Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Prosiłam o wodę
Nawet tego mi
nie dali!
Dostałam ciecz
którą wylali prosto
z butelki
w moje ego

Między palcami ucieka
cienka nić
poszarpana
Ale jeszcze Polska nie zginęła
przecież my żyjemy!

a jednak
śpią od
iksa, elki i fałki
najpóźniej
a my?
śmieją się z nas w grobach
bo naiwnie ślęczymy
w ciemności jaskiń
[sub]Tekst był edytowany przez Mea Liberta dnia 27-08-2004 09:14.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Mea Liberta dnia 27-08-2004 10:06.[/sub]

Opublikowano

ja na przykład nie rozumiem, podobają mi się (misie) poszczególne wersy...ale ich jest niewiele. całość dla mnie niepojęta.
przykro mi.
może spróbować jakoś inaczej to samo?
pozdrawiam.
ps. i tytuł - tytuł się podoba!
O.K.

Opublikowano

dzięki Ci, Kocie! mogę troszkę przybliżyć...
piątym grzechem głównym jest (jak wszyscy wiedzą:) ) nieumiarkowanie w jedzieniu i piciu... ludzie chcą wszystkiego najwięcej, chcą się upijać życiem, przejadać szczęściem, itd. a w dobie Unii Europejskiej itp. jest to coraz bardziej wyraźne... a poza tym wielu ludzi się boi, że zanika nasza świadomość narodowa... a ja w patriotyzm prawdziwy, z serca też zaczynam wątpić.. patrioci byli za czasów II wojny światowej... ci, którzy na niej walczyli pochowani od "iksa, elki i fałki" - XLV - czterdziestego piątego roku...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to chyba zaczynam rozumieć,
a mięso co świeci takie chemiczne :)
a jeśli wiersz polityczny - się nie dziwię mojemu niezrozumieniu.
i szkoda, że nie wierzysz w patriotów...ja jestem.
pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


i tu zaczynają się u mnie schody:) Nie chodzi o to, że całkowicie wątpię w patriotyzm. Powątpiewam. Ludzie gonią za kasą ze wszystkich stron, gonią za granicę i nie obchodzi ich Polska, jako Polska, jako my, nasza ojczyzna, nasza ziemia, tylko dziura budżetowa, kolejne pieniądze od Unii Europejskiej, itp... a to smutne...
"Bądźmy wegetarianami" - ludzie jedzący mięso mają podobno gorszą pamięć - skończmy z "mięsem" i pamiętajmy o naszych korzeniach. A poza tym mięso można odebrać, jako rzucamy się na to wszystko, co wpadnie nam w ręce. wiadomo - nie chodzi tylko o jedzenie;)
Pozdrawiam
Opublikowano

Z uwagą przeczytałem Twoje prace i jestem pod wielkim wrażeniem wszystkich z wyjatkiem tego, przykro mi to pisać ale jak dla mnie przekaz jest zbyt dosłowny; w innych pracach mogłem znaleźć o wiele więcej miejsca na uruchomienie moich szarych komórek odpowiedzialnych za interpretację :)

Opublikowano

Zbyt dosłowny przekaz? Ja bym to raczej powiedziała o "im dalej w las, tym więcej drzew". Ale może napisz swoją interpretację do tego wiersza, Drogi giovannii.
Dziękuję za przeczytanie wszystkich moich wypocin, zrobiło mi się cieplutko na sercu:)
Pozdrawiam:)

Opublikowano

płakać, Emilio nad nim nie będę, bo jestem świadoma jego wyrazu. To jest jeden z gorszych, o ile nie najgorszych moich wierszy. Był pisany pod wpływem chwili i nie zastanawiałam sie nad nim długo. Troche go poprawiłam, ale nawet tytuł mi teraz nie leży. Jeżeli zobaczyłabym go tutaj jako utwór innego użytkownika, jestem pewna, że napisałabym do niego niezbyt miły komentarz:/
Ale zapraszam do innych moich wypocin:)

Opublikowano

Muszę przyznać, że edycja wyszła temu wierszowi na dobre. Choc osobiście jestem fundamentalistą jeśli chodzi o poezję i uważam, ze mimo wszystko nalepsze dzieła powstają spontanicznie jako wewnętrzny monolog, natomiast wszelkie korekty są zakłóceniem "świętości poetyckiego przekazu". ALe to tylko moje podejście do pisanie ugruntowane poglądami Andre Bretona.
Pozdrawiam Meo!!
G.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - piękny wiersz  - pachnie jesienią  -                                                                                    Pzdr.serdecznie.
    • @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
    • @Annna2... @piąteprzezdziesiąte... :) dziękuję Wam Kobietki i.. niech tak będzie. @Starzec... miło to czytać... :) dziękuję.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i niechby został, na każdym suple, a myśleć trzeba, po to mam głowę... ;) czasami tylko złoszczę się w myślach, bo stołki w górze, cały czas modne.     Pozdrawiam Was.       Jacku... bardzo, bardzo dziękuję.... :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...