Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dzieciństwo, jak wiklinowa łódka
popychana stu konnym dieslem, jak
cień który wkłada w usta monetę -
włada kończynami, milionem słów
i każdą kobietą którą miałeś.

na czarnych szczytach szron
rozpada się pod zgrubiałą skórą -
pęka kość, kolejny drogowskaz chłodnych
iskier. ulotny jest rejestr, dryf uskutecznia spadanie,
czas rozpocząć wymarsz w kierunku końca?

składasz się na czerń i biel -
w źrenicach zmęczony horyzont.
dogonić prawdę, oswoić z niej wiązkę?

Opublikowano
składasz się na czerń i biel -
w źrenicach zmęczony horyzont.


Jak nic pasuje do byłego premiera
Sorry, taki żarcik. ;)

A tak w ogóle - świetny wiersz z klimatem.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



super super super. Najciekawsza drugfa strofa bo intrygujący obraz się z niej wyłania,chociaż puenta też mocna, ale wyważona, nie upeirdliwie iskrzaca, ale zimnie sotnowana, że aż kłuje.

Płynnie się czyta, tekst naposany zgrabnie.Paru sformułowań bym pozazdrościł ;))

pozdr. +
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



super super super. Najciekawsza drugfa strofa bo intrygujący obraz się z niej wyłania,chociaż puenta też mocna, ale wyważona, nie upeirdliwie iskrzaca, ale zimnie sotnowana, że aż kłuje.

Płynnie się czyta, tekst naposany zgrabnie.Paru sformułowań bym pozazdrościł ;))

pozdr. +


a jakie to sformułowania jeśli mogę spytać? :)
Opublikowano

Właściwie to wszystko, ale najbardziej te dwa:

a)

na czarnych szczytach szron
rozpada się pod zgrubiałą skórą -
pęka kość, kolejny drogowskaz chłodnych
iskier.


b)

składasz się na czerń i biel -
w źrenicach zmęczony horyzont.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Michał,  bardzo Ci dziekuję. Cenię sobie mocno Twoje zdanie.   
    • Zamykając oczy skrywam pod powieką zmysłowe pragnienia namiętnością krwi,  niespokojne myśli przywołują ciebie  coś się we mnie zmienia, lekko lśni.  W czułych, słodkich słowach odnajduję ciepło  w pieszczotliwych dłoniach odzyskuję wdech tęsknotą bliskości tracę kruchą pewność czy to rzeczywistość czy już sen.? W samotności nocy byłam zagubiona szeptów obietnicą osuszyłeś łzy, opiekuńczym gestem chronisz mnie w ramionach nie chcę przebudzenia, pragnę śnić.!            ;)))    wiem, wiem…            
    • @aniat. Być może jest coś takiego jak karma. I być może, czego nie wiem, jest bardzo precyzyjna. Zna każdy detal i detalik każdej Twojej działalności. Zna każdy nawet najmniejszy detalik Ciebie i otoczenia. Być może zna całe Twoje zamieszanie od podszewki. To jedno. A drugie, że Ty tego wszystkiego nie wiesz, nie panimajesz, nie ogarniasz i zwyczajnie nie znasz swojej karmy. Serio może być coś takiego, to bardzo prawdopodobne. Możesz o niej dużo rozmyślać, wspominać, układać w głowie, różne takie, ale nie jesteś w stanie nawet w przybliżeniu jej zrozumieć. A to z kolei rodzi rozdźwięk. I w sumie ten rozdźwięk narasta, przybywa go z latami. To rozterka prawdziwej karmy z karmą wydumaną, czy wyśnioną.  @aniat. Tak bym być może to widział w teorii. 
    • @Szymon Karczewski Ja ogólnie wierzę, ten świat mi to pokazał, w Świat Agat :))
    • @violetta No to była zimowa przygoda!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...