Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Spokojnie
W głowie tasiemiec
Zjada wątpliwości
W sercu
Gangrena
Uczucia

Krew brudna
Jak dziwka
Myśli zatrute
Jak klecha
I zakonnica
Ich dziecko

Myśli narodzone
Z pożądania
Uczucia
Bez sumienia

Społeczeństwa jaszczurek
A ja ich ogonem
Poeta wydalony
Jak zeskrobane dziecko

Erato pilnuj mnie
Abym kochał
Kochał prawdziwie

Opublikowano

Strasznie naturalistycznie i dramatynie ;)
Jest to jakiś klimat,ale akurat w takim nie chciałbym przebywać zbyt długo;)
Ale może poeta znajdzie trochę piękna i prawdy w innym miejscu gdzie osiądzie i będzie tworzył.

Pozdrawiam i dużo miłości życzę
Coolt

Opublikowano

Ten wiersz ma na celu wstrząsać. Chodzi tu o to, że trudno znaleźć prawdziwe uczucia w dzisiejszym społeczeństwie, które ma wszystko podane na tacy. Zatracamy się w poszukiwaniu szczęścia, a szczęście to prawdziwa miłość!!! i tylko ona się liczy!!! POZDRAWIAM

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam Pana Gladiusa,

ten wiersz rozśmiesza - mnie - czy taki cel też był zakładany?
Rozumiem, źe to rodzaj buntu. Zamiar jest jasny. Idea - piękna. Miłość - tak, tak.
Ale argumenty i uogólnienia są wyimaginowane. "Dziwka" - brudna? Dziś? Klecha - "myśli zatrute", no tak. A jeśli "poeta wydalony" (zrozumiała czynnośc fizjologiczna), to po co jeszcze "zeskrobane dziecko"? "Gangrena / Uczucia" - powala.
Gdyby napisał to Pan spokojniej - może bym uwierzył w szczerość intencji peela. Tak widzę tylko nadmiar emocji - więc "Erato pilnuj" - jest uzasadnione - niech natchnie myślami.
pzdr. bezet
ps. nb. "Erato pilnuj" - to bardzo wygodne, nie lepiej by było spróbować samemu?
Opublikowano

Panie Rafale!
Prawdziwe uczucia mogą istnieć i w pojęciu zakonnicy, i księdza. Miłość również. To tylko nam wydaje się to „brudne”. Przecież to ludzie. Dziecko z takiego związku to mały człowieczek, który jest identyczny z innymi, narodzonymi dziećmi. Czym więc Pan chciał szokować? Stanął Pan po stronie dewotek i dewotów? „Brudna dziwka” w wierszu jest synonimem zła. Ta ja zapytam – a kim są ci, co korzystają z jej usług? Oni są czyści?
Wiersz mnie nie zadziwił – wręcz przeciwnie. Trochę współczuję Panu, że nie może Autor dostrzec kryształowej wody, gdy z góry zakłada, że wszystko jest brudne i zepsute.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nic mną nie wstrząsnęło. Tylko nieliczni mają wszystko podane na tacy. Być może zatracamy się, ale raczej w ucieczce przed, niż w pogoni za. A co to takiego prawdziwa miłość, bo z wiersza wyczytałam, że to coś obcego dziwce, klesze, zakonnicy, ich dziecku, jaszczurce... A prawdziwe uczucie tu jest - do tych właśnie postaci - tylko nie miłość to chyba...
Opublikowano

ten wiersz ma wstrzasnac i wstrzasnal, przynajmniej mna... jest prawdziwy, realistyczny, dramatyczny a nawet tragiczny... po prostu swietny i nie mam nic wiecej o nim do powiedzenia, bo mowi sam za siebie :)
pozdrawiam,
Agata.

Opublikowano

dwie opcje: albo Autor zawarł swoje własne poglądy, a wtedy podpisuję się pod słowami Pana Marka Wieczornego, że to nie jest specjalnie zdrowe myślenie...
albo Autor chciał po prostu "zaszokować" (o czym sam przebąkiwał) ale wtedy treść wiersza nijak sięma do tego o czym móiwł w wyjaśnieniu pod wierszem...
czyli jakby nie patrzeć, nie wyszło...moze następnym razem, uda się Panu zaszokować odbiorców wierszem a nie komentarzem pod nim...
pozdr

Opublikowano

Panie Klaudiuszu mi również wiersz się nie podoba,a le w jakis sposób umiałabym go wytłumaczyć. Jeśli autor porusza taki temat, dziecko w nim zawarte uznaje za niekochanne, za uczucie między klecha a zakonnicą za gorsze - można to zrozumieć, każdy ma swoje poglądy. A koniec można podsumować iż autor chce kochać prawdziwie, uznając miłość zakonników do boga za fałszywą - w tym momencie autor moze istotnie stwierdzić iż to nei jest prawdziwa miłość.

Ale tak naprawde to wydaje mi się, iz tak to po prostu wyszło niespodziewanie.... wiersz nie sprawia wrażenia jakby było to celowe... tak sie przydażyło i tyle.

Wiersz niekonsekwentny nawet we własnej logice...

pozdrawiam
Tera

Opublikowano

Potrzeba prawdziwej miłości - każdy ją ma i urodził się zeby miłować. nieważne , czy to dziwka, dziecko narodzone z nieczystosci itd. wszystko to, co zostało tu przedstawione, to jest niemoralność życia na ziemi, ludzie grzesznicy. prawdziwa miłość powinna byc i jest czysta, czyli bez grzechu i chyba o takiej pisze Pan w ostatnim wersie. jesteśmy skazani na grzech i dobrze, że ktoś o tym pisze. jednak zmieniłabym parę rzeczy w tym wierszu np. "tasiemiec" nie pasuje mi do "głowy", lepiej choroba wściekłych krów (jako, że rozmiękanie mózgu) - żart:), "poeta wydalony" nie pasuje mi do "zeskrobanego dziecka", bo takie dziecko nie jest wydalane. nic więcej chyba nie orzeknę. pozdrawiam:)
Violette

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hmm...mam jednak dziwne wrazenie, że piszac te słowa Autor nie brał jednak tego pod uwagę...
a nawet jeśli, to jeżeli chce kochać prawdizwie, powinien chyba raczej ich pochwalić za to ze sami odnaleźli swoją miłość... (a czy wówczas miłość do boga byłaby fałszywa? heh, to chyba byłby pierwszy przypadek (poza mitologią oczywiscie :) )zdrady boga ze śmiertelnikiem :))

pozdrawiam
Opublikowano

Dlaczego nikt nie zauwaza ze pierwsze slowo i ostatnia strofa tworza klamre dla wiersza...?!? Reszta jest w nawiasie niejako... W moim odczuciu caly tekst to rozmowa wewnetrzna podmiotu lir. ktory znalazl sie w tak nowej dla siebie sytuacji i czuje sie osamotniony w globalizacji uczuc, rozczarowany tym ze MILOSC moze przez swiat byc traktowana realistycznie i rzeczowo. Cala budowa, rytm i tepo wiersza przypomina kolatanie serca - SERCA w ktore wgryza sie "gangrena" niechciana oczywiscie, tak jak niechciane sa same spostrzezenia poety. Stad zawolanie, prosba do bogini o opieke i uchronienie przed tym wszystkim co w nawiasie...

mam tylko jedno ale Panie Gladiusie: slowo "spokojnie" powinno tworzyc pierwsza strofe, wtedy uniknalby pan niezrozumienia lub bardziej POMINIECIA przez czytajacych najwazniejszej czesci.

Pozdrawiam SQUAW

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ale pani miała przewagę na nami biednym, bo patrząc na dane, zna pani autora dużo lepiej niż my.... mam tylko nadieję, że jest pani jego dizewczyną a nie "drugim ja"...
pozdr
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Moja przewaga polega na tym że definiuje miłosc (o ktorej cały czs mowa) jako możliwość bycia "drugim ja" zupełnie odrebnej osoby. I to dzieki temu rozumiem treść w ten właśnie sposób (nie twierdzę że jedyny słuszny) Trafnie pan zresztą spostrzegł że mogę znać autora nie znam jednak podmiotu lirycznego wiersza...

Ja sama nie gustuje we wierszach ociekających spermą, jednak rozumiem że bywają różne okresy w twórczości i czsem "zdaży sie" poecie chęc czyszczenia swojego świata z tego co w jego pojęciu "brudne".
W tym przypadku "brudny" poeta jest następstwem tego iż "brudne" tak się wokół niego oplata, że sam zaczyna tracić równowagę. Nie wie czy to w nim coś sie trawi, czy może sam został już przetrawiony i...wydalony?

Czekam jednak na jakiś CIĄG DALSZY...
Opublikowano

Ech... Ciężki, dosadny, prawdziwy... Grzecznie: bardzo mi się podoba Twó wiersz Rafale, niegrzecznie: zajebisty (choć to jakieś subkulturowe wyrażenie, którego tak naprawdę nie znoszę, ale nie mam innego pomysłu na niegrzecznie)... To tyle. Kolejny poeta z otwartymi oczami i umysłem. Pozdrawiam, Pat.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...