Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

rano wyzwolę się
z uprzęży nocy
okrojona z marzeń
pogłaszczę dzień
spojrzeniem

przeciągając się
ogarnę ramionami
bezsens szumu liści
w parkowych alejach

winda
zawieszona między
ósmym piętrem a
codziennością

świat gotowy na spotkania
w zakamarkach
absurdu

zakładam maskę
zobojętnienia

Opublikowano

dawno mnie tu już nie było ale widzę, że poziom raczej poziomikiem. dajcie to na początkujących. no raczej mało w tym poezji, a co mnie też obchodzą twoje miłostki. mało inspirujące i w ogóle niewiele tutaj Czegoś.

pzodr

Opublikowano

rano wyzwolę się
z uprzęży
okrojonego dnia

spojrzeniem przeciągnę
twoje ramiona jak wiatr
ścieżki w parkowych alejach

tylko winda stanie
na ósmym piętrze
świata

gotowa na spotkanie
w zakamarkach
naszych masek

Opublikowano

Nie mogę się z państwem zgodzić.
Wiersz jest niestety dobry.
Tak prosty że aż dobry, szkoda że nikt tego nie zauważył.

Uwaga do autorki:

przebudował bym nieco wersy. ;)

  • 3 tygodnie później...
Opublikowano

w mój gust ten wiersz trafia i podoba się.Przede wszystkim są momenty bardzo dobre.Ze spojnościa jest coś nie tak, wiersz mógł jeszcze troche poleżec w szufladzie, czas zawsze dobrze robi
Można pisac że się nie podoba , ale nie od razu beznadzieja :jak ktoś słucha techna to powie że muzyka klsayczna jest okropna i odwrotnie,kazdy z nas jest inny.

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Sylwester_Lasota Dziękuję, że zajrzałeś tutaj, no popatrz na co mi przyszło :) Mam kilka historyjek z mojego ogródka, postanowiłam je spisać. A niech tam sobie będą.  :)
    • @Naram-sin jesteś tu świeżakiem a już w piórka obrastasz ? Nie wiesz, że inwersja jest środkiem stylistycznym a skoro jest to można ją stosować w wierszach ?A rytm? Pisać wiersze jest sztuką ale umiejętnośc ich czytania chyba jeszcze większą.Napisz swój sonet.Poczytamy i ocenimy domorosły krytyku.
    • @Sylwester_Lasota A ja od zawsze wolałam pisać, Szukałam eleganckich papeterii, znajomi przywozili mi z zagranicy, przecież nie mogłam pisać na jakiejś kartce, wyrwanej z zeszytu, może jeszcze postrzępionej. Któregoś roku, będąc w Zakopanem, poznałam chłopaka, wymieniliśmy się adresami i on zaczął do mnie pisać. Może w tych listach nie było nic ważnego, ale w każdym, na końcu przysyłał wiersz. Nie swój, ale zawsze podpisany przez autora. Po czasie, już zaczynałam czytanie od ostatniej strony, wszystko inne nie było tak ważne, jak wiersz. A wiersz, zawsze dotyczył relacji damsko - męskich, był tęskny, ciepły i jakby do mnie czy dla mnie, no i od niego. Też chciałam dołączyć przy odpisywaniu jakiś wiersz, ale nie miałam żadnej poezji, za wyjątkiem  - Wybór pism Mickiewicza, choć książek w domowej bibliotece sporo - ale nie było poezji. Od tamtej pory zaczęłam szukać i kupować tomiki wierszy. Wszystkie czytałam po kolei, a na ostatniej stronie tomiku, zapisywałam na której stronie znalazłam to, co by się nadało.  I już nie było mi smutno, że nie mam nic dla niego. Po pewnym czasie, zaczęłam się zastanawiać czy nie dałabym rady sama napisać, czegoś od siebie.  I tak się zaczęła moja przygoda z pisaniem.   Dzięki Sylwestrze, pozdrawiam serdecznie :)
    • Wyszli chłopi zboże kosić, przechodząc obok krzyża  modlitwę w ofierze złożyli.   Człowiek kijem chmury  przesuwa, niech świeci słońce i w pracy im towarzyszy.   Wielki ptak powoli opada jego ogromne szpony wbiły się głęboko w ziemię.    Tutaj zostanie i wychowa  pisklęta, kiedy dorosną  razem daleko odlecą.    Na skrzyżowaniu stary krzyż stoi, któremu złamało się jego wiekowe ramię.    Pójdą chłopi jak co dzień, rankiem ze śpiewem ptaków i modlitwę w ofierze złożą.   Ktoś ręce podniósł do góry, nad łanem zboża wypowiedział doniosłe słowa.   Za starym krzyżem zboże stoi pod złamanym ramieniem  wieniec z kłosów żyta złożyli. 
    • Świetny tekst Alu.   Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...