Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

delikatnie głaszczę
układasz się smukła
w mojej dłoni
cicha i zamknięta

z tobą jestem taki kreatywny

rozwierasz się refleks światła
niesie strach i nagłą ucieczkę
gdy rozpoczynamy swój szaleńczy taniec
materia tkanki będącej za blisko
broczy
purpurą znacząc twoje smukłe ramię.

gdy robi sie cicho
wycieram krwawe łzy
zamykam cię w sobie i czule
chowam w swojej kieszeni

idziemy, ukrywając swoją miłość.

Opublikowano

tytuł wskazuje na to, że przedmiotem wypowiedzi podmiotu lirycznego będzie osoba, z którą praktykuje on rzeczy o dość intymnym charakterze.

podmiot liryczny jest zachwycony nie tylko jej walorami fizycznymi, ale również charakterem. bowiem przy bohaterce liryczny jest 'taki kreatywny'. świadczyć to może o pewnego rodzaju zauroczeniu, któremu peel uległ.

trzecia strofa jest o zabarwieniu erotycznym, na co wskazuje np. ten wers: 'gdy rozpoczynamy swój szaleńczy taniec' oczywiście dużą podpowiedzią do rozszyfrowania tejże zwrotki jest tytuł.

podmiot liryczny jest nie tylko zauroczony, on jest wręcz zakochany, o czym mówi w ostatniej strofie. zastanawiam się tylko dlaczego po prostu nie wyzna kochance tego, co doń czuje; skoro jest niemal pewien, że mógłby usłyszeć od niej to samo ?

tak czy inaczej - dość ciekawy tekst. mnie on przekonuje. raczej nie ma się do czego przyczepić. radość, krew i purpura nie rażą nadmiernie. ode mnie plus.

pozdrawiam.

Opublikowano

nie wiem, czy powinnam pisać, z czym mnie się kojarzy ten wiersz.
Właściwie, to dlaczego - nie?
Ostatnio, byłam w sklepie myśliwskim i jeden z kupujących wybierał
dla siebie nóż myśliwski - finkę. Brał ją w dłoń, głaskał.
Pomyślałam teraz, że o takiej miłości, też mógłby mówić ten wiersz.
Podoba mi się.
Z pozdrowieniami
- baba

Opublikowano

Wiersz o miłości, erotyk.
Czuje się zaangażowanie peela.
Intymne przeżycia podkreślają (uwypuklają) kolory.
Zakończenie niezwykle subtelne idziemy, ukrywając swoją miłość.
jest tylko ich (kochanków) własnością.
Podoba mi się.

Serdecznie pozdrawiam
-teresa

Opublikowano

podoba mi się ten wiersz, czuję tu miłość nieszczęśliwą, tzn. peel i bohaterka kochają się, ale nie mogą z tego czy innego względu pozostać razem. Dlatego cicha kochanka; p.l. godzi się z takim losem; woli mieć ją 'w kieszeni', woli ukrywać tą miłość niż ją stracić. Duży plus za emocje.

Opublikowano

dla mnie fragmenty. przede wszystkim pierwsza strofa- trafiona od początku. no i puenta mnie przekonuję. a mogie trochu pokombinować?

delikatnie głaszczę
układasz się smukła
w mojej dłoni
cicha i zamknięta

z tobą jestem kreatywny

rozwierasz się
refleks światła niesie strach i
nagłą ucieczkę
gdy rozpoczynamy swój szaleńczy taniec
materia tkanki będącej za blisko
broczy purpurą znacząc
twoje smukłe ramię

gdy robi się cicho
wycieram krwawe łzy
zamykam cię w sobie i czule
chowam w swojej kieszeni

idziemy ukrywając miłość

Opublikowano

mnie ten wiersz jakoś nie rusza -mówię wprost,
brakuje mi tu finezji, lekkości;

np. brocząca purpura, krwawe łzy
a wers:

"z tobą jestem taki kreatywny"

kojarzy mi się z CV, gdzie kandydat chwali się swoją kreatywnością:(
Owszem, po dopracowaniu wszystko lepsze możliwe.
To tyle mojego, wg mnie;))
Pozdrawiam

Opublikowano

dzięki za wgląd i komentarze. szczególnie dla Baby Izby, która rozszyfrowała (prawie) tą, która daje peelowi pewność siebie. tyle ze nie finka a brzytwa.

inspiracja oglądnięte wczoraj Dear Wendy Larsa von Trier`a, przeczytana dawno mechaniczna pomarańcza i ....wspomnienia z szalonych wczesnych lat 90tych;)

delikatnie głaszczę
układasz się smukła
w mojej dłoni
cicha i zamknięta---------za duzo określen, smukla nie pasuje w tym miejscu ale...jest potrzebne

gdy robi się cicho
wycieram krwawe łzy
zamykam cię w sobie i czule
chowam w swojej kieszeni------------ sobie, swojej, tez mi nie lezy to powtorzenie, ale bez jakby tracil sie rytm.

natomiast srodek, czyli opis walki chyba mi wyszedl.

pozdrawiam

Opublikowano

" dzięki za wgląd i komentarze. szczególnie dla Baby Izby, która rozszyfrowała (prawie) tą, która daje peelowi pewność siebie. tyle ze nie finka a brzytwa."
============================================================
Witaj Magnetowit R! Dzięki, dzięki, to pewnie babska intuicja też, a i przypadek, że
mnie w części naprowadziło na peelkę. Nie zgadzało mi się tylko "zamknięta".
Może to być jak najbardziej i dziewczyna, wieloznaczność w wierszu mile widziana.
Zauważ, jak Mr.Suicide - trafnie zinterpretował wiersz, wszystko pasuje. I wyjaśniła się zagadka o której pisze w/w: "zastanawiam się tylko dlaczego po prostu nie wyzna kochance tego, co doń czuje; skoro jest niemal pewien, że mógłby usłyszeć od niej to samo ?

Brzytwa - to już "retro" i pewnie wielu młodych - nie wie co to takiego jest.
Serdeczności - baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to nie było moim zamiarem. raczej budowanie pewności siebie w oparciu o posiadaną broń, co też było tematem filmu który mnie częściowo zainspirował. bez niej peel nie miałby tej mocy. podbicie ego pitbulem, furą, czy marynarką z wężowej skóry określającej tożsamość Sailora;) przypakowanie - można różnie.

"sometimes I feel more creative, with a gun", z piosenki. a bez? rzeczywista słabość?



bardzo trafny komentarz. ale te pomponikowe (jak zwykle masz oryginalne określenia) kody musiały być, chlastanie i krwawienie jak zarzynany świniak byłoby zbyt dosłowne, choć pewnie bym nie zaskoczył;). i fakt, mam skłonność do egzaltacji gdy pisze o uczuciach
Wu Szu czy dla ciebie był oczywisty temat?
rzeczywiście pomysł i wiersz napisany na oknie orga. ale chodził mi pogłowie od oglądnięcia filmu.a co sie może narodzić z takiej miłości? wyrok najprędzej;)

pozdrawiam i dzięki
Opublikowano

Pasem po czterech literach za tytuł - bo wszystko psuje!
Zdradza dosłownie wszystko i podcina tekstowi skrzydła. Nie ma sztuczki, jak magik zapowie, co wyciągnie z kapelusza...
Wiersz miejscami przegadany.
Pierwsze cztery strofy - całkiem-całkiem.
Za "z tobą jestem taki kreatywny" wielki plus. Ta strofa wyciąga twoje wierszydło na wyżyny, jeśli to dobrze rozumiem. Pomyśl, pokombinuj, bo szkoda tego zmarnować. Spróbuj utrzymać go w takim klimacie. (Jeśli będziesz coś zmieniał i spróbujesz inaczej go pozbierać - daj znać - jestem ciekawa jak wyjdzie.)
"Szaleńczy taniec" - banał. To jest pierwsze skojarzenie jakie przychodzi do głowy, by nie pisać: seks. Przetrawione przez tysiące ludzi w tysiącach wierszydeł.
Za "miłość" i "krwawe łzy" - też baty.
Pomyśl, bo mam wrażenie, że może wyjść z tego coś dobrego.
A... Uwielbiam taka tematykę ;) Daje takie możliwości...
Pozdrawiam serdecznie

weronika

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wgryzam się w twoje DNA. dotyk i pieszczota – już na poziomie komórkowym. czym będzie ten ciemny portrecik, jakie skutki poniesie za sobą ów ślad wręcz wypalony palcami po wewnętrznej stronie powiek? bez obaw, niczym, czego mogłabyś żałować. to tylko rzeźba z drucików, pomniczek przedstawiający uśmiechniętego błazna z czarcimi szramami, z lisią mordą. i zachodzik słońca obserwowany przez okulary o przejrzystych szkłach, krystaliczność obrazu, drzewa i obłoki bez rozmazanych konturów.
    • @Migrena Ten wiersz to nastrojowy, liryczny poemat o miłości i transcendencji codzienności, napisany językiem miękkim, melodyjnym, pełnym światła i symboli natury. To wielka poezja kontemplacji, która  niesie spokój, dojrzałość i światło. Są  to w poezji współczesnej rzadkie wartości, a bardzo potrzebne w epoce rozdarcia i samych niewiadomych wyłaniających się zewsząd. To tekst z rodzaju tych, które łączą romantyczną wrażliwość z nowoczesną duchowością, czerpiąc z mistyki przyrody i z idei przenikania się bytu, pamięci i emocji. Jeszcze raz podkreślę- wielka poezja. 
    • Idę - a liście grają we mnie, jakby świat oddychał moim krokiem. Nie w powietrzu, nie na ziemi, lecz w tej cichej przestrzeni między myślą a wspomnieniem, gdzie rodzi się dotyk, zanim stanie się dłonią. Dziś świat patrzy półprzymkniętym okiem Boga, patrzy przez korony drzew jak przez mleczną błonę snu, a wiatr, ten stary włóczęga, maluje mi w duszy pejzaże, których nie znam, a które zawsze znałem. Widziałem Cię, nim Cię spotkałem - w odbiciu wody, w oddechu chwili, która jeszcze nie nadeszła. Twoje oczy - dwa pryzmaty, przez które świat po raz pierwszy poznaje szczęście. Idziemy - a czas nie ma odwagi nas dogonić. Wszystko w nas jest początkiem: szeptem, który dopiero chce być słowem, uśmiechem, który staje się światłem. W tym parku, który jest dziś oceanem myśli, trawy – żywym atramentem wspomnień, piszącym na falach cienia, ja staję się łódką niesioną przez prąd Twojego spojrzenia. Miłość nie trwa – ona oddycha, jak ziemia po deszczu, jak niebo po burzy, jak my po każdym spojrzeniu, które rozcina rzeczywistość i zszywa ją cichym, jesteś.  
    • @KwiatuszekDziękuję Ci bardzo Kwiatuszku. Przyznaję się, że tekst powstał po piwie, to taka iskra natchnienia. Obecnie jednak odchodzę od alkoholu i próbuję się odblokować na trzeźwo. Nie jest łatwo, dużo pracy przede mną, ale tym razem zaglądam w przyszłość z ciekawością.  Bardzo Ci dziękuję i pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...