Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

obrazy pulsujące tak samo od lat
słusznie odnoszę wrażenie przyziemności

kiedy krople rozważań stykają się ze sobą
nad twoimi udami
potem krótki dialog z dekadenckim popiołem
by powrócić do poprzedniej tonacji

następnym razem będę tylko improwizować


* skala chromatyczna - skala dwunastostopniowa, co oznacza, że składa się ze wszystkich dwunastu dźwięków w obrębie oktawy; jest kilka rodzajów chromatyzacji, np regularna, bądź nieregularna, ale mniejsza z tym Najprościej - jest to skala zbudowana ze wszystkich dźwięków

Proszę, pomóżcie, bo męczę się z tym tekstem już od dłuższego czasu i nie wychodzi mi nic konstruktywnego Z góry dziękuję wszystkim za pomoc i serdecznie pozdrawiam Jeszcze dla porównania zamieszczę poprzednią wersję:

wewnętrzna teoria wszystkiego


etap rem - obrazy pulsujące tak samo od lat: ?

nieprzypadkowo odnoszę wrażenie przyziemności

kiedy krople membran stykają się ze sobą
nad twoimi udami
potem krótki dialog z dekadenckim popiołem
by powrócić na odpowiedni trakt

nieco ponad godzina u boku Chopina mam odejść
nie wiem tylko czy sumienie mi na to pozwoli

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ad.1 nielogiczne te rozważania, watpię, czy w takim momencie (uda) byłby na nie czas ;P
dlatego zgrabniej, wiarygodniej ująłeś te chwilę w sformułowaniu"membran" nr.5

ad.2 "potem" brzmi fonetycznie niezręcznie (pot) może zastąpić "później"

ad.3 przegadane to zdanie, zostawiłabym: "będę improwizował" i to wystarczy, po co
dopowiadać? lub " nastepnym razem zaimprowizuję"

ad.4 rem niesie sny z pogranicza paradoksu, nie rozumiem pytajnika, to nielogiczne
mówić w tym miejscu, że "tak samo" - nigdy nie jest tak samo

ad5 tu jest super; ta opcję właśnie bym zostawiła - drżenie nad udami ;P

ad.6 jak w 2 - "póżniej'

Poza tym bardziej podoba mi sie pointa z wersji pierwszej; z tym Chopinem nieco przemuzykowałeś.

Nie wiem, czy coś wykorzystasz; generalnie ciekawy tekst, muzyczne motywy zawsze dobrze współgrają z poezją.
Nie poważę sie na tworzenie własnej sklejki z tych wersji, w końcu ostatnie słowo należy do Autora.

Pozdrówki serdeczne :)
kasia.
Opublikowano

Mister
Nie wiem czy właściwie objaśniasz tę chromatyzację pisząc o skali chromatycznej, co innego skala chromatyczna , a co innego chromatyzowanie, które może odbywać się w kierunku wstępującym, gdzie – z grubsza - po każdym dźwięku diatonicznym wprowadza się jego chromatyczne podwyższenie. I tak samo w kierunku zstępującym jego chromatyczne obniżenie. Gama w ten sposób chromatyzowana to regularna.
Ale to tak gwoli ścisłości. Jeśli jesteś muzykiem - ja nie jestem - to wiesz o co biega:)
Odnośnie do wiersza myślę, że Kasia niezłe wprowadziła uwagi.
Ja tylko bym usunął w trzecim wersie „ze sobą”, bo pachnie mi to tautologią;
przecież jeśli krople się stykają to wiadomo, że ze sobą.
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ad.1 nielogiczne te rozważania, watpię, czy w takim momencie (uda) byłby na nie czas ;P
dlatego zgrabniej, wiarygodniej ująłeś te chwilę w sformułowaniu"membran" nr.5

ad.2 "potem" brzmi fonetycznie niezręcznie (pot) może zastąpić "później"

ad.3 przegadane to zdanie, zostawiłabym: "będę improwizował" i to wystarczy, po co
dopowiadać? lub " nastepnym razem zaimprowizuję"

ad.4 rem niesie sny z pogranicza paradoksu, nie rozumiem pytajnika, to nielogiczne
mówić w tym miejscu, że "tak samo" - nigdy nie jest tak samo

ad5 tu jest super; ta opcję właśnie bym zostawiła - drżenie nad udami ;P

ad.6 jak w 2 - "póżniej'

Poza tym bardziej podoba mi sie pointa z wersji pierwszej; z tym Chopinem nieco przemuzykowałeś.

Nie wiem, czy coś wykorzystasz; generalnie ciekawy tekst, muzyczne motywy zawsze dobrze współgrają z poezją.
Nie poważę sie na tworzenie własnej sklejki z tych wersji, w końcu ostatnie słowo należy do Autora.

Pozdrówki serdeczne :)
kasia.
Dziękuję, Kasiu za konkretne uwagi - parę z nich wcieliłem w życie :) Cieszę się, że do mnie zajrzałaś, cieszę się, że generalnie przypadło do gustu :) Naprawdę jestem bardzo wdzięczny za tak rzeczowy komentarz :) Pozdrawiam


Dziękuję, egzegeto za wizytę i komentarz :) Do uwagi się zastosowałem :) A' propos chromatyzacji - tak, rozumiem Tytuł miał oznaczać coś w guście 'wszystkiego', ale z drugiej strony pewne nieuporządkowanie w ogólnym ładzie... Cieszę się, że do mnie zajrzałeś :) Pozdrawiam
Opublikowano

Tak prezentuje się poprawiona wersja :

chromatyzacja

obrazy pulsujące tak samo od lat
słusznie odnoszę wrażenie przyziemności

kiedy krople membran stykają się
nad twoimi udami
później krótki dialog z dekadenckim popiołem
by powrócić do poprzedniej tonacji

następnym razem będę tylko improwizować

Opublikowano

obrazy pulsujące tak samo od lat
słusznie odnoszę wrażenie przyziemności

kiedy krople membran stykają się
nad twoimi udami
później krótki dialog z dekadenckim popiołem
by powrócić do poprzedniej tonacji

następnym razem będę tylko improwizować


szczególnie- improwizacja-
nabardziej lubię właśnie
:p
po poprawkach wiersz jest super,

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym  Świetnie wybrzmiewa, a Koleżanka balansuje i równocześnie pokreśla powagę tematu. Całość super :))
    • Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.
    • @violetta To jest instynkt kulinarny wywodzący się z regionu nie do podrobienia. Mama pielęgnuje tradycje.:)
    • @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Annna2
    • @huzarc  Zaborczość cywilizacji w sprzeczności interesów. Dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...