bo wypada". I mam do tego prawo, wiesz. Nie jest wpisane w konstytucji, że obywatel Polski musi być patriotą.


nie znam się na agd
- Polka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie martw się, debile są wszędzie :)
Polecam przeczytać Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności Artykuł 9. Wolność myśli, sumienia i wyznania oraz Artykuł 10. Wolność wyrażania opinii.

Komu się nie chce, to powiem, że obie strony dyskusji mają rację, tylko jedna zdecydowanie jest mniej tolerancyjna.

Zgaduj zgadula, która:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jak już zostałem wywołany do tablicy, to odpowiem:

Po pierwsze, decydujemy się, czym są "prawdziwi krytycy", bo jeżeli:
"Poważny krytyk - o ile w ogóle zainteresowałby się tematem - zaczekałby na wydanie wierszy w tomiku poetyckim bądź w jakimś czasopiśmie tematycznym, a nie czepiał się prostej poezji na prywatnym blogu publicznej osoby... jego partnerki."

to w tym wypadku negujemy istotę krytyki w tym miejscu (portalu poetyckim), bo jeżeli ktoś zechce podjąć się krytyki, musi czekać na "wydanie wierszy w tomiku poetyckim bądź w jakimś czasopiśmie tematycznym".

Po drugie zastanówmy się, czym jest wydanie tekstu. Tutaj pojawiają się dwa warianty:
2a - "opublikować na swoim prywatnym blogu wiersze wybranki."
2b - "wyraziła swoje uczucia w taki a nie inny sposób i pokazała je światu."

czyli wg wariantu 1 - naruszamy prywatność byłego Premiera, co się znowu kłóci z wariantem b, gdzie wiersz jest jednak przeznaczony dla "całego świata". Tutaj znowu narasta problem, bo to "świat" reaguje tak, a nie inaczej. "A świat naprawić - to trudne rzemiosło"

Jeżeli już to zrobimy, zastanówmy się jaką funkcje spełnia tekst - otóż wydanie tekstu (wiersza) jest chyba świadomą decyzją, a co za tym idzie, ponosi się pewne konsekwencje, czyli, jak w tym wypadku - krytyka wydanego tekstu. Ja na szczęście zawodowym krytykiem nie jestem, więc za"zawodowego krytyka" nie będę się wypowiadał (no, chyba że ktoś zacznie płacić to wtedy nie ma problemu), jednak, jak wszem i wobec wiadomo , krytyka niejedno ma imię i chyba każdemu przysługuje prawo do oceny wydanego tekstu jak potrafi (patrz Thomas Stearns Eliot - "O krytyku krytycznie").

A co do emocji - sam się zastanawiam skąd są one?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie martw się, debile są wszędzie :)
Polecam przeczytać Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności Artykuł 9. Wolność myśli, sumienia i wyznania oraz Artykuł 10. Wolność wyrażania opinii.

Komu się nie chce, to powiem, że obie strony dyskusji mają rację, tylko jedna zdecydowanie jest mniej tolerancyjna.

Zgaduj zgadula, która:)

A to nie jest tylko nasrane na papierze?
A ja, oczywiście, nie jestem tolerancyjny.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jakbym żyła w czasie zaborów, czy tam w czasach Twojego pradziadka, to bym może i się bawiła w ten cały "patriotyzm". Ale dziś nasz rząd, media i show biznes sprawiają, że nasza "Polska" jest dla mnie powodem do wstydu, niestety. Nie jestem typem, który ślepo kocha "bo wypada". I mam do tego prawo, wiesz. Nie jest wpisane w konstytucji, że obywatel Polski musi być patriotą.

Zgadzam się z Kasią. Polskość i Polska to nie jest tu i teraz.

Przed kim się wstydzisz/za co się wstydzisz? Za Radio Maryja, które odzwierciedla przekonania koło 15% Polaków? Czy może za polski show biznes, który nigdzie indziej poza Polską nie ma szans zaistnieć?

Jest sporo wpadek dyplomatycznych, mamy różne zapatrywania polityczne/ideologiczne/religijne, ale są też wartości, o których Polacy nie powinni zapominać. Kiedyś ludzie oddawali życie, żeby napisać otwarcie: jestem Polką. Nie dezawuujmy tego tylko dlatego, że feel robi kaszanę, a kaczyński butów nie domył i poszedł brudny w ludzi, bo to naprawdę śmieszne ;)

Tak mi się wydaje. Buźka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Powiem tak, jest mi obojętne czy jesteś tolerancyjny i czy rozumiesz co do Ciebie piszą. Wypadałoby jednak odróżniać pewne rzeczy. Czym innym jest ograniczenie wolności słowa i prawo do krytyki, czym innym znieważenie. Może wg Twojego wzoru powinnam powiedzieć, że jednego debila właśnie znalazłam? Przecież ja też tolerancyjna nie jestem ...

ps. Takie pierdu pierdu Patryk … te Twoje argumenty.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czym innym jest ograniczenie wolności słowa i prawo do krytyki, czym innym znieważenie.


No to jest ta wolność słowa, czy jej nie ma? I niech mi Pani napisze o jakie znieważenie Pani chodzi :)
No przecież napisałam. Pan do szkoły chyba chodził? ... a tam uczą czytać ze zrozumieniem.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No to jest ta wolność słowa, czy jej nie ma? I niech mi Pani napisze o jakie znieważenie Pani chodzi :)
No przecież napisałam. Pan do szkoły chyba chodził? ... a tam uczą czytać ze zrozumieniem.

Pani widocznie nie nauczyli. Napisze mi Pani, w którym miejscu kogoś znieważyłem, czy nie? :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No przecież napisałam. Pan do szkoły chyba chodził? ... a tam uczą czytać ze zrozumieniem.

Pani widocznie nie nauczyli. Napisze mi Pani, w którym miejscu kogoś znieważyłem, czy nie? :)

nie.

:)
Opublikowano

może mam inny mózg, ale gdy przeczytaŁam
że "ByŁy premier umieściŁ na blogu wiersze
swojej kochanicy", to pierwsze pomyślaŁam
o naszym ogrowym koledze, który używa
takiego nika ;P i wierszach jego dziewczyny ;P.

już chciaŁam czytać, ale komentarze mnie,
dzięki Bogu, uchroniŁy przed tym szokiem ;P.

Opublikowano

Ja wiem - na blogach jest mnóstwo grafomanii - ale żeby podpisywać się pod takim czymś prawdziwym nazwiskiem? Ja bym tego nie zniosła... ;)
Po drugie - można nie mieć samokrytyki. Można. Ale kiedy się jakieś 3000 razy dostanie w komentarzu po dupie, to chyba coś znaczy? Można nie mieć samokrytyki, ale żeby być aż tak głupim, by publikować drugi raz, po pierwszej porażce...?
....Maaasakra ;D

Pozdrawiam
Zuza ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Corleone 11 Nie brak tu jednakże nadziei, reinkarnacja wobec takiej karnacji to pigment na sklepienie. Końcówka! Panie magistrze! Po latach od podjęcia... PS nie wiem co się dzieje, ciemnieje mi, gdy widzę te tytuły naukowe :)
    • ... mam za sobą pewną drogę rozwoju duchowego, a tym samym energetycznej refleksji - celowo nie napisałem "teologicznej" - refleksji, którą jednak rozpocząłem przy pomocy osób, związanych życiowo i strukturalnie z tak zwanym Kościołem Rzymskokatolickim - i z którym to rozwojem wiąże się napisana przeze mnie powieść "Inne spojrzenie" oraz niektóre z opowiadań, dlatego pozwalam sobie na większą otwartość i szczerość. Na które, rzecz jasna, w wiekach tak zwanych średnich - a przynajmniej w Europie - pozwolić sobie nie mógłbym bez ryzyka, nazwijmy sprawę po imieniu, torturowobolesnych, a potem bolesnych ogniście - konsekwencji. Dzięki pośrednictwu instytucji, której  nazwę - znów celowo, pozostawiając domysł Tobie, mój Czytelniku - znów pominę. Wiem: trochę dużo zaimka względnego w różnych przypadkach.     Jako taż właśnie osoba czytam obecnie powieść, w którą (i znów ten zaimek) powinienem zagłębić się już dawno: napisane przez Colleen McCullough "Ptaki ciernistych krzewów", a opublikowane przez "Książkę i Wiedzę" w tysiąc dziewięćset dziewięćdziesięsiątym pierwszym roku. Powiedzieć, że trudno wyjaśnić, dlaczego zabrałem się za nią dopiero teraz, jest całkowicie awystarczającym tłumaczeniem, z czego w pełni zdaję sobie sprawę. Tak się złożyło. Tak się stało. Były inne książki i inne sprawy - to wszystko prawda. Podobnie jak prawdą jest, że przypadek nie istnieje. Tak potoczyła się moja czytelnicza przeszłość pomimo, iż odeszła już do innego wymiaru moja tażwcieleniowa mama polecała mi zarówno samą powieść, jak i nakręcony na jej podstawie film z Sydney Penny, Rachel Ward i Richard'em Chamberlain'em w rolach głównych.     Znajduje się w "Ptakach" wiele zdań, samych sobie wartych uwagi - azależnie od faktu, że całe one są warte uwagi, stanowiąc jedną z książek, które przeczytać  powinien każdy - względnie zapoznać się z jej treścią za pośrednictwem audiobook'a. I to bynajmniej nie z powodu kontrowersyjności przedstawienia prawdy, że ludziom tak zwanego Kościoła - będącymi niestety często duchownymi tylko z nazwy, azależnie od tego, czy są szeregowymi księżmi, biskupami lub nawet kardynałami czy też zakonnikami bądź mnichami -  zdarzały się, zdarzają i prawdopodobnie zdarzać będą - czasy albo okresy słabości i zwątpień, które w końcu są zupełnie naturalne. Jeżeli bowiem ktoś nie wątpi, oznacza to tym samym, iż nie myśli, a każdy silny może trafić na kogoś ode siebie silniejszego albo znaleźć się w sytuacji, gdy z kimś ode siebie silniejszym zmierzyc się będzie musiał. Ze zrozumiałego dla Ciebie, Czytelniku, powodu - a właściwie zrozumiałych powodów- przytoczę żadne z tych zdań, chociaż oczywiście znalazłoby się dla nich miejsce w tymże opowiadaniu.     Czytam "Ptaki ciernistych krzewów" i jako magister teologii przeglądam się w nich. Zestawiam ją ze sobą zastanawiając się, co zrobiłbym będąc na miejscu księdza, a potem biskupa i kardynała Ralfa. Jako mężczyzna, przyznaję, że o wiele mniej zastanawiam się nad tym, co będąc kobietą zrobiłbym na miejscu Meghan. Być może głębiej zastanowię się nad tym później; możliwe też, że uczynię to dopiero w kolejnym wcieleniu, jeśli "moja" dusza zdecyduje się inkarnować w kobiecy organizm, w co jednak osobiście wątpię. Azależnie jednak od mojej osobistej przyszłości, z dużą dozą prawdopodobieństwa mogę stwierdzić, że czytającej "Ptaki" kobiecie dużo łatwiej - oczywiście przy odpowiednio wysokiej własnej wrażliwości oraz zaangażowaniach czytelniczym, psychicznym i uczuciowym - byłoby utożsamić się z Meggie, a tym samym ją zrozumieć.     Czytam i myślę. Zatrzymuję się przy wspomnianych zdaniach i wracam do przeszłości. Wspominam siebie z czasu studiów i osoby, z którymi tamten czas mnie zetknął: studiujących na tym samym uniwersytetecie kleryków oraz księży wykładowców, prowadzących zajęcia dla wszystkich studentów. Tu pozwolę sobie wspomnieć księdza profesora Marka Starowieyskiego, u którego zacząłem pisać swoją pracę magisterską z zakresu patrologii (teologii tak zwanych Ojców Kościoła) oraz jego ucznia i asystenta księdza doktora Józefa Naumowicza, pod którego kierunkiem tę pracę dokończyłem i obroniłem. Wspominam też - atakując i potępiając nikogo - dwukrotny  udział w pielgrzymkach na tak zwaną Jasną Górę, podczas których - naturalnie przecież - działy się wydarzenia ze sfery słabości z udziałem osób ściślej z tak zwanym Kościołem związanych. Wspominam i...     Trafem przyszedł czas, abym książkę tę przeczytał będąc właśnie podróżując po Peru i po Boliwii - na południu, chociaż daleko od Australii. Lata po podjęciu wspomnianych studiów i po ich zakończeniu...       La Paz, 30. Września 2025 
    • @wierszyki Bo bohaterów dziś nie ma.... mógł zaśpiewać Niemen, dzięki :) etymologia zżarło podaje o tym że - jedzenie, zwierzę, silnik, rdzę i o, uczucia, i o komarach które mi fundujesz, mam teraz w głowie luz i komarów blues Pozdrawiam. :)
    • @P.MgiełPoeci tak ładnie tęsknią...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...