Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

sensoł

Boskie Kalosze
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano




wiosny nie będzie
tam gdzie tylko jest wiosna.
w istocie rzeczy. sednach spraw.
w mojej i twojej joannie brodzik. w pizdu
3,1415 i w desce sedesu. oko zawieszone
nad teczką pełną zapisanych papierów
jak dzięcioł opukuje sens.

nie doszuka się korników
co najwyżej korniszonów
HAYQ

HAYQ

Opublikowano
Opublikowano

:)
Fajny tekst, naprawdę bardzo mi się podoba.
Masz Pan niezłą skalę różnorodności. ŁAŁ!
I jeszcze ten korniszonek dopełniający domysły ;))
Świetne, pozdrawiam.

Bogdan Zdanowicz

Bogdan Zdanowicz

Opublikowano
Opublikowano

Kiedyś bywało (nie wiem tylko, czy Panowie możecie pamiętać te czasy? ;), że korniszon starczał za całą zakąskę (i był warunkiem niezbywalnym nabycia pół litra w restaurancji!)
Podoba mi się skojarzenie Pi (w końcu może służyć do obliczania i średnicy, i obwodu - tego co w wierszu przed, i po)
;)
pzdr. b
ps. ciągle mi się wraca, ale ta "teczka papierów" przypomina zadekretowanie, zadekretować wiosnę - jak było w planach, że ma przyjść! piękne idee, pewnie i jakaś teoria filozoficzna do tego by się znalazła, na uzasadnienie, że sensu brak.

Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Cieszę się, że te kilka słów wywołało piękne wspomnienia. A właściwie jedno, ale jakie - korniszon!
Idea filozoficzna? Praktycznie zawarta jest w pierwszych dwu wersach:

Wiosny nie będzie tam, gdzie tylko jest wiosna.

Gdyby coś było wieczne, straciłoby sens. Jak tylko jedna pora roku trwająca bez przerwy
nie tylko odebrałaby znaczenie pozostałych, ale i sama nie byłaby już, tutaj: wiosną.
Stąd papiery (w teczkach) na które poszły kiedyś szumiące drzewa i nurtujące je korniki,
zamienione teraz na słowa w których próżno szukać pierwotnego sensu.
Jeśli go szukać uparcie, nazbyt długo, człowiek znajdzie gorycz - robaka
którego będzie musiał zapić, żeby nie oszaleć. Obrazuje to, jak słusznie Pan zauważył, korniszon.

A ja pięknie dziękuję za rzucenie okiem ma niego i
pozdrawiam :)
Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Świetne spostrzeżenie. Może dodam jeszcze, że ludolfina (liczba pi) jest wyjątkowo symboliczna
jako obiekt poszukiwań. Długo szukano "jej końca", wreszcie okazało się, że jest niewymierna.
Ale i wtedy próbowano podać jak najwięcej cyfr po przecinku. Ich ilość świadczyła o poziomie nie tylko matematyki, ale i wiedzy człowieka o otaczającym go świecie. Wyrywkowo:

- starożytny Babilon, kamienne tablice których wiek ocenia się na 1900-1680 przed naszą erą
z wyrytą liczbą pi: 3,125
- Archimedes, III w. przed naszą erą: 3,14
- Liu Hui, matematyk chiński, III wiek naszej ery: 3,1415
- Ludolph van Ceulen (to od niego nazwano liczbę pi ludolfiną) w 1596 roku
podaje liczbę z dwudziestoma miejscami po przecinku. Geniusz! całe życie poświęcił
szukając końca aż doszedł do 35 miejsc na przecinku, toteż zostało mu to
ku chwale wiekuistej wyryte na płycie nagrobkowej.
- Ferguson, 1946 rok i 620 cyfr po przecinku
- jeden z pierwszych komputerów ENIAC (czy raczej Maniak ;)) w 1949 roku
podaje 2037 cyfr po przecinku
- HITACHI SR8000, rok 1999: trzy i 2,0615×10 do jedenastej potęgi po przecinku
- itd.

Podsumowując, (przynajmniej mi) nasuwa się niepokojący wniosek:
bliżsi prawdy byli starożytni babilończycy niż my ;)

Pozdrawiam.
lubię latawce

lubię latawce

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




xD
bo nie pukali dziury w całym (nie szukali korników ^^)

"wiosny nie będzie" - prawie jak prognoza pogody, odwołanie spektaklu, "liberum veto" na coś, co powinno/mogło być, a nie jest.

podoba mi się. =)
angie
Andrzej Ludwiczak

Andrzej Ludwiczak

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Świetne spostrzeżenie. Może dodam jeszcze, że ludolfina (liczba pi) jest wyjątkowo symboliczna
jako obiekt poszukiwań. Długo szukano "jej końca", wreszcie okazało się, że jest niewymierna.
Ale i wtedy próbowano podać jak najwięcej cyfr po przecinku. Ich ilość świadczyła o poziomie nie tylko matematyki, ale i wiedzy człowieka o otaczającym go świecie. Wyrywkowo:

- starożytny Babilon, kamienne tablice których wiek ocenia się na 1900-1680 przed naszą erą
z wyrytą liczbą pi: 3,125
- Archimedes, III w. przed naszą erą: 3,14
- Liu Hui, matematyk chiński, III wiek naszej ery: 3,1415
- Ludolph van Ceulen (to od niego nazwano liczbę pi ludolfiną) w 1596 roku
podaje liczbę z dwudziestoma miejscami po przecinku. Geniusz! całe życie poświęcił
szukając końca aż doszedł do 35 miejsc na przecinku, toteż zostało mu to
ku chwale wiekuistej wyryte na płycie nagrobkowej.
- Ferguson, 1946 rok i 620 cyfr po przecinku
- jeden z pierwszych komputerów ENIAC (czy raczej Maniak ;)) w 1949 roku
podaje 2037 cyfr po przecinku
- HITACHI SR8000, rok 1999: trzy i 2,0615×10 do jedenastej potęgi po przecinku
- itd.

Podsumowując, (przynajmniej mi) nasuwa się niepokojący wniosek:
bliżsi prawdy byli starożytni babilończycy niż my ;)

Pozdrawiam.

-dorzucę fenomen. pewien Brytyjczyk widzący cyfry jako obrazy, wyrecytował liczbę Pi do dwudziestotysięcznego miejsca po przecinku. trwało to 5 godzin. fenomen polega na tym, że on nie liczy, nie przeprowadza działania matematycznego, odpowiednie cyfry ukazują się same, on jedynie je odczytuje.
-wychodzi na to, że on podpina się umysłem do jakiegoś komputera i ten wysyła odpowiednie dane. matriks?!
Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pewnie i kiedyś tacy byli :) Tyle, że trzeba było jeszcze udowodnić prawidłowość choćby 2 cyfr po przecinku (zdaje się, że Grecy - bodaj sam Archimedes - przyjmowali ją po prostu za 3 -
choćby dlatego, że nie tylko nie znali liczb niewymiernych, ale nawet... zera).

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      kolce

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :)
    • Maksymilian Bron
      Miłość i jej zła siostra

      Przez Maksymilian Bron · Opublikowano

      Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • Witalisa
      Szepty poranka

      Przez Witalisa · Opublikowano

      @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • homanronet
      Co się odwlecze, wróci ze zdwojoną siłą

      Przez homanronet · Opublikowano

      Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • Bożena De-Tre
      kilka słów

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...