Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Powiedzcie sami, gdy miłość hula ulicami,
liryka na fali, świat nie ma skali;
ona - papa! - woła i znika.

- Ach, to przez deszcz - wysunął ostrożną hipotezę
nasz podmiot liryczny i uczepił się jej,
spacerując samotnie wśród malw.

- Deszcz mą ostatnią nadzieją – wyszeptał.

...i tak, widzicie sami, bez producentów materiałów
budowlanych nie ma szczęśliwego finału.

- Na miłość nie ma gwarancji... a dach? - westchnął.

...i tak, widzicie sami, dach trzeba kłaść z gwarancjami,
by dom ( miłość - słyszę z sali) trwał milionami, eonami...

li, la, la, li,
li, la, la, li,

liryka tyka
serce wali

...i tak, powiedzcie sami, wykrzyczcie sami: niech wszystkie chwile
będą poezjami!
tak jak ta:

li, la, la, li,
li, la, la, li,

serce wali

li, la, la, li,
li, la, la, li,
liliami
my

o

motyl
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



- autor nie będzie bronił dzieła( nie da się ). :) Jednak, nie ma zgody na: na zdychanie, żale, obawy, etc... tego tu nie ma. To prosta rymowanka z ciepłą nutą - zgoda staroświecko ale w konwencji.

- wierszyk powinienem zadedykować i niniejszym to robię, dedykuję: A. Wysockiej.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




-dzięki z uwagę; tak szaro i trochę posępnie na orgu, więc wystawiłem. :)

-śpiewałeś o Lilianie? Gdzie, daj link, przekopiuję!

-pamiętam inny wiersz o Liliannie...piękny.

-pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



- Magdo, następne me dzieło zadedykuję Tobie...:)

-o, mam nawet taką frazę: bądź moją muzą dziewczyno, bądź moim natchnieniem... ( nieźle, co nie? ;)) )

- pozdrawiam.
Opublikowano

Wiersz Twój zabrzmiał mi jak poezja śpiewana,
bardzo odpowiedni na jesień, można nucić podczas deszczu,
przy przeskakiwaniu przez kałuże (również): " li, la, la, li,
li, la, la, li,"
fajniutko!!!
Serdeczności
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




-dzięki z uwagę; tak szaro i trochę posępnie na orgu, więc wystawiłem. :)

-śpiewałeś o Lilianie? Gdzie, daj link, przekopiuję!

-pamiętam inny wiersz o Liliannie...piękny.
O Lilianie pisałem kiedyś sporo ;) Smutnych, melancholijnych i... proroczych.
Jak ten:

liliowe marzenia

Ja tylko chciałbym zabrać cię na grzyby
dalej i dalej, w gęstwiny nowych dni.
Ja tylko pragnę raz wziąć cię na ryby,
nim postarzeją się w dziuplach rzecznych pni.

W dziko rozbitym świerkowym namiocie
w ciasnym śpiworze, nieraz nogi ci grzać.
Ja tylko pragnę takich "nieraz" krocie.
Ja tylko chciałbym z tobą zasnąć. I spać.

"Mrau...", "mrau..." - burczałby Rudolf, kot zapchlony
ganiając nocą spadające szczęścia.
I znosiłby mi rankiem Nieboskłony.

"Grrry... ", "grrry..." warczałby Nero psie zaklęcia
chwytając w mordę światła Mlecznej Drogi...
"E tam...." - wolałbym głaskać Twoje nogi!


Niby nie upłynęło nawet i pięć lat, a nie ma już Nera, nie ma Rudolfa...
Czy tym bardziej Jesteśmy? Nie wiem. Pisałem wtedy i la la li li, li li la la...
ale nie pojęci,a jak to teraz znaleźć. Może kiedyś, przypadkiem?
Dziękuję Ci za ten wiersz - dla mnie jego lektura stała się czymś szczególnym,
czymś poza-czytelniczym.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



- cieszę się - to mały rewanż za Twoje wiersze. :)

kiedy miłość spada małymi kroplami
unosi się mgła
świata nie ma
świat znika
tylko zapach i dotyk
muzyka muzyka


- pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



- dziekuję i cieszę się, że się przydał:)))

za oknami pada deszcz
szaro jest i smutno to
dlatego wspomnij mnie
wspomnij choć na krótko


- pozdrawiam.

jak mogę wspomnieć cię
gdy księżyc ta niecnota
zazdrosny o mój sen
drwiąc w chmurach się pochował

pozdrawiam w te jesienne dni:)
Bernadetta

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • 7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista)   1.   Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił.   2.   Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle.   3.   Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą.   4.   Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota.   5.   Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później.   6.   Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać.   7.   Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie.   8.   Być może to nic. Być może początek końca.   cdn.
    • @KOBIETA też jestem piękna:)  @infelia musiałabym dorobić drugi talerz, bo za mało by było:) nie ma co zmywać, tylko opłukać w wodzie:)
    • Z kominka dym unosi się kłębami, Na salony się wdziera, cugu brak? A cóż to? noga zwisa nad paleniskiem. Dziadek z babcią, wnuki z nimi,   O kocie i myszy nie wspominając, Ciągną, ile sił starczy: i raz, i dwa, i trzy! Bum! padają na plecy, a przed nimi dziwoląg W czerwonym kubraczku wypada.   „Hu, hu, hu!” – zakrzykuje – „niosę niespodzianki!” Oj, bidulo, skąd się wziąłeś taki usmolony? Brodę masz przypaloną, portki w strzępach, Co tam masz na plecach? worek piasku?   Nie mów, że prezenty, pokaż, nie bądź chytry, Komisyjnie otworzymy, rach-ciach. O! fajowo! jest ciuchcia, dziadek już się cieszy. Łyżwy, moje, moje! – Emilka piszczy.   Sweter w bałwany… głęboka cisza zapada. Jest i paczka, a w niej model pajęczyny Do sklejenia tylko dla wytrwałych, Napisano drobnym druczkiem na odwrocie.   Szalik, dziwnie długi, jakby dla teściowej… Pomarańcze i orzechy, jabłko i migdały, Piernik nawet nos podrażnia… apsik! Tylko tyle, a gdzie auto i rowery?   Miał być jacht i karnet na siłownię, lot balonem I safari po Afryce dzikiej, niezbadanej. Stasiek, kartkę bierz i pióro mi w te pędy Skargę oficjalną podyktuję do Rovaniemi!   W tym zamęcie, nie mówiąc zbędnego słowa, Gość zdjął czapkę, brodę, wytarte szaty I nagle stał się zwykłym, starym człowiekiem, Co patrzy na tę chciwość ze smutkiem.   „Prezentów dałem w bród, lecz wy nie pojęliście, Że najcenniejszym darem nie jest rzecz żadna, Lecz radość świąt, wasza bliskość, czułe słowa I ten widok was wszystkich, jako rodzina zgodna”   Zanim zdołali jęknąć, rozpuścił się w powietrzu, Jak zapach ulotny, ledwo nosem uchwycony. A pod choinką rozświetloną, w miejscu na prezenty, Kartka została z napisem: „podarujcie sobie siebie”  
    • @violetta Do tego zdjęcia trzeba jeszcze domalować mój widelec! Gary pozmywam.
    • Spisuję wszystkie smutki nigdy niewysłane łzy są znaczkami adresat między wersami listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce poczta zgubiona prosi o nowe nadanie łzy są znaczkami adresat między wersami donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie poczta zgubiona prosi o nowe nadanie tak żeby trafić do serca postrzelonego donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie listem bez błędów który istnieć nie potrafi tak żeby trafić do serca postrzelonego a może samo siebie zakochaniem zbawi listem bez błędów który istnieć nie potrafi dostarczę sobie priorytetem nadzieję a może samo siebie zakochaniem zbawi cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listem bez błędów który istnieć nie potrafi spisuję wszystkie smutki niewysłane cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...