Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pani Kara omiata wyrokami
niedozamiatany pokój Córki
Że znowu nie
Że zawsze tak

Pani Kara kolekcjonuje linijki, kątomierze
i poziomice, które codziennie przykłada
swemu dziecku do zdań, do zabawek i do głowy
Masz nie równo pod sufitem!
Masz krzywy ryj!

Pani Kara widzi w szklanej
kalkulatorowej otchłani
co się opłaci,
co się liczy i
gdzie namnażają się problemy

proszę pani, Pani Karo!
zobacz, twoja Córka umyła okno
w swym pokoju
bo lubi patrzeć w chmury.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



patos się wkradł z takiej jednej przyczyny...

Patos w literaturze, już od dawna jest jej skazą. Patos przypadkowy, wynikający z braku umiejętności, można jakoś wytłumaczyć. Patos użyty świadomie ( pomijam tu stylizację , patos w " nawiasie " ) jest już dużym grzechem...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dezerter pasuje dodac;)


"usuń usuń nie bądź głupia
jak podrośnie kopnie cię w dupę" - Absurd (chyba)


a wiersz...na emocjach. córka niech sie cieszy ze ma swój pokój. u siebie umyła, a reszta mieszkania/domu? nastolatki to niechluje tera (i zawsze) to trza gonić żeby zamiotła, potem rosną na żony, romantyczne nieroby zniesmaczone codziennością. Pani Kara może już ma dość bycia rodzicem bo to nie skutkuje, sprawuje więc władze rodzicielską. wiersz nieobiektywny, przerysowany, protest song zbuntowanego lenia. Oi!
Opublikowano

Och! Łobuz to po prostu Łobuz - i nie ma odpowiednika u płci nadobnej.

A może ma ???

M.

PS

Einstein powiedział, że wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy - więc to chyba nie sprawa wykształcenia czy płci ,ale "szerokości pasma odbiornika" - że się wyrażę po kobiecemu :))
Wy nadajecie na trochę innych falach - ale jak człowiek dobrze pokręci (cokolwiek by to znaczyło!) - gałką odbiornika - to złapie każdy przekaz. O!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Bożena De-Tre Z szacunkiem schylam głowę :) Wszystkiego pięknego :)
    • @Migrena Mam „ wrażliwcom” co wiedzą jak smakuje kawa o poranku….niech płynie wszystko-:)od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      życzę….
    • Piłaś siebie z jego ust jakby każde słowo było toastem. Był zachwycony – do pierwszego haustu. Potem już tylko pił. I pił. Nie rozróżniał roczników, nie czytał etykiet. Szukał ciężaru w ciele, nie w tym, co dojrzewało latami. A ty – dumna jak burgund w kryształowym kieliszku – stałaś się wodą w plastikowej szklance. Nie dlatego, że przestałaś błyszczeć. Lecz dlatego, że on patrzył tylko przez szkło.
    • @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację  - Człowiek poraniony w dzieciństwie, często nie może się odnaleźć w dorosłym życiu. 
    • Zacząłem od rekonesansu - począłem subtelnie zataczać wokół niej kręgi, przyglądając się jej z każdej strony, uważając, aby przypadkiem nie pokazać mojego zainteresowania. Uważałem wtedy naszą domniemaną bliskość za dosyć intymną, za delikatną i gotową do rozsypania się w drobne kawałki pod nieuważnymi, obcymi dłońmi, ponaglającymi ruchami nie cierpiącymi subtelności. Dopiero potem skojarzyłem te spacery z orbitowaniem, choć byłem raczej księżycem (a ona nie była słońcem!), bowiem o ile pozwalała mi na to okazja, moją twarz cały czas kierowałem ku niej, starając się łapać wszystkie refleksy, które mogły mi rzucać poroztrzaskiwane szyby, czy fragmenty gołej blachy. Nie zliczyłbym ile takich okrążeń zdołałem wykonać przed powrotem do domu, lecz pewny byłem wszystkich uzyskanych informacji - całkowicie pustej framugi po oknie na parterze, idealnego miejsca na wtargnięcie do środka, otoczonego z trzech stron samą fabryką, tworzącą w tym miejscu odrobinę prywatności, z dala od pustych przechodniów jak i wścibskich oczu lokatorów przyległych do niej bloków. Następny tydzień spędziłem na wyczekiwaniu - w drodze do szkoły nadal ją mijałem, tym razem bez tak wcześniej nierozłącznego ze mną wstydu, obnażyłem się już przed nią, byłem już w pełni winny dokonanej myślozbrodni, która już w sobotę miała stać się czynem. Siedząc w ławce starałem się zadowolić rudymi włosami koleżanki siedzącej dwa rzędy przede mną, nawet starałem się docenić jej urodę, to jak słońce wpadało jej we włosy, lecz zacząłem brzydzić się tym, jak starałem się zastąpić nasze uczucie takim substytutem, brzydziłem się moją młodzieńczą naiwnością, myślą, że będę mógł doznać tej samej przyjemności w ramionach byle dziewczyny, że próbuję sprowadzić namiętność bliskiego kontaktu z istotą tak skomplikowaną jak ona do czystej sensacji dotyku.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...